Από διαφορετικές πλευρές έρχονται η μία μετά την άλλη επιβεβαιώσεις για τη συμμετοχή του Ταμείου στην τελική φάση του τρίτου μνημονίου. Προϋπόθεση για να συμβεί αυτό είναι η συμφωνία με τους Eυρωπαίους στο τελευταίο μεγάλο ζήτημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί πριν επιστρέψει η Ελλάδα στις αγορές κεφαλαίου. Ομως, η εξασφάλιση της βιωσιμότητας του χρέους δεν είναι αυτονόητη και είναι αυτή η μοναδική επιφύλαξη για την είσοδο του Ταμείου και σίγουρα για τον χρόνο που αυτή θα πραγματοποιηθεί. Σε κάθε περίπτωση, χρόνος υπάρχει και θα καταναλωθεί προκειμένου να εξευρεθεί τελικώς συμφωνία, μάλλον μέσα στον Μάρτιο, αφού η εντύπωση που είχε δημιουργηθεί πως υπάρχει προθεσμία μέχρι τα μέσα Φεβρουαρίου διευκρινίστηκε ότι δεν ισχύει. Επομένως, η «επί της αρχής συμφωνία» της 15ης Ιουνίου 2017 για τη νέα συμφωνία μπορεί να κλείσει όποτε είναι έτοιμη.
Οι καθημερινοί προπαγανδιστές του κ. Τσίπρα ετοιμάζονται, μετά τη συνάντησή του με την κ. Λαγκάρντ στο Νταβός, για ακόμη μία εντυπωσιακή κωλοτούμπα. Ο κ. Μπαλαούρας, συνδικαλιστής και αλώβητος συνταξιούχος της Τράπεζας της Ελλάδος, το έχει καταλάβει. Κατέχει άλλωστε θέση σπουδαία: είναι πρόεδρος της Οικονομικής Επιτροπής της Βουλής, ενός εκ των σπουδαιοτέρων κρατικών οργάνων. Μόλις χθες εξέφραζε σε όλους τους τόνους πόσο έτοιμοι είναι όλοι στον ΣΥΡΙΖΑ να καταπιούν τα πάντα, αρκεί να παραταθεί η παραμονή τους στην εξουσία όσο το επιτρέπει το Σύνταγμα. «Ποτέ δεν ξέρεις πώς θα έρθουν τα πράγματα», λένε, με τη σοφία των παλαιών αριστερών που γνωρίζουν πως το σημαντικό είναι να «κατσικωθείς» στην εξουσία και όχι τι ακριβώς θα κάνεις με αυτήν. Σε αυτή τη λογική, οι ψηφοφόροι καλούνται να περιμένουν υπομονετικά, ως να επρόκειτο για τη «Δευτέρα Παρουσία», την ώρα που η «λαϊκή» κυβέρνηση θα βρει τον τρόπο για να κάνει όσα εξακολουθεί να υπόσχεται.
Είναι αλήθεια ότι ο κόσμος των προπαγανδιστών του ΣΥΡΙΖΑ έχει απροσδόκητες εξηγήσεις για όσα δεν πέτυχαν μετά την εκκίνηση, τέτοια μέρα, της περιόδου διακυβέρνησής τους. Εξηγεί ο κ. Μπαλαούρας ότι η πρώτη κυβέρνηση Τσίπρα απέτυχε επειδή στις 15 Μαρτίου του 2015 ο Ντράγκι έκανε μια ιστορική κίνηση. Ξεκίνησε το QE (νομισματική χρηματοδότηση της οικονομίας) και ως εκ τούτου η πίεση στα άλλα κράτη της Ευρωζώνης που θα ασκούσε η μπλόφα Τσίπρα/Βαρουφάκη να αφήσουν τη βόμβα του ελληνικού χρέους να σκάσει, ώστε να φοβηθούν (με κατάρρευση των αγορών τους), «δεν μας βγήκε», ισχυρίζεται χωρίς να κατανοεί τι ακριβώς λέγει.
Ο κ. Τσίπρας έχει εισαγάγει στη δημόσια ζωή έναν πρωτόγνωρο πολιτικό αμοραλισμό. Πολλοί είναι, όμως, εκείνοι που ισχυρίζονται πως «του βγαίνει» και ίσως «του βγει» και όταν έρθει η ώρα των εκλογών.