Η υπερφορολόγηση, η ακριβή τραπεζική χρηματοδότηση και η υψηλή διαρθρωτική ανεργία είναι τα τρία μεγαλύτερα προβλήματα που μας κληροδότησαν τα μνημόνια, αναφέρει ο ΣΕΒ στο εβδομαδιαίο δελτίο του για την ελληνική οικονομία, κάνοντας έναν απολογισμό των αλλαγών που έγιναν στη δομή της οικονομίας τα τελευταία 8 χρόνια.
«Η εφαρμογή των μνημονίων επέφερε ορισμένες αλλαγές προς την επιδιωκόμενη κατεύθυνση, αλλά μας έχει κληροδοτήσει και μια σειρά από νέα ζητήματα που αναζητούν λύση», σημειώνει το δελτίο.
Στα προβλήματα, κατατάσσεται πρώτο αυτό της υπερφορολόγησης. Χαρακτηριστικά, σύμφωνα με τα στοιχεία που επικαλείται, η μέση φορολογική επιβάρυνση στο κόστος εργοδότη για μισθωτό με καθαρές ετήσιες αποδοχές 50.000 ευρώ αυξήθηκε στα χρόνια του μνημονίου (από το 2009) από 52% σε 58%, όταν στην Ισπανία είναι 41%. Για αποδοχές έως 20.000 ευρώ, σημειώθηκε μια μικρή μείωση, από 47% σε 45% (λόγω ταυτόχρονης αύξησης της προοδευτικότητας του φορολογικού συστήματος), αλλά το αντίστοιχο ποσοστό στην Ισπανία είναι 40%. Εντυπωσιακή είναι η αύξηση στους έμμεσους φόρους. Στα καύσιμα διπλασιάστηκαν (από 359 σε 700 ευρώ ανά 1.000 λίτρα), στο αλκοόλ αυξήθηκαν από 1.308 σε 2.450 ευρώ ανά 1.000 λίτρα, στις τηλεπικοινωνίες από 25% σε 40% και στον καπνό από 73% σε 90% της λιανικής.
Για την τραπεζική χρηματοδότηση, εξάλλου, το δελτίο σημειώνει ότι έχει καταστεί είδος εν ανεπαρκεία, ενώ τα επιτόκια ακόμη και σήμερα είναι υπερδιπλάσια από της Ευρωζώνης (4,7% για δάνεια μέχρι 1 εκατ. έναντι 2,1% στην Ευρωζώνη).
Για το πρόβλημα της υψηλής διαρθρωτικής ανεργίας, ο ΣΕΒ υπογραμμίζει ότι θα διογκώνεται όσο δεν προχωράει ο μετασχηματισμός του παραγωγικού προτύπου προς διεθνώς ανταγωνιστικές δραστηριότητες. Χρειάζεται μια μακροχρόνια αναπτυξιακή στρατηγική που να στοχεύει μεταξύ άλλων στην αναβάθμιση του συστήματος εκπαίδευσης και κατάρτισης, σημειώνει ο ΣΕΒ και τονίζει ότι «αυτά είναι τα θέματα που θα πρέπει να απασχολούν τους κοινωνικούς εταίρους και όχι η επαναφορά των κοινωνικών σχέσεων που ίσχυαν προ κρίσης».
Οπως επισημαίνεται, η ελληνική οικονομία είναι ακόμη εξαρτώμενη από την κατανάλωση και τις εισαγωγές, χωρίς σημαντική βελτίωση τα τελευταία χρόνια, και η δομή του παραγωγικού προτύπου χαρακτηρίζεται από περιορισμένη παρουσία επιχειρήσεων στους κλάδους των διεθνώς εμπορεύσιμων αγαθών και χαμηλές επενδύσεις.
Πάντως, σημειώνει ότι η οικονομία ανακάμπτει σταδιακά και τονίζει την ανάγκη να αποφευχθεί η επιστροφή στα λάθη του παρελθόντος.