Δημήτρης Μαζαράκης: Κίνητρα για ενίσχυση της ιδιωτικής ασφάλισης

Δημήτρης Μαζαράκης: Κίνητρα για ενίσχυση της ιδιωτικής ασφάλισης

25' 11" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Πρωτοβουλίες για την επίλυση του προβλήματος της ΑΣΠΙΣ Πρόνοια, την έγκαιρη καταβολή των αποζημιώσεων που οφείλει το Επικουρικό Κεφάλαιο Αυτοκινήτου, την επέκταση του θεσμού του Φιλικού Διακανονισμού και την καθολική ασφάλιση για τον κίνδυνο του σεισμού, προαναγγέλλει ο πρόεδρος της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος (Ε.Α.Ε.Ε.) κ. Δημήτρης Μαζαράκης στη συνέντευξή του στην «Κ».

Ο κ. Μαζαράκης διαβεβαιώνει για την αξιοπιστία και τη φερεγγυότητα των ασφαλιστικών εταιρειών, υπογραμμίζοντας ότι οι νέοι εποπτικοί κανόνες και η υψηλή κεφαλαιακή επάρκεια του κλάδου έχουν εκμηδενίσει την πιθανότητα ενός νέου ατυχήματος, αντίστοιχου με της ΑΣΠΙΣ Πρόνοια και παράλληλα υπεραμύνεται της ανάγκης για την παροχή φορολογικών κινήτρων από την πολιτεία που θα μειώσουν το κόστος της ασφάλισης έτσι ώστε να είναι πιο προσιτή για ευρύ μέρος του πληθυσμού.

– Έχετε αναφερθεί στην ανάγκη να βρεθεί λύση στο θέμα της ΑΣΠΙΣ. Τι πρωτοβουλίες θα αναλάβετε;

Πράγματι, το θέμα της ΑΣΠΙΣ είναι ένα θέμα που ταλαιπωρεί περίπου 80 με 90 χιλιάδες ασφαλισμένους εδώ και πολλά χρόνια. Συμμερίζομαι απόλυτα την αγωνία τους και πρέπει σύντομα να βρεθεί λύση. Είναι ένα θέμα το οποίο δημιουργήθηκε εξαιτίας του ελλιπούς εποπτικού μηχανισμού, που άφηνε το περιθώριο ανάπτυξης κακών πρακτικών εκτός του προβλεπόμενου πλαισίου, με αποτέλεσμα σήμερα, από τη μία να βρίσκονται στον «αέρα» τόσοι άνθρωποι και από την άλλη να  πλήττεται η αξιοπιστία του συνόλου των εταιρειών του κλάδου μας.

Αν και δεν είναι λοιπόν δική μας η ευθύνη, καταβάλλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια και συζητούμε με όλους τους αρμόδιους φορείς, ώστε, ει δυνατόν και μέσα στο 2018, να βρεθεί μία καλή, βιώσιμη και κοινά αποδεκτή λύση, και να κλείσει επιτέλους το θέμα αυτό, μετά από δέκα σχεδόν χρόνια.

– Υπάρχει έντονη η κριτική ότι η ασφαλιστική αγορά γνώριζε, αλλά δεν έκανε τίποτα πριν κλείσει η ΑΣΠΙΣ. Τι απαντάτε;

Πολλές φορές τόσο εγώ όσο και οι υπόλοιποι συνάδελφοι μου αισθανόμαστε ότι πρέπει να αποδεικνύουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες. Οι εταιρίες που λειτουργούν σήμερα, όχι μόνο δεν είχαν όφελος από αυτό το γεγονός, αλλά ακριβός το αντίθετο, και μερίδια αγοράς χάναμε όλο εκείνο το διάστημα και η αξιοπιστία μας δέχτηκε σημαντικό πλήγμα.

Επίσης είναι σημαντικό να ξεχωρίζουμε το ρόλο του καθενός μας μέσα στην αγορά. Ο ρόλος του επόπτη ανήκει στο κράτος, και πιο συγκεκριμένα εκείνη την εποχή στο υπουργείο Εμπορίου, το οποίο είχε την ευθύνη, είχε όλα τα στοιχεία, αλλά κυρίως είχε το δικαίωμα να παρέμβει άμεσα και να προστατεύσει τόσο τον καταναλωτή, όσο και την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς. Αλλά δυστυχώς δε το έκανε!

Οι ασφαλιστές γνωρίζουμε καλά ότι μέσω της σωστής και αυστηρής εποπτείας θωρακίζεται η αξιοπιστία της αγοράς μας, συστατικό απαραίτητο για την περαιτέρω ανάπτυξη της. Για το λόγο αυτό καλωσορίζουμε και υποστηρίζουμε το νέο εποπτικό πλαίσιο και την εποπτεία από τη ΤτΕ. Αν τότε η εποπτεία ήταν όπως είναι σήμερα, σίγουρα δε θα είχαμε τέτοια φαινόμενα. 

– Προβλήματα αφερεγγυότητας υπήρξαν και στον κλάδο αυτοκινήτου με συνέπεια τη γιγάντωση του ελλείμματος του Επικουρικού Κεφάλαιο και την αδυναμία έγκαιρης καταβολής αποζημιώσεων. Πως θα το αντιμετωπίσετε;

Στόχος της ασφαλιστικής αγοράς είναι να αναλάβει πρωτοβουλίες, ώστε να λυθούν θέματα που χρονίζουν και επιβαρύνουν τους ασφαλισμένους, όπως το συγκεκριμένο, του Επικουρικού Κεφαλαίου Αυτοκινήτων, που έχει φτάσει να αποζημιώνει τους ασφαλισμένους με πολλά χρόνια καθυστέρηση. Επιπλέον, πέρα από την αναστάτωση που προκαλείται στους ασφαλισμένους, η καθυστέρηση είναι επιζήμια και για την ασφαλιστική αγορά. Υπολογίσαμε ότι κάθε καθυστέρηση κοστίζει περίπου 2,5 εκατ. ευρώ το μήνα και συνεχώς μεγαλώνει το πρόβλημα. Αυτά πρέπει να τελειώσουν εδώ.

Με αυτό το σκεπτικό, πήραμε την πρωτοβουλία να προχωρήσουμε τις διαδικασίες επίλυσης του θέματος και ως ΕΑΕΕ βρισκόμαστε σε στενή συνεργασία με τη διοίκηση του Επικουρικού Κεφαλαίου Αυτοκινήτων αλλά και την ΤτΕ. Η διαδικασία επιλογής εξειδικευμένης εταιρίας στη διαχείριση αντίστοιχων χαρτοφυλακίων, με την οποία θα συνεργαστούμε, είναι σε πλήρη εξέλιξη και εκτιμούμε ότι εντός του δεύτερου τριμήνου του 2018 θα ξεκινήσει η υλοποίηση της λύσης. 

– Τα κακά παραδείγματα του παρελθόντος είναι ακόμη νωπά στη μνήμη των ασφαλισμένων και αυτό έχει κάνει πολύ κόσμο επιφυλακτικό ως προς τις ασφαλιστικές εταιρείες; Μπορεί να αρθεί η επιφυλακτικότητα των πολιτών μετά από αυτά τα φαινόμενα αναξιοπιστίας;

Καταλαβαίνω απόλυτα την επιφυλακτικότητα του κόσμου, η οποία διογκώνεται και από τη γενικευμένη δυσπιστία απέναντι στους θεσμούς, δημόσιους και ιδιωτικούς, που προκάλεσε η κρίση.

Όμως τα κακά παραδείγματα ανήκουν στο παρελθόν. Τα πράγματα έχουν αλλάξει. Η ασφαλιστική αγορά σήμερα δεν έχει καμία σχέση με την αγορά πριν από μερικά χρόνια. Σήμερα, οι ασφαλιστικές εταιρείες ελέγχονται αυστηρότερα, συχνότερα και πιο αποτελεσματικά.

Σύμφωνα με την «Επισκόπηση του Ελληνικού Χρηματοπιστωτικού Συστήματος» της Τράπεζας της Ελλάδος, η ελληνική ασφαλιστική αγορά, παρά το δυσμενές οικονομικό περιβάλλον, εμφανίζει επάρκεια κεφαλαίων καλής ποιότητας, καθώς το 92% των επιλέξιμων κεφαλαίων ταξινομούνται στην υψηλότερη κατηγορία ποιότητας (Κατηγορία 1). Η Κεφαλαιακή Απαίτηση Φερεγγυότητας (Solvency Capital Requirement SCR), για το σύνολο της ασφαλιστικής αγοράς στις 31/12/2016 διαμορφώθηκε σε 1,73 δις ευρώ με τα συνολικά επιλέξιμα κεφάλαια να ανέρχονται σε 2,72 δις ευρώ, ποσοστό κάλυψης δηλαδή 157,22%.

Από τη μία πλευρά λοιπόν, το νέο αυστηρό κανονιστικό πλαίσιο Solvency II, που ισχύει για όλες τις ασφαλιστικές εταιρίες που λειτουργούν στην ευρωπαϊκή ένωση, και το οποίο απαιτεί (α) περισσότερα κεφάλαια, (β) θέτει κανόνες εταιρικής διακυβέρνησης και (γ) εξασφαλίζει διαφάνεια στις οικονομικές καταστάσεις και καλύτερη ενημέρωση του καταναλωτή, ενώ από την άλλη ο σημαντικός εποπτικός ρόλος της Τράπεζας της Ελλάδος και Ευρωπαϊκής Εποπτικής Αρχής, της EIOPA (European Insurance & Occupational Pension Authority), θωρακίζουν την φερεγγυότητα των ασφαλιστικών εταιριών, και εγγυώνται την εύρυθμη λειτουργία τους.

Λειτουργώντας λοιπόν μέσα σε αυτό το αυστηρό πλαίσιο, εκμηδενίζεται η πιθανότητα ενός νέου ατυχήματος, και η επανάληψη αντίστοιχης περίπτωσης στο μέλλον.

Για να σας δώσω να καταλάβετε πόσο αυστηρό είναι το νέο εποπτικό πλαίσιο και πόσο καλά είναι προστατευμένος ο ασφαλισμένος θα σας πω ότι τα απαραίτητα κεφάλαια που πρέπει να διαθέτει μία ασφαλιστική εταιρία και τα οποία είναι πέρα και επιπλέον των αποθεματικών που ανήκουν στους ασφαλισμένους,  είναι τόσο υψηλά ώστε να μπορεί να αντιμετωπίσει χωρίς πρόβλημα ακραία γεγονότα τα οποία μπορεί να συμβούν με πιθανότητα 1 προς 200.

Επίσης η εποπτεία από την ΤτΕ είναι συνεχής και οποιαδήποτε στιγμή η κεφαλαιακή επάρκεια πέσει κάτω από το 100% τότε η εταιρία πρέπει να υποβάλει και υλοποιήσει ένα σχέδιο ανασυγκρότησης το οποίο μπορεί και να περιλαμβάνει αύξηση μετοχικού κεφαλαίου.

Να θυμίσω ότι στη περίπτωση του κουρέματος των ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου οι μέτοχοι των ασφαλιστικών εταιριών κατέβαλαν περίπου 3 δις ευρώ ώστε να μην υπάρχει καμία επίπτωση στην λειτουργία των εταιριών και στους ασφαλισμένους τους.

Έσχατη λύση αποτελούν οι εγγυητικοί μηχανισμοί όπως το Εγγυητικό Κεφάλαιο Ζωής αλλά και το Επικουρικό Κεφάλαιο Αυτοκινήτου.  

Επομένως, η ασφαλιστική αγορά είναι πλέον πλήρως θωρακισμένη και έτοιμη να σταθεί δίπλα στις νέες ανάγκες των πολιτών, να τους καθοδηγήσει και να δημιουργήσει νέες βάσεις οικοδόμησης της εμπιστοσύνης τους προς την αγορά μας.

– Πως αποτιμάτε την προσπάθεια εξυγίανσης της ελληνικής οικονομίας και την πορεία των μεταρρυθμίσεων;

Είναι αλήθεια ότι έπειτα από επτά χρόνια ύφεσης, η ελληνική οικονομία δείχνει να διαμορφώνει προϋποθέσεις σταθεροποίησής και επιστροφής στην κανονικότητα. Οι μακροοικονομικές ανισορροπίες έχουν εισέλθει σε περίοδο άμβλυνσης και οι αγορές έχουν ισορροπήσει σε ένα νέο modus operandi, παρά τους περιορισμούς στη κίνηση των κεφαλαίων που βρίσκονται δυστυχώς ακόμη σε ισχύ. Όλα δείχνουν ότι η χώρα βρίσκεται σε μια φάση ήπιας ανάπτυξης, ενώ ταυτόχρονα προετοιμάζεται για την εποχή μετά την ολοκλήρωση του τρίτου μνημονίου το καλοκαίρι του 2018.

Εντούτοις, παρά τα πρώτα σημεία ανάκαμψης, η θετική εικόνα δεν αποτυπώνεται ακόμη στην πραγματική οικονομία. Η εσωτερική ζήτηση παραμένει υποτονική, το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών συνεχίζει μειούμενο, και η ανεργία παραμένει ακόμη σε υψηλά επίπεδα, ενώ ανεβαίνουν σημαντικά τα ποσοστά των ευέλικτων μορφών απασχόλησης.

Οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις υλοποιούνται με αργούς ρυθμούς και τα «πολλά ριζωμένα προβλήματα» παραμένουν. Για να υπάρξει λοιπόν βιωσιμότητα των όποιων μεταρρυθμιστικών προσπαθειών και «καθαρή έξοδος» από  τα μνημόνια, χρειάζεται διάθεση ανάληψης του πολιτικού κόστους και κυρίως ευρύτερες συναινέσεις.

Το κυριότερο όμως είναι ότι χρειάζεται μία  ευρεία και μακροπρόθεσμη στρατηγική ανάπτυξης, ένα «σοκ ανάπτυξης» που θα αντιμετωπίσει στη ρίζα τους και συνολικά, όλα τα καίρια θέματα της οικονομίας, Παιδεία, Δικαιοσύνη, Επιχειρηματικότητα, Φορολογικό, Ασφαλιστικό, Δημογραφικό, κλπ.

Ιδιαίτερα για το δημογραφικό, το οποίο συνήθως παραβλέπουμε, θέλω να σημειώσω ότι σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της ΔιαΝέοσις για την Ελλάδα, για πρώτη φορά μεταπολεμικά, ο πληθυσμός της χώρας μειώνεται. Τα τελευταία πέντε χρόνια, οι νέοι κάτοικοι που γεννιούνται στη χώρα μας ή μεταναστεύουν σε αυτή από άλλες χώρες είναι λιγότεροι από τους κατοίκους που πεθαίνουν και από αυτούς που μεταναστεύουν σε άλλες χώρες, ενώ ταυτόχρονα, ο πληθυσμός της εξακολουθεί να γερνάει, στοιχεία ιδιαίτερα ανησυχητικά για το παραγωγικό δυναμικό της χώρας, το ασφαλιστικό/συνταξιοδοτικό της σύστημα, αλλά και τη γενικότερη πορεία της οικονομίας της.

Είναι μάταιο λοιπόν και καταδικασμένο σε αποτυχία οποιοδήποτε μοντέλο αντιμετωπίζει τα προβλήματα αποσπασματικά και βραχυπρόθεσμα.

Επομένως, μια συνολική στρατηγική, που θα αντιμετωπίζει ολικά και όχι αποσπασματικά όλα τα θέματα, η ιδιοκτησία αυτής της στρατηγικής και η επιτάχυνση στην υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων και το κοινό ζητούμενο και η απαραίτητη προϋπόθεση, ώστε να γίνει η μεγάλη ανατροπή και να μπούμε ως χώρα σε έναν ενάρετο οικονομικό κύκλο.

– Πως βλέπετε την ασφαλιστική αγορά μέσα σε αυτό το πλαίσιο;

Μέσα σε αυτό το εύθραυστο οικονομικό περιβάλλον αναδεικνύεται ο σημαντικός και ουσιαστικός ρόλος του θεσμού της ιδιωτικής ασφάλισης και η συμβολή του στη σταθεροποίηση και την περαιτέρω ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας. Η ιδιωτική ασφάλιση, με την κάλυψη πολλών και διαφορετικών μορφών κινδύνων που αντιμετωπίζουν σήμερα οι πολίτες και οι επιχειρήσεις, λειτουργεί ως εργαλείο εξομάλυνσης και προστασίας, με προφανή θετικά πλεονεκτήματα για την οικονομία και την κοινωνία. Ταυτόχρονα, μέσω των αποθεματικών της αποτελεί σημαντική πηγή συγκέντρωσης κεφαλαίων που τροφοδοτούν με τη σειρά τους τις επενδύσεις και την ανάπτυξη της χώρας.

Η ελληνική ασφαλιστική αγορά είναι μία αγορά με σημαντικό κοινωνικό και οικονομικό αποτύπωμα. Συμβάλει τόσο ως επενδυτής όσο και ως εργοδότης καθώς επίσης και μέσω της επιστροφής  στην οικονομία των  αποζημιώσεων που αποδίδονται  στους ασφαλισμένους.

Ενδεικτικά της σημασίας της ιδιωτικής ασφάλισης στην Ελλάδα είναι τα μεγέθη της. Το 2016, τα συνολικά ασφάλιστρα διαμορφώθηκαν στα 3,8 δις ευρώ, ποσό που αναλογεί στο 2,1% περίπου του ΑΕΠ της χώρας, οι αποζημιώσεις που κατέβαλε στους ασφαλισμένους ανήλθαν σε 2,5 δις ευρώ, οι φόροι που καταβλήθηκαν στο Ελληνικό κράτος σε 500 εκατ. ευρώ, οι συνολικές επενδύσεις που διαχειρίστηκε σε 13 δις ευρώ, και το κυριότερο αποτελεί μεγάλο εργοδότη, απασχολώντας 25,000 ανθρώπους.

Είναι προφανές ότι η ανάπτυξη της ασφαλιστικής αγοράς θα μπορούσε να πολλαπλασιάσει αυτές τις επιδόσεις. Για παράδειγμα, αν η ανάπτυξη της ασφαλιστικής αγοράς προσέγγιζε τους μέσους ευρωπαϊκούς όρους, οι επενδύσεις από 13 δις ευρώ που είναι σήμερα θα μπορούσαν να ξεπεράσουν τα 110 δις ευρώ με σημαντικές θετικές επιπτώσεις στην ελληνική οικονομία.

Η ανάπτυξη όμως κάθε κλάδου είναι άρρηκτα συνδεδεμένη και με τη χώρα και την οικονομία. Οι περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες ευνοούν την  αξιοποίηση της ιδιωτικής ασφάλισης, δίπλα στη δημόσια ασφάλιση και προτρέπουν τους πολίτες με κίνητρα, κυρίως φορολογικά, με αποτέλεσμα το καθαρό κόστος της ασφάλισης να μειώνεται και έτσι να γίνεται πιο προσιτή και δελεαστική. Στην Ελλάδα όχι μόνο δεν υπάρχουν κίνητρα αλλά αντίθετα, υπάρχουν αντικίνητρα όπως είναι ο φόρος ασφαλίστρων. Ελπίζουμε ότι η ελληνική πολιτεία θα καταλάβει τα πλεονεκτήματα της ιδιωτικής ασφάλισης για την οικονομία και τον πολίτη και θα προχωρήσει στην άρση των αντικινήτρων και τη θέσπιση κινήτρων.

– Η ασφαλιστική αγορά προτείνει το σύστημα των τριών πυλώνων για την επίλυση του συνταξιοδοτικού προβλήματος, θεωρώντας ότι το υπάρχον σύστημα δεν είναι βιώσιμο. Είναι εφικτό και εφαρμόσιμο για την Ελλάδα;

Το συνταξιοδοτικό είναι πραγματικά ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα για τη χώρα μας και όσο καθυστερεί μια συνολική και δίκαιη για όλες τις γενιές λύση, τότε το πρόβλημα αυτό θα γίνεται ακόμη μεγαλύτερο για την κοινωνία.

Για να καταλάβουμε το κόστος της καθυστέρησης, αξίζει να σημειώσουμε ότι κατά τη περίοδο 2000 – 2015 το κράτος συνεισέφερε στα συνταξιοδοτικά ταμεία ένα ποσό στη περιοχή των 220 δις ευρώ, δηλαδή περίπου το 60% του σημερινού δημόσιου χρέους της χώρας, διότι τα έσοδα του συστήματος, οι εισφορές των εργαζομένων και εργοδοτών, δεν ήταν αρκετά για να καλύψουν τις συντάξεις που το κράτος είχε υποσχεθεί. Αν το 2002 είχαμε προχωρήσει με την μεταρρύθμιση που είχε προτείνει ο υπουργός Τάσος Γιαννίτσης, η κατάσταση στην Ελληνική οικονομία σήμερα σίγουρα δεν θα ήταν παράδεισος, αλλά σίγουρα δεν θα ήταν και  κόλαση.   

Με δεδομένο ότι παρά τις όποιες παρεμβάσεις τα τελευταία χρόνια της κρίσης το σύστημα δεν είναι βιώσιμο μακροπρόθεσμα, η μη επίτευξη ουσιαστικής λύσης σήμερα σημαίνει τη μεταφορά του τεράστιου αυτού προβλήματος στην επόμενη γενιά.

Μία συνολική και δίκαιη λύση για όλες τις γενιές θα πρέπει πρώτα απ’ όλα να αντιμετωπίζει όλα εκείνα τα αίτια που οδήγησαν στο σημερινό πρόβλημα – υψηλά ποσοστά αναπλήρωσης, κατακερματισμός του συστήματος, χαριστικές ρυθμίσεις, πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, εισφοροδιαφυγή, αδήλωτη εργασία – ενώ ταυτόχρονα να δίνει απαντήσεις στις μεγάλες δημογραφικές και μακροοικονομικές προκλήσεις της χώρας.

Η Ευρώπη γερνάει, η Ελλάδα γερνάει ακόμη περισσότερο και ταυτόχρονα συρρικνώνεται. Σύμφωνα με την έκθεση Ageing Report της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το old-age dependency ratio στην Ευρωπαϊκή Ένωση (δηλαδή ο πληθυσμός όσων είναι 65 ετών και πάνω προς όσους είναι μεταξύ 15 και 65) προβλέπεται να αυξηθεί από 27,8% το 2013 σε 50,1% το 2060. Δηλαδή, από περίπου 4 εργαζόμενους προς ένα συνταξιούχο σήμερα, στο 2060 η αναλογία αυτή θα γίνει 2 προς 1. Στην Ελλάδα το old-age dependency ratio αναμένεται να αυξηθεί από το 31% στο 61% το ίδιο διάστημα. Την ίδια στιγμή ο πληθυσμός της χώρας μας μειώνεται και προβλέπεται να φθάσει το 2060 στα 8,6 εκατομμύρια από 11 εκατομμύρια το 2013. Ταυτόχρονα, ο πληθυσμός από 65 ετών και πάνω θα αυξηθεί σημαντικά και θα αποτελεί το 33,3% του συνολικού πληθυσμού, ενώ θα εκτιναχθεί και ο πληθυσμός όσων είναι πάνω από 80 ετών και ο οποίος θα αντιστοιχεί σχεδόν στο 50% όσον είναι πάνω από 65. Η γήρανση του πληθυσμού προέρχεται από τη σημαντική αύξηση του προσδόκιμου ζωής, την υπογεννητικότητα και το αρνητικό ισοζύγιο της μετανάστευσης. Ζούμε περισσότερο με αποτέλεσμα να χρειάζεται να αποταμιεύουμε περισσότερα για τα γηρατειά μας που θα διαρκούν περισσότερα χρόνια.

Για να καταλήξουμε λοιπόν σε μία μακροχρόνια βιώσιμη λύση, πρέπει πρώτα απ’ όλα να είμαστε ρεαλιστές, έτοιμοι να εγκαταλείψουμε παρωχημένες πρακτικές και ιδεολογίες και τέλος να αντιληφθούμε ότι το κράτος δε μπορεί πλέον από μόνο του να σηκώσει όλο το βάρος του συνταξιοδοτικού. 

Επίσης όταν επιδιώκουμε μια ριζοσπαστική μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού μας συστήματος, δε θα πρέπει να περιοριζόμαστε μόνο στη κοινωνική ασφάλιση. Ένα συνταξιοδοτικό σύστημα, όπως υποδηλώνει και το όνομά του, είναι κάτι ευρύτερο από την κοινωνική ασφάλιση, η οποία εξακολουθεί να αποτελεί τη ραχοκοκαλιά του. Περιλαμβάνει δηλαδή και άλλες συνταξιοδοτικές πηγές από τον 2ο και 3ο πυλώνα – επαγγελματική και ιδιωτική ασφάλιση – συνδυάζοντας συγχρόνως και τα συστήματα χρηματοδότησής τους, αναδιανεμητικό και κεφαλαιοποιητικό.

Σήμερα, δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε ξανά το τροχό, μπορούμε να αξιοποιήσουμε τις λύσεις που ήδη εφαρμόζονται με επιτυχία σε άλλες χώρες. Η εμπειρία μας είναι πλούσια και μάλιστα από χώρες με παρόμοια χαρακτηριστικά, που επέλεξαν να προχωρήσουν σε μεταρρυθμίσεις και τώρα απολαμβάνουν τους καρπούς της αποφασιστικότητας που έδειξαν.

Βέβαια, δεν γίνεται αλλά και δε πρέπει, απλώς να αντιγράψουμε το σύστημα μιας άλλης χώρας, αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να μελετήσουμε τις διάφορες πρακτικές που έχουν εφαρμοστεί και τελικά να επιλέξουμε αυτές που ταιριάζουν καλύτερα στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της Ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας.

Ο κοινός παρονομαστής των διαφόρων λύσεων που έχουν εφαρμοστεί ήδη από τη δεκαετία του 1980, είναι η επιδίωξη μεταβολής της χρηματοδότησης του όλου συστήματος, η εκτεταμένη στροφή προς τα ιδιωτικά σχήματα συνταξιοδότησης και η ενθάρρυνση της συνταξιοδοτικής αποταμίευσης.

Πιο συγκεκριμένα, χωρίς να θέτουν σε αμφισβήτηση το θεσμό της κοινωνικής ασφάλισης, προβαίνουν σε οργάνωση του συνταξιοδοτικού εισοδήματος με συγκέντρωση εισοδήματος από διαφορετικές πηγές και διαμορφώνουν ευρύτερα συνταξιοδοτικά συστήματα.

Ένα σύγχρονο, μακροχρόνια βιώσιμο σύστημα που θα αντιμετωπίζει με επιτυχία τις προκλήσεις της εποχής, πρέπει να στηρίζεται στους παρακάτω άξονες

  • Σύστημα τριών πυλώνων. Ο 1ος πυλώνας, κρατικός, υποχρεωτικός, με βάση το αναδιανεμητικό σύστημα. Ο 2ος πυλώνας επίσης υποχρεωτικός, αλλά με βάση το κεφαλαιοποιητικό σύστημα και ο ασφαλισμένος θα μπορεί να επιλέξει είτε κρατικό φορέα είτε ιδιωτικό (Public & Private Pension Fund Companies). Τέλος ο 3ος πυλώνας, ιδιωτικός, προαιρετικός με βάση το κεφαλαιοποιητικό σύστημα.
  • Ενοποίηση όλων των φορέων του 1ου πυλώνα, αναδιοργάνωση διαδικασιών, απλοποίηση και ομογενοποίηση των παροχών, και τέλος χρήση της τεχνολογίας για επίτευξη υψηλότερης παραγωγικότητας, και οικονομίες κλίμακας
  • Φορολογικά Κίνητρα για ειδικά συνταξιοδοτικά προγράμματα ώστε να καλλιεργηθεί συνείδηση συνταξιοδοτικής αποταμίευσης. Με βάση τα σημερινά μακροοικονομικά δεδομένα τα κίνητρα αυτά μπορεί να είναι αναβαλλόμενα, δηλαδή στην ηλικία συνταξιοδότησης το κράτος να συνεισφέρει από 10% έως 20% αυτών που έχει αποταμιεύσει ο πολίτης.
  • Δημιουργία και λειτουργία μίας Ανεξάρτητης Αρχής, η οποία θα μελετά τις μακροοικονομικές και δημογραφικές εξελίξεις, θα εισηγείται και θα συμβουλεύει τη Βουλή, αλλά και θα ενημερώνει τους πολίτες. Κρίσιμη προϋπόθεση για να επιτευχθεί η απαραίτητη Συνεννόηση, Συνεργασία, και Συναίνεση.

Όμως στο σημείο που βρίσκεται η Ελληνική οικονομία σήμερα, ακόμη και μία ριζοσπαστική, για τα ελληνικά δεδομένα,  μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού, όπως η παραπάνω δεν θα ήταν αρκετή από μόνη της, αν ταυτόχρονα δεν συνδυαστεί με μία σειρά άλλων ριζοσπαστικών μεταρρυθμίσεων που θα αναμορφώσουν τη δομή της ελληνικής οικονομίας, θα ευνοήσουν την ανάπτυξη, θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας και τέλος θα αντιμετωπίζουν τη δημογραφική συρρίκνωση και γήρανση.

– Πως μπορεί η ιδιωτική ασφάλιση να βοηθήσει στη μεταρρύθμιση στον χώρο της υγείας.

Όλοι γνωρίζουν ποια είναι η κατάσταση σήμερα στον χώρο της υγείας. Σκεφθείτε απλά πόσο πρέπει να περιμένετε για να σας δει, σε μία προγραμματισμένη επίσκεψη, ένας γιατρός του κρατικού συστήματος υγείας.

Ως πότε πια ο πολίτης θα πληρώνει τα διπλάσια και τριπλάσια, χωρίς να απολαμβάνει τις υπηρεσίες για τις οποίες πληρώνει και ως πότε πια το κράτος θα συνεχίζει να χάνει έσοδα που θα μπορούσε να είχε στα ταμεία του;

Κατά συνέπεια, για να μπορέσουμε να κάνουμε λόγο για μεταρρύθμιση στον χώρο της υγείας πρέπει πρώτα απ’ όλα να συζητήσουμε και να αποφασίσουμε αν το υφιστάμενο πλαίσιο λειτουργίας του Εθνικού Συστήματος Υγείας ΕΣΥ ικανοποιεί τις ανάγκες του πολίτη και της κοινωνίας.

Με βάση λοιπόν τη σημερινή κατάσταση στο ΕΣΥ αλλά και λαμβάνοντας υπόψη την μακροοικονομική κατάσταση της χώρας απαιτείται αναμόρφωση του συστήματος ώστε να αξιοποιεί αποτελεσματικά τους πόρους που διαθέτει και τελικά να προσφέρει υψηλού επιπέδου υπηρεσίες υγείας στους πολίτες.

Εφόσον προχωρήσουμε στην αναμόρφωση του ΕΣΥ δεύτερο βήμα πρέπει να είναι η συνεργασία των δημόσιων νοσοκομείων με τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες. Οι συμπράξεις μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, στον τομέα της υγείας, θα συνεισφέρουν τόσο στον έλεγχο του κόστους και στη βελτίωση των υπηρεσιών, μέσω του ανταγωνισμού δημόσιων και ιδιωτικών κλινικών, όσο και στην καλύτερη αξιοποίηση των υποδομών και του ανθρώπινου δυναμικού (διοικητικό, νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό) των δημόσιων νοσοκομείων.

Τρίτο βήμα πρέπει να είναι η καθολική εφαρμογή των ιατρικών κλινικών πρωτοκόλλων μία λύση που χρόνια τώρα εφαρμόζεται σε πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο. Η λύση αυτή θα αντιμετωπίσει χρόνιες παθογένειες που παρουσιάζει το σύστημα υγείας στη χώρα μας και θα βοηθήσει τόσο στη βελτίωση της ποιότητας όσο και στον έλεγχο του κόστους, προς όφελος δημόσιων και ιδιωτικών ασφαλιστικών οργανισμών και εν τέλει προς όφελος του Έλληνα πολίτη.

Τέλος, είναι προς όφελος της κοινωνίας και όλων των πολιτών η άρση των αντικινήτρων, όπως ο   Φόρος Ασφαλίστρων Υγείας (15%) και η θέσπιση κινήτρων, ώστε μεγάλο μέρος της ιδιωτικής δαπάνης υγείας να μεταφερθεί στην ιδιωτική ασφάλιση υγείας.

Σύμφωνα με το Σύστημα Λογαριασμών Υγείας που δημοσιεύει η ΕΛΣΤΑΤ με βάση το υπόδειγμα του ΟΟΣΑ, η συνολική δαπάνη υγείας για το έτος 2015, δημόσια και ιδιωτική, ανήλθε στο ποσό των 14,7 δις ευρώ. Το 39,1% αυτού του ποσού αφορά την ιδιωτική δαπάνη υγείας και πιο συγκεκριμένα το 35,5%, δηλαδή περίπου 5,2 δις ευρώ, αφορά στα χρήματα που καταβάλλουν οι πολίτες απευθείας από την τσέπη τους, ενώ μόλις το 3,6% αφορά τα χρήματα που καταβάλλονται μέσω της ιδιωτικής ασφάλισης.

Η πλειοψηφία των ειδικών στα οικονομικά της υγείας προτείνουν να δοθούν κίνητρα ώστε το μεγαλύτερο μέρος της ιδιωτικής δαπάνης να μεταφερθεί στην ιδιωτική ασφάλιση υγείας. Με αυτό τον τρόπο θα επιτευχθούν υψηλότερα φορολογικά έσοδα για το κράτος ενώ για τον πολίτη/ασφαλισμένο υψηλότερη ποιότητα παρεχόμενων υπηρεσιών, καλύτερος έλεγχος του κόστους περίθαλψης και τέλος καλύτερη διαχείριση του κινδύνου, ώστε όλοι και κυρίως εκείνοι με χαμηλά εισοδήματα να έχουν πρόσβαση σε νέες και ακριβές θεραπείες.   

Κατά συνέπεια, στον τομέα της υγείας, η ιδιωτική ασφάλιση μπορεί να συνδράμει σημαντικά στην επίλυση των προβλημάτων που ταλαιπωρούν εδώ και χρόνια τους Έλληνες πολίτες, να σταθεί δίπλα τους, να τους δώσει το δικαίωμα να προστατέψουν με αξιοπρέπεια το πολυτιμότερο πράγμα στη ζωή τους, που  δεν είναι άλλο από την υγεία τους.

Ήρθε λοιπόν η ώρα, να συνεργαστούμε, όλοι μαζί, ασφαλιστική αγορά, φορείς υγείας και πολιτεία, για να κάνουμε την ουσιαστική μεταρρύθμιση στον χώρο της υγείας πραγματικότητα και να δημιουργήσουμε ένα εθνικό σύστημα υγείας δίκαιο και αποτελεσματικό για τον πολίτη, όπως συμβαίνει εδώ και πολλά χρόνια σε όλον τον ανεπτυγμένο κόσμο και θα συνεισφέρει σημαντικά στη γενικότερη ανάπτυξη της οικονομίας.

– Η υποχρεωτική ασφάλιση απέναντι στον κίνδυνο του σεισμού τίθεται συχνά από τον ασφαλιστικό κλάδο ως αναγκαιότητα. Πώς είναι δυνατόν να αναλάβει, ο ήδη επιβαρυμένος Έλληνας πολίτης μία ακόμη υποχρέωση

Κάθε πέντε με δέκα χρόνια γίνεται ένας καταστροφικός σεισμός στην Ελλάδα, με συνέπειες που είναι δυσθεώρητες για τις δυνατότητες του κράτους. Σε αυτήν την περίπτωση έχουμε δυο δρόμους: ο ένας είναι να κάνουμε ότι κάναμε μέχρι τώρα – δηλαδή τίποτα – και απλά να κατηγορούμε το κράτος, το οποίο αδυνατεί να στηρίξει οικονομικά ή να αποζημιώσει τους πληγέντες. Ο άλλος δρόμος είναι να προχωρήσουμε σε ένα νέο μοντέλο για την ασφάλιση των σπιτιών, όπως συμβαίνει για παράδειγμα με την ασφάλεια για την αστική ευθύνη των οχημάτων, που αν δεν υπήρχε, θα επικρατούσε χάος στους δρόμους.

Βλέπετε πόσο υποφέρουν οι κάτοικοι περιοχών που έχουν πληγεί από μεγάλους σεισμούς και πόσο εκτεθειμένοι μένουν, όταν οι αποζημιώσεις που τους παρέχονται είναι πενιχρές και ουσιαστικά δεν καλύπτουν ούτε κατ’ ελάχιστο τις ζημιές που έχουν προκληθεί. Στην πραγματικότητα, οι πολίτες επιβαρύνονται οι ίδιοι πολλαπλά τις οικονομικές συνέπειες ενός καταστροφικού σεισμού.

Γιατί λοιπόν να αφήσουμε την περιουσία μας στο έλεος των φυσικών φαινομένων, ενώ υπάρχει τρόπος να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο για παν ενδεχόμενο;

Εμείς πιστεύουμε ότι θα πρέπει να αρχίσουμε να συζητάμε για ένα θεσμικό πλαίσιο καθολικής ασφάλισης για τον κίνδυνο του σεισμού, όπως συμβαίνει και σε πολλές άλλες χώρες του κόσμου. Πάνω σε τέτοια εναλλακτικά σχέδια δουλεύουμε στην Ένωση, μελετώντας και αξιολογώντας τα διάφορα συστήματα που εφαρμόζονται στις διάφορες χώρες και σκοπεύουμε σύντομα να τα καταθέσουμε τη πρότασή μας στις αρμόδιες αρχές, μια πρόταση η οποία θα ταιριάζει στις ιδιαιτερότητες της Ελλάδος.

Ένα τέτοιο σύστημα θα εξασφαλίζει όλους του πολίτες και κυρίως τις πιο αδύναμες κοινωνικά ομάδες και ταυτόχρονα θα μειώνει σημαντικά το κόστος της ασφάλισης, το οποίο θα μπορούσε στο σύνολο του η μέρος του να καλυφθεί από μειώσεις στον ΕΝΦΙΑ όπως πολλές φορές έχουμε ακούσει.

– Τι από όσα έχετε δρομολογήσει ως προτεραιότητες για τις δράσεις της Ε.Α.Ε.Ε. έχουν ήδη ξεκινήσει να υλοποιούνται και ποιοι είναι οι άμεσοι στόχοι-προτεραιότητες για το 2018;

Πρώτη μας προτεραιότητα είναι να ενισχύσουμε την εμπιστοσύνη του Έλληνα πολίτη στην ιδιωτική ασφάλεια, ενός πολίτη που κουρασμένος από τη δεκάχρονη δοκιμασία της κρίσης, οργισμένος από τη μη απόδοση ευθυνών και το έλλειμμα συνεργασίας.

Για να χτίσουμε όμως σιγά σιγά την αξιοπιστία της αγοράς μας και να δημιουργήσουμε, χωρίς ενοχές, την ασφαλιστική συνείδηση των Ελλήνων, χρειάζεται να αποδείξουμε με σκληρή δουλειά, ότι είμαστε ένας χρήσιμος, κοινωνικός εταίρος. Χρειάζεται να δουλέψουμε όλοι μαζί, να δούμε μακροπρόθεσμα, να μιλήσουμε απλά και καθαρά στο πολίτη και να είμαστε δημιουργοί λύσεων.

Στο πλαίσιο αυτό, θέλουμε πρώτα να ξεκαθαρίζουμε με τις «ανοιχτές πληγές» από το παρελθόν και να κλείσουμε με τα αρνητικά γεγονότα που μας καταδιώκουν και πλήττουν την αξιοπιστία όλης της αγοράς και ταυτόχρονα να πάρουμε την πρωτοβουλία των κινήσεων για μία σειρά ενεργειών που αλλάζουν τα δεδομένα.

Πέρα λοιπόν από το θέμα της «ΑΣΠΙΣ», το Επικουρικό Κεφάλαιο Αυτοκινήτων, την πρωτοβουλία διαλόγου για την προώθηση των θέσεων μας, αναφορικά με τη σύνταξη, την υγεία και τις φυσικές καταστροφές, θέματα για τα οποία μίλησα ήδη, προχωρούμε πέντε σημαντικές, για την καθημερινότητα του πολίτη πρωτοβουλίες: α) νέο Μητρώο Ασφαλιστικών Διαμεσολαβητών, β) ενίσχυση θεσμού διαμεσολάβησης, σε συνεργασία με τον ΟΠΕΜΕΔ, γ) κατάρτιση δέσμης Δεικτών Υγείας, δ) επέκταση του Φιλικού Διακανονισμού, ε) κώδικας δεοντολογίας εταιριών Οδικής Βοήθειας. Aπό αυτές τις ενέργειες, άλλες έχουν προχωρήσει περισσότερο και άλλες λιγότερο, αλλά όλες έχουν δρομολογηθεί και ελπίζουμε ότι θα κλείσουν μέσα στο 2018. Πιο συγκεκριμένα:

Ήδη έχει ολοκληρωθεί, από την αρχή του χρόνου,  η δημιουργία του Ενιαίου Μητρώου Διαμεσολαβητών, που φέρνει περισσότερη διαφάνεια στον κλάδο και βοηθά τον πολίτη να ενημερώνεται σωστά για τον ασφαλιστή του. Μάλιστα, σύντομα θα υλοποιήσουμε ενημερωτική εκστρατεία, σε συνεργασία με τη Γενική Γραμματεία Καταναλωτή και την Ένωση Ασφαλιστικών Διαμεσολαβητών Ελλάδος (ΕΑΔΕ),  ώστε να γνωρίζουν οι πολίτες με ποιον τρόπο να χρησιμοποιούν το μητρώο και τι είδους πληροφορίες να αναζητούν, για να προστατευτούν και να επιλέξουν τους σωστούς επαγγελματίες, και επιτέλους να εξαλείψουμε το φαινόμενο των μαύρων κωδικών.

Είναι σε καλό δρόμο η ενίσχυση του θεσμού της διαμεσολάβησης για την επίλυση διαφορών με τις ασφαλιστικές εταιρίες, σε συνεργασία με τον ΟΠΕΜΕΔ. Είναι αλήθεια ότι το νομοσχέδιο έγινε βιαστικά, εισάγοντας την υποχρεωτικότητα του θεσμού, κάτι που είναι ενάντια στη φιλοσοφία της διαμεσολάβησης, που βασίζεται στην καλή διάθεση των εμπλεκόμενων να λύσουν τη διαφορά τους με πολιτισμένο τρόπο. Ελπίζω όμως ότι θα γίνουν οι απαραίτητες βελτιώσεις.

Το δεύτερο τρίμηνο του 2018, θα είμαστε σε θέση να ανακοινώσουμε τα αποτελέσματα για τη Δέσμη Δεικτών Υγείας, ενός σημαντικού έργου για την σωστή ενημέρωση του πολίτη / ασφαλισμένου. Η μελέτη πραγματοποιείται σε συνεργασία με το ΙΟΒΕ, στηρίζεται στη μεθοδολογία του νέου εποπτικού πλαισίου Solvency II, και δεδομένου της ακαταλληλότητας του δείκτη υγείας της ΕΛΣΤΑΤ για ιδιωτικά ασφαλιστικά προγράμματα, θα δίνει τη δυνατότητα στους ασφαλισμένους να αντιληφθούν την εξέλιξη του κόστους στα νοσοκομειακά τους προγράμματα και να αποτελεί σημείο αναφοράς.

Είναι σε προχωρημένο στάδιο οι συζητήσεις με όλους τους φορείς για την επέκταση του επιτυχημένου θεσμού του Φιλικού Διακανονισμού σε όλες τις εταιρίες που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας ώστε ο ασφαλισμένος να αποζημιώνεται άμεσα από την δική του ασφαλιστική εταιρία. Εκτιμώ ότι, το δεύτερο τρίμηνο του 2018 θα έχει ολοκληρωθεί και αυτό το θέμα, ενώ ταυτόχρονα προχωρούμε στην κατάρτιση του Κώδικα Δεοντολογίας των Ασφαλιστικών Εταιριών Οδικής Βοήθειας, γεγονός που θα αποτυπώνει τη δέσμευση μας για συνεχή βελτίωση της εξυπηρέτησης των ασφαλισμένων μας.

Παράλληλα, έχω δεσμευθεί να βελτιώσουμε τον τρόπο με τον οποίο επικοινωνούμε με τους πολίτες, να γίνουμε περισσότερο εξωστρεφείς, να μιλάμε απλά και κατανοητά με ειλικρίνεια έτσι ώστε να ενισχύσουμε την εμπιστοσύνη των πολιτών προς τον θεσμό της ιδιωτικής ασφάλισης.  Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με συστηματική επικοινωνία με τους πολίτες και διεύρυνση της χρήσης νέων μέσων και κοινωνικών δικτύων, ώστε να μας «ακούσουν» οι πολίτες όλων των ηλικιών.

Έχουμε λοιπόν ήδη σχεδιάσει μία σειρά ενημερωτικών εκστρατειών σε παραδοσιακά και  ψηφιακά μέσα, ενώ σύντομα θα ανακοινώσουμε τον Δεκάλογο των δεσμεύσεων μας προς τους πολίτες, τους  ασφαλισμένους μας. Τέλος, προς αυτή τη κατεύθυνση θα αξιοποιήσουμε περαιτέρω την Ημέρα Ασφάλισης και το Ετήσιο Συνέδριό μας, και τα οποία θα παρουσιάζουν σημαντικές αλλαγές σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.

Δεν είναι όμως μόνο αυτές οι πρωτοβουλίες που θέλουμε να πάρουμε. Για να είμαστε ένας χρήσιμος κοινωνικός εταίρος και να βοηθήσουμε να επιλυθούν χρόνιες παθογένειες που κρατούν πίσω τη χώρα μας, πρέπει να βγούμε μπροστά και σε άλλα θέματα που απασχολούν την κοινωνία. Έτσι, σχεδιάζουμε ταυτόχρονα μία σειρά ενημερωτικών δράσεων κοινωνικής ευθύνης, που θα επικεντρωθούν κυρίως στον τομέα της πρόληψης τροχαίων ατυχημάτων, μία ακόμη δυσάρεστη ελληνική πρωτιά, καθώς και της πρόληψης της υγείας, της προώθησης της νεανικής επιχειρηματικότητας και της καταπολέμησης του χρηματοοικονομικού αναλφαβητισμού.

– Πρόσφατα κάνατε μία έρευνα με την εταιρεία MRB η οποία έδειξε ότι 1 στους 2 προτιμά την ιδιωτική ασφάλιση, σε σχέση με τη δημόσια. Έχουμε αλλάξει την αντίληψή μας ως προς την ιδιωτική ασφάλιση;

Θα ήθελα πρωταρχικά να ξεκαθαρίσω ότι ιδιωτική και δημόσια ασφάλιση δεν είναι μεταξύ τους ανταγωνιστικές, αλλά συμπληρώνουν η μία την άλλη, όπως συμβαίνει στις περισσότερες αναπτυγμένες χώρες.

Είναι όμως αλήθεια ότι ολοένα και περισσότεροι Έλληνες εμπιστεύονται την κάλυψή τους στον ιδιωτικό τομέα. Συγκεκριμένα η έρευνα μας έδειξε ότι το 62% των πολιτών είναι έτοιμο να ασφαλιστεί ιδιωτικά, στην περίπτωση βελτίωσης του εισοδήματός τους, έστω και μικρής.

Από την άλλη πλευρά, είναι ξεκάθαρο, από όλες τις έρευνες που κάνουμε ότι οι πολίτες θέλουν να ασφαλιστούν αλλά δεν μπορούν. Οι ασφαλισμένοι έχουν πια καταλάβει ότι δεν μπορούν να τα περιμένουν όλα από το κράτος, έχουν κουραστεί από την κρατική ανεπάρκεια, για την κάλυψη της υγείας και της σύνταξής τους και είναι έτοιμοι να στραφούν, συμπληρωματικά στην ασφάλιση που έχουν, στην ιδιωτική ασφάλιση. Όμως δυσκολεύονται.

Είναι λογικό. Όταν το διαθέσιμο εισόδημα συνεχώς μειώνεται όταν οι πολίτες δεν μπορούν να καλύψουν τις βασικές ανάγκες, το ενοίκιο, το σχολείο των παιδιών, το σούπερ μάρκετ, πως είναι δυνατόν να μπορούν να βάλουν στην άκρη έστω και το ελάχιστο;

Εμείς είμαστε δίπλα τους. Καταλαβαίνουμε την αγωνία τους και βρίσκουμε λύσεις, όχι μόνο για εκείνους που μπορούν, τα υψηλά εισοδήματα, αλλά και για τα χαμηλά εισοδήματα, γιατί πιστεύουμε ότι η προστασία της οικογένειας, της ζωής και της περιουσίας μας, δεν είναι πολυτέλεια, αλλά αναφαίρετο δικαίωμα και το όριο της αξιοπρέπειας του κάθε πολίτη.

Είμαι πεπεισμένος, ότι τα επόμενα χρόνια θα μας εμπιστευτούν ακόμη περισσότεροι.

– Κλείνοντας κ. Μαζαράκη ποιο είναι το μήνυμα που θα απευθύνατε σε έναν ασφαλισμένο, τι θα του λέγατε;

Θα του έλεγα την αλήθεια.

Έχω την ευκαιρία να βρίσκομαι συχνά με ασφαλισμένους μας, τόσο της εταιρείας την οποία εκπροσωπώ όσο και άλλων εταιρειών, και συνηθίζω να λέω τα πράγματα με το όνομά τους. Η χώρα μας σιγά σιγά ανακάμπτει αλλά οι Έλληνες πολίτες συνεχίζουν να δοκιμάζονται στην καθημερινότητά τους και ο δρόμος των πραγματικών μεταρρυθμίσεων και της «καθαρής» εξόδου ακόμη μακρύς. Στο σημείο που βρισκόμαστε, θα πρέπει όλοι να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και να «βάλουμε πλάτη» για να βγούμε από την κρίση.

Βέβαια, μαζί με τη σταδιακή ανάκαμψη της οικονομίας οφείλουμε και εμείς, ως πολίτες, να συνειδητοποιήσουμε την ατομική μας ευθύνη, να αναλάβουμε πρωτοβουλία για την κάλυψη των κινδύνων που μας απειλούν και τέλος να αντιληφθούμε ότι στο σύγχρονο κόσμο δεν μπορούμε να τα περιμένουμε όλα από το κράτος.

Ως Πρόεδρος της Ε.Α.Ε.Ε. δεσμεύομαι προσωπικά ότι οι 25,.000 εργαζόμενοι στον κλάδο μας θα εργαστούν με συνέπεια, για να διαφυλάξουν το δικαίωμα του κάθε Έλληνα να ζήσει με αξιοπρέπεια. Να ζήσει με αξιοπρέπεια στη σύνταξη, να προστατέψει την υγεία του, να αντιμετωπίσει με αξιοπρέπεια τις οικονομικές συνέπειες ενός τυχαίου γεγονότος, όπως η πυρκαγιά, ή ενός καταστροφικού φυσικού φαινομένου, όπως ο σεισμός, να ζήσει η οικογένειά του με αξιοπρέπεια, αν  στην πορεία της ζωής, συμβεί ένας ξαφνικός θάνατος

Εγγυώμαι, ότι η ασφαλιστική αγορά είναι πανέτοιμη να ανταποκριθεί στις νέες ανάγκες ασφαλισμένων και να τους βοηθήσει να αντιμετωπίσουν κάθε κίνδυνο. Με εντιμότητα, με διαφάνεια, με ειλικρίνεια, θα συνεργαστεί με την πολιτεία και άλλους φορείς, με στόχο την εξυγίανση της οικονομίας μας και τη δημιουργία μίας νέας Ελλάδας.

 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή