ΚΩΣΤΑΣ ΒΡΑΧΝΟΣ
Πρώτα ο Θεός
εκδ. Νεφέλη, σελ. 72
Ανάμεσα στη χαρά και τη λύπη, στο φως και το σκοτάδι, στον θρίαμβο και την πτώση, στη γέννηση και τον θάνατο κουρνιάζει η μελαγχολία. Εκεί ακριβώς την εντόπισε ο Κώστας Βραχνός και της έδωσε πρωταγωνιστικό ρόλο στις 45 ιστορίες που απαρτίζουν την πρώτη συλλογή διηγημάτων του (ή, μάλλον, «ρωπογραφημάτων», όπως τα αποκαλεί λόγω της θεματικής τους) «Πρώτα ο Θεός».
Ο συγγραφέας αντιμετώπισε στο έργο του τη μελαγχολία τόσο ως συναισθηματική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από θλίψη και κατάπτωση όσο και ως παθολογική, κύρια στοιχεία της οποίας είναι η έντονη και η συνεχής απαισιοδοξία.
Το επόμενο βήμα ήταν να επιλέξει πώς θα αφηγηθεί τις ιστορίες του. Στη μικρή φόρμα βρήκε τη ζεστασιά και την ελευθερία που τόσο χρειαζόταν. Εν συνεχεία, ασχολήθηκε με το δύσκολο έργο της επιλογής των κατάλληλων προσώπων. Μακρύς ο κατάλογος. Από όλους αυτούς θα μπω στον πειρασμό να συστήσω εκείνους που έχουν στοιχειώσει τη μνήμη μου. Τον προϊστάμενο των Δημοτικών Σφαγείων Κω, την ευσυνείδητη συμβολαιογράφο, τον σοφό μάγο στο Κόζιτσε της Σλοβακίας, τον δαιμόνιο διώκτη του σκαθαριού που αφανίζει τους φοίνικες στην Ελλάδα, τον σέξι διορθωτή που μεγαλουργεί επαγγελματικά και ερωτικά στα Εξάρχεια, τον θείο τον Κυριάκο με την αρμαθιά με τις δεκάδες κλειδιά, τον Τάσο που η ιστορία του, άψογα σκηνοθετημένη, φέρνει δάκρυα στα μάτια. Eνα τόσο ιδιαίτερο υλικό δεν θα μπορούσε να «σταθεί» χωρίς την καταλυτική συνδρομή του χιούμορ υπό τη μορφή κυνισμού ή παραλόγου.
Στα χέρια του Βραχνού έγινε κοφτερό σαν μαχαίρι αλλά και απαλό σαν βαμβάκι. Το κατάλληλο εργαλείο για να νοστιμέψουν οι ιστορίες των ηρώων του που κόβουν την ανάσα αλλά και απελπίζουν καθώς ξανοίγονται στο πέλαγος της αδυσώπητης πραγματικότητας. Απόφοιτος της Φιλοσοφικής και της Θεολογικής, διδάκτωρ Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου της Σαλαμάνκα, μεταφραστής από τα ισπανικά, συνεργάτης του περιοδικού «Φρέαρ», έχει στο βιογραφικό του ένα δοκίμιο («Το μυστήριο ως πρόβλημα», 2010) και δύο δίγλωσσες ποιητικές συλλογές που κυκλοφορούν από ισπανικούς εκδοτικούς οίκους («El hambre del cocinero», 2008, «Encima del subsuelo», 2014), ο Κώστας Βραχνός έδωσε έπειτα από 24 ολόκληρα χρόνια την απάντηση στη ρητορική ερώτηση του αείμνηστου βάρδου Τώνη Βαβάτσικου «Ποιος να ξέρει στο βλέμμα Του πίσω τι κρύβει ο Θεός για μας», που τη διατύπωσε άδοντας σε μια κατάμεστη αίθουσα στη Θεσσαλονίκη: πολλή μοναξιά…