Με τη γεύση του κουραμπιέ ακόμη στο στόμα, άνοιξε το Τριώδιο και οι φίλοι ανυπομονούν: «Τσικνοπέμπτη έρχεται. Τι θα κάνουμε;». Καταπίνω την απάντηση «να φάμε χορταρικά και όσπρια», χαμογελάω και απαντώ: «Θα τσικνίσουμε…». Και όχι μόνο θα τσικνίσουμε, αλλά θα διαλέξουμε και σούπερ κρασιά, που θα απογειώσουν τα κρεατικά μας! Ιδού λοιπόν οι πρωταγωνιστές της ερχόμενης Πέμπτης!
Μια μοσχαρίσια μπριζόλα, ένα φιλέτο, αρνίσια παϊδάκια και χοιρινό ψαρονέφρι, ψημένα στη σχάρα, αναμετρήθηκαν με έξι μονοποικιλιακά κρασιά ελληνικών και διεθνών ποικιλιών, όλα από τον ελληνικό αμπελώνα.
Τα αρνίσια παϊδάκια με τους φανατικούς πιστούς έχουν μια γεύση που ζητά παλαιωμένα κρασιά με έντονο χαρακτήρα. Εμείς ανοίγουμε ένα Ξινόμαυρο, μια Ράμνιστα Κυρ-Γιάννη συγκεκριμένα, για σίγουρα αποτελέσματα. Η λιπαρότητα του αρνιού τιθασεύεται, βγαίνει ένας εντυπωσιακός, λίγο ρουστίκ συνδυασμός, που αναδεικνύει εξίσου και τους δύο πρωταγωνιστές.
Με τις μοσχαρίσιες μπριζόλες θα σας πρότεινα να ανοίξετε ένα Cabernet Sauvignon, έναν Όβηλο, ας πούμε, της Βιβλίας Χώρας, που επιτρέπει στο μοσχαρίσιο κρέας να εκφραστεί, ενώ παράλληλα το κολακεύει. Το μοσχάρι το ανταποδίδει δίνοντας ένα βελούδινο άγγιγμα στις τανίνες. Πολύ ωραίος και πιο πρωτότυπος συνδυασμός θα ήταν και με ένα Tempranillo του Κτήματος Παυλίδη.
Το χοιρινό ψαρονέφρι, απαλό και ευγενικό, διάλεξε για παρτενέρ μια κομψή Νεμέα Reserve του Κτήματος Χαρλαύτη, αλλά φλέρταρε πολύ ανοιχτά και με ένα Chardonnay βαρελάτο από το Κτήμα Κατσαρού στην Κρανιά του Ολύμπου.
Ένα ζουμερό, ωραία ψημένο rare μοσχαρίσιο φιλέτο ερωτεύτηκε παράφορα ένα Syrah του Κτήματος Αβαντίς από την Εύβοια, που αποδείχτηκε φινετσάτη και αρωματικά ισορροπημένη επιλογή.
Πρέπει να πω ότι οι συνδυασμοί αυτοί αφορούν κρέας απλά ψημένο, χωρίς ιδιαίτερα μπαχαρικά ή συνοδευτικές σάλτσες, με τη γεύση να διατηρεί την αυθεντικότητά της. Αν καθένα από τα συγκεκριμένα ψητά κρέατα σερβιριστεί ή ψηθεί με διαφορετικό τρόπο, τότε είναι φυσικό και οι συνδυασμοί με το κρασί να διαφέρουν.
Τώρα, αν πρόκειται να ανάψετε ψησταριές με κάρβουνα –καλά θα κάνετε αν μπορείτε και ξέρετε– και αν στις σχάρες πέσουν ανακατεμένα παϊδάκια, λουκάνικα, χοιρινά και μοσχάρια, τότε κάντε μια καλή επιλογή με βάση το Ξινόμαυρο, όπως μια Γουμένισσα του Κτήματος Χατζηβαρύτη.
Οι κιμάδες θα προτιμήσουν ένα Αγιωργίτικο, μια Νεμέα από το Κτήμα Λαντίδη, ενώ τα μαγειρευτά με ντομάτα, όπως το γιουβέτσι, θα προτιμήσουν ένα χαρμάνι Cabernet Sauvignon και Merlot, ένα Château Semeli θα έλεγα.
Και για τους πολύ προχωρημένους, θα πρότεινα κάτι ανατρεπτικό: ένα πλούσιο ρωμαλέο ουίσκι! ■