Ενώ εμείς συνεχίζουμε τον αλληλοσπαραγμό –στο Σκοπιανό προστέθηκε και το σκάνδαλο Novartis–, ο Ελληνισμός βρίσκεται αντιμέτωπος με μια αυξανόμενη επιθετικότητα της Τουρκίας. Στις δηλώσεις του αρχηγού των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων περί δυνατότητας ελέγχου του Αιγαίου, προστίθεται η κινητικότητα της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ, με αποκορύφωμα την παρεμπόδιση από πολεμικά πλοία της πορείας του γεωτρύπανου της ιταλικής ΕΝΙ προς το τεμάχιο 3 όπου επρόκειτο να πραγματοποιήσει γεωτρήσεις. Πρόκειται για την πιο σοβαρή απειλητική ενέργεια της Αγκυρας. Το μείγμα καθίσταται πιο επικίνδυνο από εξελίξεις στο εσωτερικό της γείτονος, όπως οι συνεχιζόμενες εκκαθαρίσεις στις ένοπλες δυνάμεις, που έχουν ως αποτέλεσμα οι πιλότοι που εμπλέκονται σε αερομαχίες στο Αιγαίο να είναι άπειροι και να αυξάνεται έτσι ο κίνδυνος λάθους.
Παράλληλα, τα πλήγματα που δέχεται η Τουρκία στις επιχειρήσεις που διεξάγει στη Συρία και στο «κουρδικό μέτωπο» θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην αναζήτηση «εξισορρόπησης» στο Αιγαίο. Είτε τυχαία, είτε ως απόρροια στρατηγικής επιλογής, μπορεί να υπάρξει θερμό επεισόδιο. Για να αποδειχθεί αποτελεσματική η αντίδραση της Αθήνας, όπως και της Λευκωσίας, στο ετεροβαρές περιφερειακό σκηνικό, χρειάζεται η αποδυναμωμένη Ελλάδα και η μικρή Κύπρος να αξιοποιήσουν στον μέγιστο βαθμό όχι μόνο τη συμμετοχή τους στην Ε.Ε., αλλά και στις τριμερείς στρατηγικές συνεργασίες με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, όπως και τη συμμαχία τους με τις ΗΠΑ.
Οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις έχουν επιδεινωθεί δραματικά για μια σειρά από λόγους, που ξεκινούν από το κουρδικό και φθάνουν μέχρι τον Γκιουλέν. «Υπάρχει κίνδυνος να καταρρεύσουν πλήρως», προειδοποίησε χθες ο Τσαβούσογλου. Σε μια προσπάθεια αποτροπής μιας τέτοιας εξέλιξης, ο σύμβουλος εθνικής ασφαλείας του προέδρου Τραμπ συναντήθηκε στην Κωνσταντινούπολη με τον στενό συνεργάτη του Ερντογάν, Ιμπραήμ Καλίν, ενώ τις επόμενες ημέρες ο υπ. Εξωτερικών Ρεξ Τίλερσον θα επισκεφθεί την Τουρκία και θα συναντηθεί με τον Ερντογάν. Η ένταση μεταξύ Ουάσιγκτον και Αγκυρας προσφέρει ευκαιρίες, αλλά εγκυμονεί και κινδύνους όπως είναι ο περιορισμός των μοχλών πίεσης και των δυνατοτήτων επηρεασμού. Το σκηνικό που δημιουργείται, πρωτίστως στην κυπριακή ΑΟΖ, είναι εξαιρετικά επικίνδυνο. Για να αποφευχθούν τετελεσμένα, απαιτούνται, πέρα από τις δημόσιες καταγγελίες, και αθόρυβοι σχεδιασμοί και προσεκτικά βήματα στο παρασκήνιο.