Από κόμματος εις κόμμα

1' 48" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Το πολιτικό βιογραφικό της κ. Κατερίνας Μάρκου, χωρίς επίθετα και επιρρήματα: ΔΗΜΑΡ 2012-2014. Ποτάμι 2014-2016. Ανεξάρτητη 2016-2018 (επειδή «ασφυκτιούσε» στο Ποτάμι). Τώρα, από προχθές, Νέα Δημοκρατία. Με βάση λοιπόν τη σταθερά των μετακινήσεών της, τη διετία δηλαδή, το 2020 η βουλευτίνα Θεσσαλονίκης θα αναζητεί και πάλι κομματική στέγη. Αν συνεχίσει δε να τιμά και τη δεύτερη σταθερά της, τη μετακίνησή της προς τα δεξιά του φάσματος, έτσι όπως έχουμε μάθει να το βλέπουμε και να το συζητάμε, όλα είναι πιθανά.

Στα έδρανα πάντως και τα γραφεία της Ν.Δ. η κ. Μάρκου θα συναντήσει έναν άλλο βράχο της πολιτικοκομματικής σταθερότητας. Τον κ. Βασίλη Οικονόμου. Ηταν ΠΑΣΟΚ έως τον Απρίλιο του 2011, οπότε συνίδρυσε το Πανελλήνιο Αρμα Πολιτών, από το οποίο αποχώρησε, για να ιδρύσει τον Νοέμβριο του ίδιου έτους τους Ελεύθερους Πολίτες. Τον Μάιο του 2012 συνεργάστηκε με τη ΔΗΜΑΡ, τον Ιούνιο επίσης του 2012 έγινε (όσο έγινε) ΔΗΜΑΡ, τον Ιούνιο του 2014 ανεξαρτητοποιήθηκε, τον δε Γενάρη του 2015 προσχώρησε στη Ν.Δ. Στην περίπτωσή του δεν υπάρχει χρονική μετακινητική κανονικότητα, οπότε η στατιστική επιστήμη σηκώνει τα χέρια της ψηλά, όπου και θα συναντήσουν τα επίσης υψωμένα χέρια της πολιτικής επιστήμης. Πολύμορφο και βαθύ το πρόβλημα, δεν περιορίζεται στην καιροσκοπική αστάθεια της (κάθε) κ. Μάρκου, του (κάθε) κ. Οικονόμου ή της κ. Θεοδώρας Μεγαλοοικονόμου της Ενωσης Κεντρώων, που γοητεύτηκε όλως απροσδοκήτως από τον ΣΥΡΙΖΑ. Σοβαρή πτυχή του προβλήματος είναι και η συνήθεια των μετακινουμένων από κόμματος εις κόμμα αφενός να κολακεύουν αγρίως τον αρχηγό που τους υποδέχεται, υπηρετώντας τον δικό του καιροσκοπισμό, αφετέρου να ισχυρίζονται δημοσίως, δίχως αιδώ και ενδοιασμούς, πως ό,τι κάνουν, το κάνουν για το καλό της πεφιλημένης πατρίδος.

Επιπλέον διατείνονται ότι μένουν ακλόνητοι, αταλάντευτοι, κάθετοι κ.ο.κ. στις πεποιθήσεις τους, απλώς δεν το κατανοούν όλοι οι υπόλοιποι, οι αναχρονιστικά απροσάρμοστοι, οι δογματικοί, οι μονολιθικοί, κ.ο.κ. Το Ποτάμι, με το δίκιο του, επισημαίνει πως «η ευθύνη δεν βαραίνει μόνο τον βουλευτή που αλλάζει κόμμα μεσούσης της κοινοβουλευτικής περιόδου αλλά και τα κόμματα που δέχονται –και πολλές φορές πιέζουν– για τέτοιες προσχωρήσεις» και επιδαψιλεύει το εύγε του στη «σύγχρονη ευρωπαϊκή Ν.Δ.». Η οποία Ν.Δ. διαδίδει ότι υιοθετεί την κ. Μάρκου για να διευρυνθεί προς το Κέντρο. Είναι παρήγορο να βλέπεις κόμματα τα αυτοσαρκάζονται.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή