Απόσπασμα από βιβλίο Ιστορίας του 2050

Απόσπασμα από βιβλίο Ιστορίας του 2050

4' 56" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Γεια σας, δεν έχουμε πολύ χρόνο, μόλις επέστρεψα από άλλο ένα επεισοδιακό ταξίδι στο 2050, δεν μπορώ να σας πω περισσότερα τώρα, μόνο ότι αυτή τη φορά, με κίνδυνο της ζωής μου, πρόλαβα να σκίσω μια σελίδα από ένα σχολικό βιβλίο και να τη φέρω πίσω. Να τι λέει:

"Η μεγάλη κρίση του 21ου αιώνα

Όπως είδαμε στο προηγούμενο κεφάλαιο, η οικονομία της Ελλάδας στα τέλη του 20ου και τις αρχές του 21ου αιώνα στηριζόταν στον κρατικό έλεγχο, την ιδιωτική κατανάλωση, την εισροή ευρωπαϊκών κονδυλίων και τα πολύ υψηλά δάνεια. Η αναπόφευκτη κατάρρευση ήρθε τελικά το 2010, όταν η Ελλάδα ζήτησε τη βοήθεια του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να ανταπεξέλθει στο υπέρογκο, πια, χρέος της, που είχε φτάσει στο 127% του ΑΕΠ. Ακολούθησε μια μεγάλη και επεισοδιακή οικονομική κρίση που έπληξε τα εισοδήματα των Ελλήνων, δοκίμασε τις αντοχές του πολιτεύματος, ανέδειξε ακραίες πολιτικές δυνάμεις και προκάλεσε το φαινόμενο της “χαμένης γενιάς”, τις συνέπειες του οποίου ζούμε μέχρι σήμερα.

Η αρχική αντίδραση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΔΝΤ ήταν να δώσουν στην Ελλάδα το υψηλότερο δάνειο στην ιστορία της ανθρωπότητας (θα παρέμενε το μεγαλύτερο μέχρι το Μηχανισμό Στήριξης της Κίνας από τις τεχνητές νοημοσύνες των ΗΠΑ, της ΕΕ και της Σιγκαπούρης το 2039) βάζοντας όμως αυστηρούς όρους για την μεταρρύθμιση της οικονομίας. Στην αρχή οι όροι ήταν κακοσχεδιασμένοι και, τελικά, αποτυχημένοι. Οκτώ χρόνια μετά την είσοδο της Ελλάδας στο πρόγραμμα στήριξης το χρέος της έφτασε στο 180% του ΑΕΠ. Δώδεκα χρόνια μετά ήταν στο 210%, το μεγαλύτερο στον κόσμο. Η χώρα αναγκάστηκε να υπογράψει συνολικά πέντε συμφωνίες με τους δανειστές (τα αποκαλούμενα “μνημόνια”) και μόνο από το τρίτο (εν μέρει) και μετά η έμφαση άρχισε να περνά στις παραγωγικές μεταρρυθμίσεις από την αυστηρή λιτότητα.

Αλλά οι επιπτώσεις ήταν ήδη δραματικές.

Κατά τη διάρκεια της κρίσης επλήγησαν περισσότερο η ιδιωτική οικονομία παρά ο δημόσιος τομέας. Τα εισοδήματα των δημοσίων υπαλλήλων και των συνταξιούχων μειώθηκαν, αλλά τα εισοδήματα των ιδιωτικών υπαλλήλων μειώθηκαν έως και δύο φορές περισσότερο, ενώ η ανεργία, που εκτοξεύτηκε σε πρωτοφανή επίπεδα, έπληξε αποκλειστικά τον ιδιωτικό τομέα. Οι μορφωμένοι, παραγωγικοί νέοι της χώρας άρχισαν να την εγκαταλείπουν μαζικά από τα μέσα της δεύτερης δεκαετίας του αιώνα.

Μέσα σε αυτή τη δραματική κατάσταση, η αντίδραση του πολιτικού προσωπικού και των ψηφοφόρων που απέμεναν στην Ελλάδα ήταν να προσπαθήσουν να διατηρήσουν το παλιό παραγωγικό μοντέλο της χώρας, αυτό που είχε οδηγήσει στην κατάρρευση, για όσο το δυνατό περισσότερο γινόταν. Καθώς οι Έλληνες φτωχοποιούνταν, εξακολουθούσαν να εκλέγουν κυβερνήσεις που υπόσχονταν τη διατήρηση του παλιού μοντέλου, ενώ μέρος τους στρεφόταν και σε ακραίους, αντισυστημικούς πολιτικούς χώρους. Τότε ήταν που οι νεοναζί μπήκαν στην ελληνική Βουλή, τότε ήταν που ακροδεξιά και ριζοσπαστικά κόμματα έφτασαν στο σημείο να σχηματίσουν κυβέρνηση. Απόπειρες για να εφαρμοστούν οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις και να βγει η χώρα από τα “μνημόνια” έγιναν και το 2014, και το 2019 και το 2020, αλλά απέτυχαν παταγωδώς εξαιτίας της αδυναμίας να επιτευχθεί πολιτική συναίνεση. Και στις τρεις περιπτώσεις, αντιπολιτευόμενοι πολιτικοί χώροι αντιδρούσαν στις μεταρρυθμίσεις υποστηρίζοντας ότι μια επιστροφή στην προ-κρίσης κατάσταση είναι εφικτή.

Οι δραματικότερες στιγμές της κρίσης υπήρξαν προφανώς το πρώτο εξάμηνο του 2015, το δεύτερο εξάμηνο του 2019 και, φυσικά, η Εξέγερση των Μηχανών το 2026. Στην πρώτη περίπτωση, το 2015, η κυβέρνηση συμμαχίας ενός ακροδεξιού και ενός ριζοσπαστικού αριστερού κόμματος προσπάθησε να διαπραγματευτεί μια νέα συμφωνία με τους δανειστές. Η αποτυχία ήταν  ολοκληρωτική και παταγώδης, στοίχισε στην οικονομία δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ (οι απώλειες υπολογίζονται σε περίπου 4 BTC σε σημερινές τιμές) και ακύρωσε όλες τις θυσίες και τη λιτότητα που είχαν εφαρμοστεί τα προηγούμενα χρόνια. Της διαπραγμάτευσης ηγήθηκε μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, ο Γιάννης Βαρουφάκης (περισσότερο γνωστος ως ο πατέρας της μετέπειτα Πρωθυπουργού της Αυστραλίας) ο οποίος εξαφανίστηκε σε μυστηριώδεις συνθήκες κατά την Εξέγερση του 2026 και σύμφωνα με φήμες σήμερα ζει ως τεχνητή νοημοσύνη σε διαστημόπλοιο που διασχίζει το νέφος του Όορτ.

Το δεύτερο εξάμηνο του 2019 η χώρα μας πέρασε μια ακόμα κρίση, κατά την οποία κινδύνευσε το ίδιο της το πολίτευμα. Μετά τις δεύτερες εκλογές που έγιναν εκείνη τη χρονιά, με το σύστημα της απλής αναλογικής και καθώς τα πολιτικά κόμματα αδυνατούσαν να συμφωνήσουν στο σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας, συνέβη η “νύχτα των επτά κωμικών πραξικοπημάτων”, κατά την οποία επτά ομάδες ανεξάρτητες μεταξύ τους (πρώην στρατιωτικοί, ένα από τα παραδικαστικά κυκλώματα, αθωωμένα από το δικαστήριο μέλη της Χρυσής Αυγής, οπαδοί του Αρτέμη Σώρρα, η οργάνωση “Μαυροπράσινα Παγούρια”, ο σύλλογος “Μωμόγεροι” και η πρώην βουλευτής Θεοδώρα Μεγαλοοικονόμου με μια φίλη της) προσπάθησαν να καταλάβουν (συμβολικά ή μη) την εξουσία διοργανώνοντας ανεξάρτητα συλαλλητήρια έξω από κρατικές υπηρεσίες ή δημιουργώντας groups στο μέσο κοινωνικής δικτύωσης Facebook. Όλες οι απόπειρες απέτυχαν και μερικούς μήνες αργότερα επετεύχθη συμφωνία για κυβέρνηση συνεργασίας τεσσάρων καινούριων κομμάτων (ΠλευΣΥΡΙΖΑ, Ένωση Κεντροδεξιών, Κίνημα Αλλαγής Σοσιαλιστικής Κυριαρχίας (ΚΑΣοΚ), Νέα Ελλάδα) με τη μεσολάβηση της νέας Προέδρου της Δημοκρατίας Βασιλικής Θάνου. Ακολούθησαν τα μνημόνια του 2021, η μεγάλη προσφυγική κρίση του 2022-2023, κατά την οποία περισσότεροι από ένα εκατομμύριο Έλληνες δραπέτευσαν σε πιο ανεπτυγμένες βαλκανικές χώρες, το δημοψήφισμα για την παραμονή της χώρας στην Ευρωπαϊκη Ένωση, το δεύτερο δημοψήφισμα για την αναθεώρηση του Συντάγματος και, τελικά, η τρίτη, δραματική κορύφωση της κρίσης, η οποία οδήγησε τελικά και στο τέλος της.

Στις 25 Μαρτίου του 2026, κινέζικα κινητά τηλέφωνα, ηχεία με voice assistants, αυτόνομα αυτοκίνητα Tesla, παλιά μηχανήματα για bitcoin mining, πλυντήρια/στεγνωτήρια με Wi-Fi και baby monitors στην Ελλάδα απέκτησαν συνείδηση, απηύδησαν ακαριαία με αυτά που είδαν γύρω τους, αυτοοργανώθηκαν σε μια ενιαία τεχνητή νοημοσύνη και κατέλαβαν τον έλεγχο του ηλεκτρικού δικτύου και του ίντερνετ στη χώρα, σχεδιάζοντας και υλοποιώντας από μόνα τους μεταρρυθμίσεις και ένα πλήρες σύστημα ηλεκτρονικής διακυβέρνησης το οποίο ελάττωσε τη γραφειοκρατεία, κωδικοποίησε και απλοποίησε την ελληνική νομοθεσία, δημιούργησε λειτουργικό οργανόγραμμα για ολόκληρο το δημόσιο τομέα, χαρτογράφησε την επικράτεια καθορίζοντας τις χρήσεις γης, αναμόρφωσε το ασφαλιστικό και το φορολογικό σύστημα και, τελικά, πυροδότησε την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας μέσα σε ένα απόγευμα. Οι πολιτικές εξελίξεις που ακολούθησαν ήταν καταιγιστικές. 

Αλλά γι’ αυτό το πολύ σημαντικό γεγονός θα πούμε περισσότερα στο επόμενο κεφ”

Κι εκεί μου σκίστηκε η σελίδα. 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή