Παρακολουθώ κάπως άναυδος, στο πλαίσιο του «σίριαλ» που ξεκίνησε με τον Ουάινσταϊν (Ουαϊνστίν τον αποκαλούν οι Αμερικανοί αλλά ας είναι), το πώς αντιμετωπίζεται τώρα και ο Γούντι Αλεν.
Ο χαρακτηρισμός «σίριαλ» στην υπόθεση αυτή, που γιγαντώθηκε απρόσμενα στις ΗΠΑ και ιδίως στο Χόλιγουντ, δεν συνιστά διόλου απαξίωσή της. Σε άλλη ευκαιρία είχα αναφερθεί στο ότι είναι κατάκτηση μιας κοινωνίας να έρχονται στο φως χυδαίες έως και βίαιες συμπεριφορές ειδικά στον εργασιακό χώρο, να καταγγέλλονται και οι υπεύθυνοι να πληρώνουν το τίμημα. Είναι κατάκτηση των δυτικών κοινωνιών, έστω και τώρα, να στηλιτεύονται τέτοιου τύπου «κακώς κείμενα». Ειδικά όταν δεν έχουμε απλώς να κάνουμε με στοιχειώδη έλεγχο της επιθυμίας μας αλλά με την άσκηση μιας βίαιης εξουσίας ενός ιδιοκτήτη, διευθυντή, σκηνοθέτη κτλ. εις βάρος της υφισταμένης του.
Η περίπτωση Ουάινσταϊν είναι πραγματικά μια υπόθεση από μόνη της, μια πολύ βρώμικη ιστορία που διεισδύει στη σφαίρα ακόμα και του βιασμού, σε συνδυασμό με ένα καλά ενορχηστρωμένο σύστημα αποσιώπησης και εκβιασμού εκ μέρους του. Αλλά και άλλες περιπτώσεις σεξουαλικής παρενόχλησης δεν είναι διόλου αμελητέες. Ωστόσο, φοβάμαι ότι το θέμα αρχίζει να παίρνει χαρακτήρα νέου «μακαρθισμού».
Θέλω να πω, βγαίνει η Μίρα Σορβίνο και δηλώνει πως όταν το μακρινό 1996 πρωταγωνίστησε στην ταινία «Ακαταμάχητη Αφροδίτη», ο Αλεν την… κοιτούσε περίεργα. Τώρα, η Amazon σκέφτεται να διακόψει τη συνεργασία μαζί του, νέοι ηθοποιοί που έπαιξαν σε πρόσφατες ταινίες του δηλώνουν πως «νιώθουν άσχημα» και ότι θα δώσουν τα χρήματα της αμοιβής τους για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Η Σορβίνο τιμήθηκε με Οσκαρ για την ερμηνεία της, έκτοτε έχει περάσει στην αφάνεια. Αλλοι νέοι και άσημοι ηθοποιοί διακρίθηκαν χάρη στον Γούντι Αλεν.
Ταυτόχρονα, η Μία Φάροου έχει βγει ξανά στο προσκήνιο για να θέσει εκ νέου το ζήτημα της σεξουαλικής κακοποίησης ενός από τα υιοθετημένα παιδιά τους από τον Αλεν. Η υπόθεση είχε διερευνηθεί από την αστυνομία και δεν είχε τεθεί ζήτημα κακοποίησης. Σκέφτομαι απλώς ότι η απόσταση που χωρίζει έναν κακό ή άπιστο σύζυγο και έναν πατέρα που υποτίθεται ότι ασελγεί στα ίδια του τα θετά παιδιά είναι μια κανονική άβυσσος. Δεν ξέρω πώς αλλιώς να το πω, δηλαδή.
Εάν η Μία Φάροου θεωρεί πως υπάρχει ζήτημα πρέπει να καταφύγει ξανά στη Δικαιοσύνη. Ακόμα κι αν κριθεί ένοχος κάποτε ο Γούντι Αλεν, προσωπικά δεν θα πάψω να παρακολουθώ τον «Νευρικό εραστή» ή το «Μανχάταν» ή το «Η Χάνα και οι αδελφές της» και τις άλλες ωραίες ταινίες του. Την ταινία εκτιμώ· δεν κάνω παρέα με τον σκηνοθέτη της. Οπως εκτιμώ τον «Πιανίστα» του Ρομάν Πολάνσκι, ενός ανθρώπου που κάποτε η θέση του ήταν όντως στη φυλακή.
Κινδυνεύουμε να βάλουμε στην ίδια ζυγαριά μια φήμη ή ανάρμοστο σχόλιο με τον βιασμό, ή αλλιώς την αγοραία συμπεριφορά με την ειδεχθή βία. Το πρώτο δεν πρέπει να περνά ατιμώρητο· το δεύτερο δεν πρέπει να συμβαίνει καν.