Χρειάζεται η Ελλάδα τέταρτη Νομική Σχολή; Την εξήγγειλε ο υπουργός Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου. Είναι γεγονός ότι αρκετοί Ελληνες καταφεύγουν σε κυπριακά ΑΕΙ για νομικές σπουδές, ενώ ορισμένοι επιλέγουν δυτικοευρωπαϊκά ΑΕΙ ή ελληνικά κολέγια που συνεργάζονται με ευρωπαϊκά ΑΕΙ. Ωστόσο, τα περί μεγάλης ζήτησης είναι σαθρό επιχείρημα υπέρ της ίδρυσης σχολής. Με την ίδια λογική θα έπρεπε να ιδρύονται μόνο νομικές, ιατρικές και πολυτεχνικές σχολές και να καταργούνται άλλες με αντικείμενα χαμηλής ζήτησης. Μάλιστα –δείγμα απουσίας σοβαρής πολιτικής– πέρυσι ο κ. Γαβρόγλου είχε αυξήσει κατά 460% τις θέσεις στα Τμήματα Εκκλησιαστικής Μουσικής και Ψαλτικής και κατά 55% τις θέσεις των Κλωστοϋφαντουργών, ενώ είχε πριμοδοτήσει (από 120 σε 130 θέσεις) τμήμα ΤΕΙ με το πολύ 20 εισακτέους ετησίως (φύλλο «Κ», 9/4/2017). Στον αντίποδα, είχε αποφασίσει να περιορίσει τις θέσεις των επτά Ιατρικών Σχολών κατά 1.000, και ύστερα από αντιδράσεις γονέων (με επιστολή στον Αλέξη Τσίπρα) περιόρισε τη μείωση στις 500.
Από την άλλη, πλανάται όποιος πιστεύει ότι οι υποψήφιοι Νομικής από Κρήτη και Δυτική Ελλάδα (το Ρέθυμνο και η Πάτρα έχουν προς το παρόν θέση υποψηφιότητα για την έδρα της νέας Νομικής) θα εισαχθούν στην κοντινή τους σχολή. Το βασικό κριτήριο για την εισαγωγή είναι οι μονάδες κάθε υποψηφίου. Γι’ αυτό πολλοί εισάγονται εκτός έδρας και μετά πιέζουν για μετεγγραφή σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Επίσης, μπορεί οι σπουδές σε επιστήμες όπως νομική και φιλολογία να μην απαιτούν εργαστηριακές υποδομές, ωστόσο είναι φαιδρό να πιστεύεται ότι στοιβάζοντας φοιτητές σε ένα αμφιθέατρο «στήνεις» σχολή. Με ποιους καθηγητές; Με «ιπτάμενους» νομικούς, που θα έχουν το γραφείο στην Αθήνα και θα ταξιδεύουν δύο ημέρες την εβδομάδα για διδασκαλία σε Πάτρα ή Ρέθυμνο;
Σύμφωνα με έρευνα του επίκουρου καθηγητή του ΕΜΠ Σπύρου Α. Παπαευθυμίου (φύλλο «Κ», 4/2/2018), η «παραγωγή» ενός επιστήμονα κοστίζει 34.019 ευρώ σε κράτος και οικογένειες. Αλλά με βάση ποιο παραγωγικό μοντέλο για την Ελλάδα ορίζονται οι ανάγκες για νέους επιστήμονες; Εάν υπήρχε απάντηση στο ερώτημα, η πρόταση Γαβρόγλου θα είχε πλαίσιο αναφοράς. Τώρα το μόνο που ασκεί ο υπουργός Παιδείας είναι ψηφοθηρική πολιτική, υιοθετώντας το σύνθημα «Γαβρόγλου, δώσ’ τα όλα».