Το ανομολόγητο βάρος του πένθους

Το ανομολόγητο βάρος του πένθους

2' 9" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Τη μια στιγμή βγαίνεις από ένα μαγαζί που πουλάει χορδές και την άλλη ένα μαλακισμένο με ένα μηχανάκι, που αποφάσισε να ανεβεί στο πεζοδρόμιο, πέφτει πάνω σου».

Η απώλεια δεν χρειάζεται πολλά λόγια για να περιγραφεί. Το αντίθετο συνήθως συμβαίνει για τη διαχείρισή της. Το πένθος πολλές φορές βρίσκεται στις λέξεις, στα αντικείμενα, στις συνήθειες, στα βλέμματα που προκαλούν κατακλυσμό αναμνήσεων για εκείνον που έφυγε. Τα πράγματα είναι συνήθως πιο δύσκολα για εκείνους που μένουν πίσω, όπως μας λέει μέσα από τη «Γρανάδα» ο Γιάννης Καλαβριανός στο «Από Μηχανής Θέατρο».

Ο καθηγητής Ιστορίας Γιώργος (Γιώργος Γλάστρας), η γυναίκα του Αννα (Φιλαρέτη Κομνηνού), η ανάπηρη αδελφή της Ελλη (Εφη Σταμούλη), τα παιδιά τους Αρης (Διαμαντής Αδαμαντίδης) και Λήδα (Στέφη Πουλοπούλου) και η κοπέλα του Αρη, η Χριστίνα (Αλεξία Μπεζίκη), συνθέτουν μια συνηθισμένη ελληνική οικογένεια με τα προβλήματά της, τις παραξενιές της και τα μυστικά της που αναδύονται στην επιφάνεια όσο εξελίσσεται η δράση. Το ανομολόγητο βάρος του πένθους είναι διακριτικά παρόν αλλά κρυμμένο καλά μέχρι να το ξεσκεπάσουν οι χαρακτήρες και το κοινό. Ο χρόνος, ο χώρος και οι αναμνήσεις συμπλέκονται με επίκεντρο τη Γρανάδα. Ο κ.

Καλαβριανός μας τροφοδοτεί εντέχνως με την ψευδαίσθηση της ύπαρξης, η οποία είναι μόνο μια ανάμνηση, όπως θα καταλάβουμε αργότερα.

Και τι σχέση μπορεί να έχει με όλα αυτά η Ιωάννα της Καστίλλης ή «Ιωάννα η Τρελή», όπως είναι γνωστή έως σήμερα; Σε μια παράλληλη αφήγηση μαθαίνουμε την ιστορία της Ιωάννας, που ζήλευε παθιασμένα τον σύζυγό της, ταξίδευε μαζί με τη βαλσαμωμένη σορό του σχεδόν ένα χρόνο για να τον θάψει στη Γρανάδα. Για τα επόμενα 40 χρόνια, μέχρι το τέλος της ζωής της, έμεινε κλεισμένη σε ένα κάστρο παλεύοντας με αυτό που σήμερα θα ονομάζαμε κατάθλιψη, αδυνατώντας να διαχειριστεί τον πόνο της απώλειας ενός ανθρώπου που αγάπησε και μίσησε στον ίδιο βαθμό.

Από το ισπανικό παρελθόν η Λυδία Φωτοπούλου ως άλλη Ιωάννα μας ταξιδεύει μέσω βίντεο στα μυστήρια του σύμπαντος, του Big Bang, των ταξιδιών με την ταχύτητα του φωτός, των εκρήξεων σουπερνόβα συνδέοντας –όπως έχει δείξει η επιστήμη– τη ζωή μας με τα υλικά από τα οποία είναι φτιαγμένα τα άστρα, σαρκάζοντας πλαγίως τη ματαιοδοξία μας.

Σε ένα σκηνικό που μοιάζει με οικογενειακό σαλόνι, με μια φευγαλέα αίσθηση μαυσωλείου, η εξαιρετική ομάδα ηθοποιών υποστηρίζει τις παράλληλες αφηγήσεις του κειμένου, το βίντεο μάς μεταφέρει από το ειδικό στο γενικό, οι λέξεις και τα βλέμματα γίνονται σύμβολα και μας μεταφέρουν στον χρόνο και τον χώρο, ο Γιάννης Καλαβριανός, ο οποίος υπογράφει και το κείμενο, στήνει μια έξυπνη και συγκινητική παράσταση, μια ανησυχία εσωτερική για ένα ζήτημα καθολικής –θέλοντας και μη– αποδοχής.

​​«Γρανάδα», «Από Μηχανής Θέατρο», Ακαδήμου 13, Μεταξουργείο.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή