Πρώτο λάθος: Παραμονές Χριστουγέννων ο πρόεδρος των Αν.Ελ ανακοίνωσε ότι δεν θα συμφωνούσε σε ονομασία για τα Σκόπια που να περιέχει τον όρο Μακεδονία. Για να δικαιολογήσει τη στάση του, ανέσυρε από τη συλλογική μνήμη την απόφαση του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών του 1992. Ο ίδιος το 2008 ως βουλευτής και υφυπουργός είχε αποδεχθεί τη γραμμή της κυβερνήσεως Κώστα Καραμανλή στο Βουκουρέστι περί σύνθετης ονομασίας.
Η κυβέρνηση άρχισε να μετεωρίζεται. Μπροστά στο ενδοκυβερνητικό πρόβλημα, οι ένοικοι του Μεγάρου Μαξίμου θεώρησαν ότι ήταν ευκαιρία να μετατρέψουν ένα εθνικό θέμα σε εσωτερικό πρόβλημα της κεντροδεξιάς. Έτσι, χωρίς να έχει ακόμη ξεκινήσει η διαπραγμάτευση με την άλλη πλευρά και χωρίς να γνωρίζουμε ποιες προτάσεις είναι πάνω στο τραπέζι, έθεσαν το ερώτημα της στάσεως που θα ακολουθούσε η αξιωματική αντιπολίτευση. Η τελευταία έπαιξε στο εσωτερικό πεδίο προτάσσοντας την ανυπαρξία ενιαίας γραμμής μεταξύ των δύο κυβερνητικών εταίρων, χωρίς όμως να εξηγήσει ποιό είναι το εθνικό διακύβευμα για το Μακεδονικό.
Τα εθνικά θέματα έχουν αυτό τον χαρακτηρισμό διότι δεν χρησιμοποιούνται για εσωτερικές αντιπαραθέσεις. Η αντιμετώπισή τους επιβάλλει προηγούμενη ενημέρωση ακόμη και συνεννόηση μεταξύ των βασικών πολιτικών δυνάμεων του τόπου και ιδίως μεταξύ κυβερνήσεως και αξιωματικής αντιπολιτεύσεως.
Δεύτερο λάθος: Στη Θεσσαλονίκη διοργανώθηκε την 21η Ιανουαρίου ένα πολύ μεγάλο συλλαλητήριο. Σε μία χώρα όπου τα ΜΜΕ κυνηγούν την είδηση και αρκετές φορές την «φουσκώνουν» για λόγους ακροαματικότητας, ένα συλλαλητήριο με πολλές δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους αγνοήθηκε πλήρως. Δεν υπήρξε ούτε ένα τηλεοπτικό κανάλι (εκτός από το περιφερειακό της Βεργίνας) που να μεταδόσει τις εικόνες. Ως στάση είναι αντιληπτή από τη δημόσια τηλεόραση. Προφανώς εδόθη άνωθεν εντολή να αγνοηθεί το γεγονός. Αντιθέτως η απόλυτη σιωπή των ιδιωτικών ΜΜΕ προβλημάτισε για την ποιότητα της δημοκρατίας μας.
Πιθανή ερμηνεία της σιωπής είναι το γεγονός ότι αυτή την περίοδο εξετάζονται οι αιτήσεις των τηλεοπτικών σταθμών για τις άδειες εθνικής εμβέλειας. Το Συμβούλιο της Επικρατείας είχε αναφερθεί το 2010 στην εξάρτηση των σταθμών με την κυβερνητική εξουσία επισημαίνοντας ότι: τα πρόσωπα, τα οποία, με την αυθαίρετη κατάληψη ραδιοσυχνότητας, ίδρυσαν παρανόμως, χωρίς δηλαδή άδεια, τηλεοπτικό σταθμό… νέμονται τον τομέα της αγοράς τηλεοπτικών υπηρεσιών, η λειτουργία της οποίας μάλιστα συνδέεται με την, καίριας σημασίας σε μία δημοκρατική πολιτεία, άσκηση των δικαιωμάτων του πληροφορείν και του πληροφορείσθαι».
Η έλλειψη στοιχειώδους πληροφορήσεως εξόργισε τους πολίτες και φούσκωσε το κύμα περαιτέρω απαξιώσεως των συστημικών ΜΜΕ.
Τρίτο λάθος: Η κυβέρνηση αντέδρασε στο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης προσπαθώντας να το απαξιώσει. Χρησιμοποίησε εικόνες με περιθωριακά στοιχεία, επικαλέσθηκε ακραίες εκφράσεις που ακούσθηκαν από κάποιους ομιλητές καθώς και την παρουσία κάποιων ακροδεξιών για να χλευάσει τη συντριπτική πλειοψηφία των Μακεδόνων που κατέβηκαν για να εκφράσουν την αγωνία τους για μία διαπραγμάτευση που εμφανιζόταν τελειωμένη ενώ δεν είχε ακόμη αρχίσει.
Ο πατριωτισμός προσφέρθηκε ως άκριτο χάρισμα στο ακροδεξιό περιθώριο.
Τέταρτο λάθος: Την Κυριακή 4 Φεβρουαρίου έγινε στην Αθήνα ένα από τα μεγαλύτερα συλλαλητήρια της μεταπολιτεύσεως. Δεν διοργανώθηκε από κάποιο κόμμα. Αντιθέτως χαρακτηρίσθηκε από την αυθόρμητη προσέλευση και το απολύτως ειρηνικό πνεύμα που επικράτησε. Η κυβέρνηση προσπάθησε αρχικώς να παρεμβάλλει εμπόδια στην εύκολη πρόσβαση στον χώρο του συλλαλητηρίου ενώ παράλληλα κυκλοφορούσαν φήμες για επεισόδια από αντιεξουσιαστές.
Στη συνέχεια θέλησε να απαξιώσει το συλλαλητήριο, θεωρώντας μικρό τον αριθμό των συμμετεχόντων και απαξιώνοντάς τους ως ακροδεξιούς και ρατσιστές. Προς το παρόν δεν έχει σκεφθεί να χρησιμοποιήσει τη λαϊκή αντίδραση για να ενισχύσει τη θέση της χώρας μας σε μία δύσκολη διαπραγμάτευση.
Κάτι που ξεκίνησε ως προσπάθεια των ΗΠΑ να σταθεροποιήσουν την πΓΔΜ και τα Βαλκάνια, κινδυνεύει λόγω σωρευόμενων κυβερνητικών λαθών να αποσταθεροποιήσει τη χώρα. Έστω και τώρα ας πάψουμε να ανοίγουμε εσωτερικά θέματα με αφορμή την εξωτερική πολιτική.