Το κεντρικό πρόσωπο στη δικογραφία της Novartis, o αντιπρόεδρος και γενικός διευθυντής της Novartis Hellas Κώστας Φρουζής, δεν είχε κληθεί να καταθέσει πριν από την αποστολή της δικογραφίας στη Βουλή. Ο κ. Φρoυζής, σε δήλωση που έκανε τη νύχτα της Δευτέρας προς Τρίτη, διευκρίνισε ότι δεν έχει κληθεί να απαντήσει στους ανακριτές, ενώ χθες έγινε γνωστό από το περιβάλλον του ότι και η απαγόρευση εξόδου από τη χώρα, που του επιβλήθηκε, επιδόθηκε σε συγγενικό του πρόσωπο, καθώς ο ίδιος δεν ήταν στο σπίτι του.
Ο κ. Φρουζής πήγε στην ελβετική εταιρεία το 2007, αφού είχε προηγηθεί μια πορεία στις εταιρείες ΟΤΕ, L’Oreal, Elf Total. Εξελέγη, με την έναρξη της κρίσης, πρόεδρος του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδος και συχνά ερχόταν σε αντιπαράθεση με τις πρώτες μνημονιακές κυβερνήσεις όχι μόνο για την τιμή των φαρμάκων, αλλά και για ρυθμίσεις που αφορούσαν την αρχιτεκτονική της τιμολόγησης των φαρμάκων (τη σχέση της τιμής των καινούργιων με εκείνων που είχαν ληγμένη πατέντα και των γενοσήμων), αλλά και των οριζόντιων μηχανισμών περιορισμού της ζήτησης (rebate, claw back).
Η αποχώρηση του κ. Φρουζή από τη Novartis συνοδεύθηκε από μια εκτεταμένη διαδικασία «κάθαρσης», που, μεταξύ άλλων, αφορούσε την απομάκρυνση στενών συνεργατών του. Υπήρξαν ευρήματα που δεν αφορούσαν μόνο τη δική του περίοδο διαχείρισης, αλλά ένα συνολικό καθεστώς, όπως παραδέχθηκε και η μητρική εταιρεία, σχετικά με την ύπαρξη ενός κεντρικού λογαριασμού έως το 2011. «Στην περίπτωση της Ελλάδας», ανέφερε η εταιρεία, «η κεντρική χρηματοδότηση επιχειρηματικών δραστηριοτήτων περιλάμβανε και απευθείας πληρωμές προς τρίτους. Η Novartis Pharmaceuticals έχει σταματήσει αυτή την πρακτική εδώ και έξι χρόνια. Αυτή τη στιγμή εξετάζουμε το ιστορικό αυτών των πληρωμών στο πλαίσιο της εσωτερικής έρευνας που διεξάγουμε».
Μετά το 2011 η εταιρεία συνέχισε να πληρώνει για τους σκοπούς αυτούς από το ταμείο της ελληνικής θυγατρικής. Πάντως, πηγές κοντά στον κ. Φρουζή σημείωσαν για δύο από τις περιπτώσεις στις οποίες αναφέρεται η δικογραφία που διαβιβάσθηκε στη Βουλή:
• Οτι στην μεν υπόθεση της παραγγελίας των αντιγριπικών εμβολίων η ελληνική κυβέρνηση ζήτησε πρόσθετα σκευάσματα από τη Novartis, τα οποία η ελβετική εταιρεία έκρινε ότι δεν έπρεπε να πουλήσει στο ελληνικό κράτος (είχε ήδη πολλά σε σχέση με την πυκνότητα του πληθυσμού).
• Οτι η παρέμβασή του στην κυβέρνηση τον Μάιο – Ιούνιο του 2012 για τα φάρμακα των καρκινοπαθών αφορούσε άλλη ελβετική εταιρεία και έγινε υπό την ιδιότητα του προέδρου του ΣΦΕΕ.