Οδύνη και δάκρυα ενός έντιμου δικαστικού

Οδύνη και δάκρυα ενός έντιμου δικαστικού

2' 2" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ειλικρινά, είναι λυπηρό να βλέπεις έναν άνθρωπο που τίμησε το δικαστικό λειτούργημα για τέσσερις δεκαετίες, έναν άνθρωπο που δεν είναι πολιτικός αλλά ανταποκρίθηκε στο εθνικό κάλεσμα να συμβάλει στη διάσωση της χώρας του, αναλαμβάνοντας ως υπηρεσιακός πρωθυπουργός σε μία από τις κρισιμότερες φάσεις της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, να δακρύζει από το βήμα της Βουλής.

Ο Παναγιώτης Πικραμμένος απάντησε σε δραματικούς τόνους στην κατηγορία ότι χρηματίσθηκε με σκοπό να υπερασπιστεί τα συμφέροντα μιας φαρμακευτικής εταιρείας. Δεν στέκομαι στην ουσία της υπόθεσης και των κατηγοριών. Το κάνουν άλλοι, ειδικότεροι εμού, και με πιο αποτελεσματικό τρόπο. Στέκομαι στην εικόνα ενός ανθρώπου που, αντί να δέχεται εύσημα για την προσφορά του, βρέθηκε αμυνόμενος να απαντά σε κατηγορίες περί χρηματισμού. Δεν του άξιζε αυτή η μεταχείριση του Πικραμμένου.

Συναισθηματικά φορτισμένος δήλωσε ότι στην αρχή αιφνιδιάστηκε, αλλά στη συνέχεια κατακλύσθηκε από αισθήματα οργής, αγανάκτησης και απογοήτευσης, καθώς, όπως είπε, «μπροστά σας δεν βρίσκεται απλά ο τότε πρωθυπουργός, αλλά και ο τότε εν ενεργεία πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας», κάτι που σημαίνει ότι ο εν ενεργεία κορυφαίος δικαστικός λειτουργός της χώρας φέρεται να δωροδοκήθηκε.

Κατά την πολυετή θητεία του στο δικαστικό σώμα ο Πικραμμένος χειρίστηκε πολύ σοβαρές υποθέσεις, όπου διακυβεύονταν μεγάλα συμφέροντα χωρίς ποτέ να αμφισβητηθεί η ακεραιότητά του. «Εχει ακουστεί οποιοσδήποτε υπαινιγμός εις βάρος μου όλα αυτά τα χρόνια; Πείτε μου», αναρωτήθηκε με τρεμάμενη φωνή και βουρκωμένα μάτια.

Ηταν μια κραυγή όχι απλώς αγωνίας, αλλά οδύνης, για την απόπειρα να σπιλωθεί η προσωπικότητά του και να αμφισβητηθεί η ηθική του ακεραιότητα.

Πραγματικά άξιζε μεγαλύτερο σεβασμό ο Πικραμμένος, ο οποίος, με την υπηρεσιακή κυβέρνηση του 2012, σε κρίσιμες ώρες και υπό εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες κράτησαν τη χώρα όρθια.

Και ήταν όντως πολύ δύσκολες εκείνες οι ημέρες. Δεν ήταν απλώς οι τεταμένες σχέσεις με την Ευρωπαϊκή Ενωση, η ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών, οι μεγάλες εκροές καταθέσεων ή ακόμη και ο κίνδυνος μπλακ άουτ που ανέφερε ο κ. Πικραμμένος. Ηταν η παγκόσμια αγωνία για την πιθανότητα κατάρρευσης της Ελλάδας.

Βρισκόμουν τότε στο Σικάγο, για τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ. Ο Μπαράκ Ομπάμα, στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε, επικεντρώθηκε όχι στο μέλλον της Συμμαχίας, αλλά στην Ελλάδα και στην αποτροπή του Grexit. Τη χώρα μας εκπροσώπησε εκεί ένας άλλος σημαντικός άνθρωπος που επιστρατεύθηκε εκείνες τις κρίσιμες ώρες στην υπηρεσιακή κυβέρνηση, ο Πέτρος Μολυβιάτης.

Δεν έχουμε πολλούς τέτοιους. Και δεν έχουμε την πολυτέλεια να τους σπιλώνουμε. Θέλουμε οι νέοι δικαστικοί, όπως και οι νέοι διπλωμάτες μας, να έχουν τέτοια πρότυπα. Μην τα ισοπεδώνουμε όλα στον βωμό άλλων στοχεύσεων.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή