Η απορία της Ζιν Μι

2' 59" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Σ​​την τελευταία σκηνή του «Under the sun», ενός ντοκιμαντέρ για τη Β. Κορέα, παραγωγής 2015, γυρισμένου από Ρώσο σκηνοθέτη (Βιτάλι Μάνσκι) στην Πιονγιάνγκ, η μικρή Ζιν Μι, το κεντρικό πρόσωπο, ερωτάται τι περιμένει από τη ζωή τώρα που γράφτηκε στο Παιδικό Συνδικάτο. Να σημειώσουμε ότι το κοριτσάκι, η οικογένειά του, τα πάντα γύρω από τη ζωή τους και την πόλη είναι –εννοείται– επιλεγμένα και με προδιαγραφές που να δείχνουν «μια εντελώς συνηθισμένη οικογένεια στην καλύτερη χώρα του κόσμου». Οι «ρόλοι», γιατί περί ρόλων πρόκειται, είναι καταγεγραμμένοι σε σενάριο, όλοι μιλούν υπό τον φόβο ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να κάνουν το μοιραίο λάθος, γελούν, χειροκροτούν και βουρκώνουν κατά παραγγελία. Ο εξαιρετικός σκηνοθέτης κατορθώνει, παρά την 24ωρη συνοδεία που του είχαν επιβάλει, να αποδώσει στα κενά, στα χάσματα και ανάμεσα από τις γραμμές, έναν απόλυτο εφιάλτη. Είναι δύσκολο να παρακολουθήσει κανείς το ντοκιμαντέρ χωρίς έναν διαρκή μετεωρισμό στο στομάχι. Οχι γιατί υπάρχει έστω και η υπόνοια βίας «στην καλύτερη και πιο όμορφη χώρα του κόσμου», αλλά η έννοια ζωή και καθημερινότητα, όπως τη συλλαμβάνει ο φακός, είναι εντελώς αδιανόητη για τον πολίτη και της πιο υποτυπώδους δημοκρατίας. Τίποτα άγνωστο και ασυνήθιστο ώς εδώ. Ομως η εικόνα και η ήρεμη αφηγηματική ροή της διαλύουν κάθε φίλτρο προστασίας.

Η Ζιν Μι, λοιπόν, κάνει φιλότιμες προσπάθειες να απαγγείλει την απάντηση στο ερώτημα «τι περιμένει». Από την υπερπροσπάθεια, μάλιστα, την πιάνουν τα κλάματα. Τρέχουν τα δάκρυα, τα σκουπίζει, ξαναρχίζει, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Ακούγεται τότε η φωνή του «καθοδηγητή» που της προτείνει «να σκεφτεί κάτι καλό». Η Ζιν Μι γίνεται περισσότερο αμήχανη: «Τι;» ρωτάει με ειλικρινή απορία. «Δεν ξέρω τι».

Σε αυτό, το τελευταίο, πλάνο θα ήθελα να σταθώ. Με ένα συνειρμό εντελώς αυθαίρετο, όπως συμβαίνει συχνά με τους συνειρμούς, η μικρή Βορειοκορεάτισσα γίνεται το σύμβολο της μηδέποτε αποκτηθείσας «καλής ανάμνησης». Δεν τη στερεί μόνο μια δικτατορία, που παρακολουθεί και ως εκ τούτου ρυθμίζει τις αποχρώσεις, επιβάλλοντας την «επίσημη» εκδοχή βίου, αλλά και ένας δημοκρατικός δημόσιος βίος, του ελεύθερου διαλόγου και των ελεύθερων επιλογών, που γίνεται σιγά σιγά μονοθεματικός.

Ο συνειρμός γεννήθηκε με την έξαρση του πολιτικού μπούλινγκ και της σκανδαλολογίας, που υπερχείλισε στην πολιτική ζωή των τελευταίων ημερών. Δεν είναι η μόνη υπερβολική δόση τοξικών ουσιών που «εισπνέουμε» τα τελευταία χρόνια. Εχει ξανασυμβεί και επαναλαμβάνεται. Δεν είναι μόνον οι ιστορίες με χρηματισμούς πολιτικών, οικονομικών παραγόντων και άλλων δημοσίων προσώπων, είναι οι διάλογοι που πηγαινοέρχονται, η τροφοδότηση ενός κλίματος διχαστικού, σκοτεινού και δυσοίωνου. Χρόνια τώρα, με την ένταση να μην υποχωρεί. Παράλληλα, τίποτα δεν βελτιώνεται ούτως ώστε να αγνοήσει κανείς την «επικαιρότητα» και να στραφεί σε μια αισιόδοξη προοπτική.

Κατήγοροι και κατηγορούμενοι εναλλάσσονται στην πολιτική σκηνή σε θέσεις εξουσίας, μια χώρα σε φαύλο κύκλο «προδοτών», σκανδάλων και γενικευμένης ασφυξίας. Μια πραγματικότητα εγκλωβισμένη σε αδιέξοδες επιλογές, με πανεπιστημιακούς χώρους υπό καθεστώς βίας και τραμπουκισμών. Μια χώρα, δηλαδή, με υποθηκευμένο το μέλλον της.

Μπορεί να ηχεί ακραίο, αλλά τι εγγυάται ότι παιδιά που μεγαλώνουν μέσα σε μια τέτοια ατμόσφαιρα θα έχουν «κάτι καλό να σκεφτούν»; Θα μπορούν να υπερβούν τη δυσθυμία του στενού και ευρύτερου περιβάλλοντός τους (συγκοινωνούντα δοχεία είναι, εξάλλου), τη μονοθεματική εκδοχή διαλόγων, και να αποθηκεύσουν χαρά, ελπίδα και ποικιλομορφία; Η τυραννία έχει πολλές όψεις. Δεν είναι μόνον η καθεστωτική άπνοια αλλά και το βάσανο της μη εξέλιξης, της διαρκούς επανάληψης του ίδιου μοτίβου με αδιάφορες παραλλαγές.

Εκτός από τον φόβο και τη, συνειδητή ή ασυνείδητη, δυστυχία της Ζιν Μι, υπάρχει και ο μικρομεγαλισμός, το χαμόγελο που δεν ανθεί, ο κυνισμός από ένα παρόν που δεν φιλοξενεί προοπτικές αλλά ανθρώπους σκυθρωπούς, εριστικούς, επιθετικούς, με συρρικνωμένες φιλοδοξίες.

Η Ζιν Μι ζει στη μακρινή, από κάθε άποψη, Β. Κορέα. Η απορία της, όμως, έχει κάτι, εφιαλτικά, οικείο.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή