Δίχως να χρειάζεται εκ νέου να αποδειχθεί στα πολιτικά δικαστήρια η λειτουργία καρτέλ ή κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης θα μπορεί θιγόμενος από τις παραπάνω συμπεριφορές επιχειρήσεων να διεκδικεί αποζημίωση. Αυτή είναι η βασικότερη αλλαγή που εισάγεται στην εθνική νομοθεσία με την ενσωμάτωση στο ελληνικό δίκαιο της κοινοτικής οδηγίας 2014/104/ΕΕ, όπως προβλέπει το νομοσχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή από το υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης. Αποζημίωση μπορεί να διεκδικήσει όχι μόνο μια επιχείρηση που τα συμφέροντά της θίχτηκαν λόγω της παράνομης σύμπραξης άλλων, αλλά ακόμη και ο τελικός καταναλωτής. Η εναρμόνιση της εθνικής νομοθεσίας με το κοινοτικό δίκαιο γίνεται με αρκετή καθυστέρηση και αφού οι Βρυξέλλες είχαν αποστείλει αιτιολογημένη γνώμη στην ελληνική κυβέρνηση, μιας και η καταληκτική προθεσμία ήταν η 27η Δεκεμβρίου 2016. Τα κυριότερα στοιχεία του νομοσχεδίου είναι τα ακόλουθα:
• Σε περίπτωση εκδίκασης αγωγής αποζημίωσης το δικαστήριο δεσμεύεται από τελεσίδικη απόφαση της Επιτροπής Ανταγωνισμού (ή της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων, καθώς νοείται ως εθνική αρχή ανταγωνισμού) στην περίπτωση που πρόκειται για διαπίστωση συμπράξεων (κοινώς καρτέλ) ή κατάχρησης δεσπόζουσας θέσης. Το ίδιο ισχύει εάν οι παραπάνω παραβάσεις έχουν διαπιστωθεί από τη Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Επίσης, δεν χρειάζεται εκ νέου απόδειξη, δηλαδή οι αποφάσεις δεσμεύουν το δικαστήριο εάν έχουν τελεσιδικήσει σε ελληνικό ή κοινοτικό δικαστήριο εφέσεις που έγιναν επί αποφάσεις των προαναφερθεισών αρχών ανταγωνισμού.
• Τελεσίδικη απόφαση παράβασης που έχει εκδοθεί σε άλλο κράτος- μέλος και προσκομίζεται στο ελληνικό δικαστήριο που εκδικάζει την αγωγή αποζημίωσης αποτελεί πλήρη απόδειξη. Επιτρέπεται, ωστόσο, σε αυτή την περίπτωση ανταπόδειξη.
• Το δικαστήριο μπορεί να διατάξει την προσκόμιση αποδεικτικών στοιχείων που δεν βρίσκονται στην κατοχή του ζημιωθέντος αλλά υπό τον έλεγχο του αντιδίκου ή τρίτου. Μάλιστα, προβλέπεται χρηματική ποινή από 50.000 έως 100.000 ευρώ στην περίπτωση που αυτός που είχε τα αποδεικτικά στοιχεία δεν τα προσκόμισε ή τα κατέστρεψε.
• Ο εναγόμενος σε αποζημίωση μπορεί να ισχυρισθεί ως ένσταση κατά της αξίωσης του ενάγοντος ότι ο τελευταίος μετακύλισε εν όλω ή εν μέρει την επιβάρυνση που υπέστη λόγω της παράβασης στις επόμενες βαθμίδες της αλυσίδας εφοδιασμού. Ωστόσο, κάτι τέτοιο στην πραγματικότητα δεν τον συμφέρει, πρώτον διότι το βάρος της απόδειξης της μετακύλισης και του ύψους της έχει ο εναγόμενος, η απόδειξη δε της μετακύλισης γεννά αξίωση για αποκατάσταση διαφυγόντος κέρδους του ζημιωθέντος.
• Το δικαστήριο έχει την εξουσία να εκτιμήσει το ύψος της ζημίας (σ.σ.: η Κομισιόν έχει εκδώσει για τον σκοπό αυτό κατευθυντήριες γραμμές) και μπορεί να ζητήσει και τη συνδρομή των εθνικών αρχών ανταγωνισμού. Τεκμαίρεται μαχητά ότι οι παραβάσεις από καρτέλ προκαλούν ζημία.
• Η αξίωση αποζημίωσης παραγράφεται σε 5 χρόνια. Η παραγραφή αρχίζει αφότου ο ζημιωθείς έμαθε ή μπορεί ευλόγως να αναμένεται ότι γνώριζε την παράβαση του δικαίου ανταγωνισμού, τη ζημία και την ταυτότητα του παραβάτη. Σε κάθε περίπτωση, οι αξιώσεις κατά του παραβάτη παραγράφονται σε 20 έτη από την παύση της παράβασης του δικαίου ανταγωνισμού.
• Στο Πρωτοδικείο Αθηνών θα συσταθεί ειδικό τμήμα που θα εκδικάζει τις αγωγές για αποζημιώσεις από παραβάσεις του δικαίου του ανταγωνισμού. Επιπλέον, στο Εφετείο Αθηνών θα συσταθεί ειδικό τμήμα το οποίο θα εκδικάζει τις εφέσεις επί των αποφάσεων του ειδικού τμήματος του Πρωτοδικείου.