Τρεις μεγάλες απειλές ενόψει

Τρεις μεγάλες απειλές ενόψει

2' 39" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Το ειδικό βάρος μιας «εθνικής» οικονομίας, στο διεθνοποιημένο περιβάλλον των αγορών, είναι ίσο με τις προοπτικές της. Πιο σημαντικό από αυτό που μπορεί να συμβεί αύριο, είναι όσα μπορεί να επιτευχθούν σε δύο, τρία ή πέντε χρόνια. Σε αυτόν τον ορίζοντα οι επενδυτές είναι πρόθυμοι να αναλάβουν έναν λελογισμένο κίνδυνο, ακόμη κι αν αυτή τη στιγμή μοιάζει βαρύς. Αρα, ζητούμενο δεν είναι το τέλος του μνημονίου, αφού κανείς δεν αμφισβητεί ότι τον προσεχή Ιούνιο η Ελλάδα θα πάρει «εξιτήριο». Κρίσιμη είναι η επόμενη και, ακόμη περισσότερο, η μεθεπόμενη μέρα.

Συνταγή για όσα πρέπει να προσέξουμε όταν, έπειτα από οκτώ χρόνια, θα εκτεθούμε στις άγριες δυνάμεις των αγορών, υπάρχει: είναι η συμφωνία για το χρέος. «Κομπόδεμα» κεφαλαίων, τα πανάκριβα φάρμακα της περιόδου ίασης, θα υπάρξει: 20 δισεκατομμύρια νέα δανεικά. Παρακολούθηση για το μετατραυματικό στρες προβλέπουν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, ενώ θα προστεθούν τα αυστηρά περιοδικά τσεκάπ του ενισχυομένου Ευρωπαϊκού Ταμείου Σταθερότητας και της ήδη αυστηρής Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Κι όμως, είναι πολλοί εκείνοι που διατηρούν σοβαρές επιφυλάξεις για την Ελλάδα της επόμενης μέρας. Ηδη από φέτος και πιο γρήγορα τα προσεχή έτη, οι μεγάλες οικονομίες θα χάνουν τα νομισματικά τους «δεκανίκια». Οι κεντρικές τράπεζες θα ρουφήξουν πίσω το χρήμα με το οποίο πλημμύρισαν τις αγορές. Το κόστος του κεφαλαίου θα αυξηθεί. Είναι σίγουρο ότι κάποια μεγαλύτερη ή περισσότερες «μικρές» κρίσεις θα συμβούν. Οι επιπτώσεις δεν θα είναι ίδιες σε όλους. Αυτονοήτως, φοβούνται πολλοί, η Ελλάδα θα είναι το πρώτο θύμα κάθε νέας αναταραχής.

Ακόμη κι αν η περιπλοκή με δυσθεώρητο δημόσιο χρέος έχει διευθετηθεί, η χώρα θα αντιμετωπίζει τρεις σπουδαίες απειλές. Πρώτον, οι δαπάνες του κράτους έχουν συμπιεστεί τεχνικά και με αυθαίρετο τρόπο. Το παράδειγμα των επίπλαστα συμπιεσμένων πληρωμών για την υγεία, η διόγκωση των στρατιωτικών εξόδων που προκαλεί η κρίση με την Τουρκία, ο καθυστερημένος επανυπολογισμός των παλαιών συντάξεων, δικαστικές αποφάσεις για πληρωμή αναδρομικών, γήρανση των υλικών, στοιχειώδη δημόσια έργα πολλαπλώς αναβληθέντα, συμμετοχή σε ευρωπαϊκές ενισχύσεις και πολλοί άλλοι τομείς του κράτους και πολλά ακόμη προειδοποιούν.

Χειρότερα ακόμη, μια έκρηξη δαπανών μπορεί να προκύψει για πολιτικούς λόγους, ιδιαιτέρως μάλιστα όταν πια δεν θα υπάρχει έλεγχος «μνημονιακού τύπου» ενώ η κυβέρνηση θα έχει στα συρτάρια το «κομπόδεμα» ασφαλείας, δηλαδή ζεστό χρήμα.

Δεύτερη απειλή είναι η προϊούσα αδυναμία των εργαζομένων να συντηρήσουν, ταυτοχρόνως, τους απίθανους φόρους για πλεόνασμα πάνω από 3,5%, να ανασυντάξουν μια κάποια αποταμίευση και, για όσους επιστρέψουν στις τράπεζες, να αναβιώσουν τις πληρωμές τους σε παλαιά δάνεια. Αυτό σημαίνει πως η ιδιωτική κατανάλωση δεν θα μπορεί να στηρίξει την ανάκαμψη. Επειδή όμως η χώρα εξαρτάται πλήρως από το εξωτερικό για νέες επενδύσεις, που είναι η άλλη συνιστώσα του ΑΕΠ, οιαδήποτε κρίση θα διαταράσσει συνταρακτικά την επιστροφή της ανάπτυξης.

Τέλος, το χειρότερο σενάριο συνδέεται με την πιθανότητα να προκληθεί, στον ορίζοντα του Ιανουαρίου 2020, πολιτειακή κρίση επειδή δεν θα εξασφαλίζεται προεδρική πλειοψηφία. Ιδιαιτέρως μάλιστα αν ακολουθήσει κυβερνητική κρίση, λόγω του συνδυασμού της απλής αναλογικής και μιας σκόπιμης άρνησης των αρχηγών να αναγνωρίσουν την πρωθυπουργική πρωτοκαθεδρία του σχετικώς πλειοψηφούντος κόμματος.

Αν υπάρξει παγκόσμια αναταραχή, μικρότερη ή μεγαλύτερη, κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει, το 2020, είναι το πιθανότερο έτος. Οταν σίγουρα θα έχουμε «φάει» το κομπόδεμα Τσακαλώτου. Ευτυχώς, μέχρι τότε, θα έχουν τυποποιηθεί οι κανόνες «φιλοξενίας» στην αγκαλιά του κ. Ρέγκλινγκ. Ενας πραγματικός εφιάλτης!

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή