Λίγες μέρες αφού είδαμε το όνομά του να φιγουράρει στις λίστες με τους σχεδιαστές που έντυσαν τις πιο καλοντυμένες στο κόκκινο χαλί των Golden Globes κλείσαμε ραντεβού στο ατελιέ του και ‘’ξεφυλλίσαμε’’ το τεράστιο αρχείο του, με τον ίδιο να μάς εξιστορεί θρυλικές στιγμές της ελληνικής μόδας και να μάς αποκαλύπτει άγνωστες πτυχές της ζωής του.
Έφτασα στο ατελιέ του στην οδό Ακαδημίας, λίγα λεπτά πριν το προγραμματισμένο μας ραντεβού. Η νοσταλγική μυρωδιά του παλιού και οι στοίβες από παλιά περιοδικά, το φυσικό φως που έμπαινε από τα ψηλά παράθυρα λούζοντας τα τούλινα φορέματα και η κλασική μουσική που πλημμύριζε τον χώρο με έβαλαν στον παραμυθένιο κόσμο του Βασίλη Ζούλια. Λίγη ώρα μετά, όταν ο έλληνας couturier βρέθηκε εκεί με την αστείρευτη ενέργεια και την καλοσύνη του, μού έδωσε το έναυσμα για μια υπέροχη πρωινή κουβέντα παρέα με ένα φλιτζάνι ζεστό τσάι…
Δεν θα μπορούσα να μην ξεκινήσω την κουβέντα μας από την Alison Brie και την υπέροχη δημιουργία σας που φόρεσε στο κόκκινο χαλί των Χρυσών Σφαιρών κερδίζοντας διθυραμβικές κριτικές από τα ξένα μίντια… Πώς προέκυψε όλο αυτό;
Από θεϊκή παρέμβαση… Ήταν από τα πράγματα που γίνονται τυχαία αλλά τελικά αντιλαμβάνεσαι ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο. Η ιστορία έχει κάπως έτσι… Ένας φίλος που παντρευόταν στη Νέα Υόρκη μού ζήτησε να σχεδιάσω το νυφικό και ένα άλλο φόρεμα που θα φορούσε η γυναίκα του στον γάμο. Βρέθηκα, λοιπόν εκεί και στον γάμο ήταν καλεσμένη η Inez van Lamsweerde από το διάσημο φωτογραφικό δίδυμο Inez & Vinoodh. Έτσι είχαμε την ευκαιρία να γνωριστούμε και τότε της είπα κάπως αστειευόμενος ‘’κάποια μέρα πρέπει να κάνεις τις καμπάνιες μου’’. Τότε μού ζήτησε πριν γίνει αυτό, όταν ξαναβρεθώ στη Νέα Υόρκη, να πάρω μαζί μερικά ρούχα για να τα φωτογραφίσει ως δώρο γιατί της άρεσε πολύ η δουλειά μου. Μετά από 1-2 μήνες, οργάνωσα ένα ταξίδι στην Αμερική όπου είχα προγραμματισμένο ένα ραντεβού με ένα γραφείο για να με εκπροσωπήσει και μαζί με αυτό πήρα μαζί και κάποια ρούχα. Να ανοίξω εδώ μια παρένθεση και να σού πω ότι το παράξενο στην ιστορία είναι ότι το συγκεκριμένο ρούχο που φόρεσε η Alison το είχα δείξει στην επίδειξη Haute Grecians στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος όπου είχα μια μικρή παρουσία με κάποιες δημιουργίες μου. Αυτά τα κομμάτια τα είχα βάλει στην αποθήκη όταν τελείωσε η επίδειξη και είπα πως δεν ήθελα να τα ακουμπήσει κανείς. Δεν ξέρω γιατί το έκανα αυτό. Σαν να ήθελα να τα προφυλάξω. Και θα σού εξηγήσω γιατί το λέω αυτό. Πάω, λοιπόν στη Νέα Υόρκη, πάω στο στούντιο και εκεί ανοίγουμε τις σακούλες να ξετσαλακωθούν. Πέντε λεπτά μετά, μπαίνει τυχαία μια στυλίστρια η οποία τα είδε και ρώτησε ποιου σχεδιαστή είναι. Ζήτησε να με γνωρίσει και την επόμενη μέρα που συναντηθήκαμε μαζί της μάς ρώτησε αν μπορεί να τα δανειστεί. Εγώ έτσι κι αλλιώς τα είχα πάρει εκεί για να τα αφήσω. Κι έτσι τα Χριστούγεννα είδαμε πρώτα την Laura Dern να φοράει φόρεμά μου στην πρεμιέρα της νέας της ταινίας του Alexander Payne, που κι αυτό μού έδωσε μεγάλη χαρά. Δύο μέρες πριν τις Χρυσές Σφαίρες, μού έστειλαν μια φωτογραφία με ένα σώμα που φορούσε το φόρεμά μου χωρίς να φαίνεται το κεφάλι για να με ρωτήσουν αν φόρεσε κάποιος άλλος celebrity το συγκεκριμένο φόρεμα στην Ελλάδα. Τούς διαβεβαίωσα, ασφαλώς, ότι δεν έχουμε κόκκινο χαλί στην Ελλάδα και έτσι έγινε όλο αυτό με την Alison στις Χρυσές Σφαίρες. Ήταν όλο φτιαγμένο έτσι για να γίνει, όλες οι συγκυρίες ήταν οι σωστές.
Επικοινωνήσατε με την ίδια;
Το ίδιο βράδυ μού έστειλε ένα μήνυμα και με ευχαρίστησε λέγοντάς μου πως την έκανα να αισθανθεί σαν πριγκίπισσα και πως όλοι στην αίθουσα την ρωτούσαν από πού είναι το φόρεμα. Και μετά έγινε όλος αυτός ο ‘’θόρυβος’’ που δεν περίμενε ούτε και η ίδια. Μού έστειλε ένα δεύτερο μήνυμα και μού έλεγε πόσο ευτυχισμένη είναι με όλες τις καλές κριτικές για το φόρεμα και πως είναι κάτι που αξίζει και στους δυο μας και πως εύχεται να συνεργαστούμε ξανά. Η συγκεκριμένη βραδιά ήταν μια θάλασσα από μαύρα φορέματα εξαιτίας του μηνύματος που ήθελαν να στείλουν οι γυναίκες ενάντια στη σεξουαλική κακοποίηση. Η δική μου δημιουργία έτυχε να έχει και παντελόνι μέσα, που την έκανε ακόμα πιο δυναμική αφού είχε και το ανδρόγυνο στοιχείο που ταίριαζε ακόμα περισσότερο στην περίσταση. Οπότε οι συγκυρίες ήταν τέλειες. Και έτσι ήμασταν πρώτοι στην λίστα του U.S. Weekly, στην ιταλική Vogue με τις πιο καλοντυμένες των βραβείων στο Vanity Fair και στη Daily Telegraph. Κι αυτό δημιούργησε ένα τσουνάμι ενδιαφέροντος, μια αναστάτωση για το ποιος είμαι. Την επόμενη μέρα μού έστειλε μήνυμα η Gigi Hadid ζητώντας τρία φορέματα. Είναι από αυτά που ονειρεύεσαι μόνο.
Έρχονται και τα Όσκαρ…
Κάτι έχω στείλει αλλά ποτέ δεν ξέρεις. Μακάρι…
Όταν είδατε την Alison στο κόκκινο χαλί, σάς πέρασε από το μυαλό ότι θα την βλέπατε και στις λίστες με τις πιο καλοντυμένες των βραβείων;
Εκείνη τη στιγμή που την είδα, η χαρά μου ήταν τόσο μεγάλη που χοροπηδούσα σαν μικρό παιδί. Το σκέφτηκα, γιατί ήταν αντικειμενικά ωραίο, είχε μια δυναμική μες στην απλότητά του, ήταν συνδεδεμένο με ένα πολύ μοντέρνο τρόπο με το παρελθόν, χαρακτήριζε ακριβώς αυτό που είμαι. Με ένα πολύ ωραίο styling που έκανε όλους να την παρομοιάζουν με σύγχρονη Audrey Hepburn, βγήκε η εικόνα μου έξω με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Σαν να βροντοφώναξε ‘’αυτός είναι ο Ζούλιας’’, κάνοντας τη διαφορά μέσα σε τόσα μαύρα φορέματα.
H Alison Brie στις Χρυσές Σφαίρες με δημιουργία Vassilis Zoulias.
Είχατε στο παρελθόν προσπαθήσει να ανοίξετε κανάλια με το εξωτερικό;
Μετά από όλο αυτό, αυτοί με τους οποίους προσπαθήσαμε να επικοινωνήσουμε, έστειλαν τώρα μέιλ σε εμάς. Όλα τα αναπάντητα μέιλ και τα ‘’ευχαριστούμε, θα επικοινωνήσουμε’’ τώρα έγιναν ‘’θέλουμε να συναντηθούμε’’.
Σάς άκουσα σε πρόσφατη τηλεοπτική σας συνέντευξη να προτρέπετε τις Ελληνίδες να στραφούν στους έλληνες σχεδιαστές και διέκρινα ένα ‘’παράπονο’’…
Υπάρχει ένα δυναμικό αγοραστικό κοινό και μιλάω γι’ αυτές τις 5-10 περιπτώσεις που μπορούν πραγματικά να ενισχύσουν την εγχώρια μόδα και ίσως με αυτή την κίνηση θυμηθούν ότι υπάρχουν Έλληνες σχεδιαστές που κάνουν πολύ ωραία πράγματα και τούς επισκεφθούν.
Πιστεύετε ότι οι Έλληνες σχεδιαστές δεν τυγχάνουν της εκτίμησης που τούς αναλογεί από τις Ελληνίδες;
Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια στροφή προς τους ελληνικούς οίκους αλλά γενικά η Ελληνίδα διακατέχεται ακόμη από μια ξενομανία. Αυτό ισχύει χρόνια. Και τέτοια πράγματα βοηθούν να κτυπηθεί λίγο η ξενομανία. Μπαίνει στη σκέψη της Ελληνίδας ότι ‘’Α, τον είχαμε τον Ζούλια δίπλα μας’’ ή και άλλους. Και αυτό που έγινε μπορεί να είναι μεν μια προσωπική επιτυχία αλλά είναι και μια επιτυχία για την Ελλάδα γιατί έδειξε ότι αυτή τη στιγμή υπάρχουν άξιοι δημιουργοί που, αν βρεθούν τη σωστή στιγμή στο κατάλληλο μέρος με το σωστό προϊόν, μπορούν να μεγαλουργήσουν. Δεν είναι κάτι που αφορά μόνο εμένα.
Υπάρχουν ταλέντα στην Ελλάδα που εσείς ξεχωρίζετε;
Φυσικά. Εγώ και με την προηγούμενη ιδιότητά μου ως fashion editor πάντα στήριζα την ελληνική μόδα, θαυμάζω τη δουλειά πολλών και το ξέρουν και τα ίδια τα παιδιά. Δεν θέλω να αναφερθώ σε ονόματα γιατί σίγουρα θα αφήσουμε κάποιους έξω αλλά έχω να σού πω ότι πάντα τούς αγαπούσα όλους και εξακολουθώ να τούς αγαπώ και να σέβομαι τον κόπο τους.
Μιας και αναφερθήκατε στην προηγούμενη ιδιότητά σας, να κάνουμε ένα ταξίδι στον χρόνο και να σάς ρωτήσω πώς σάς αντιμετώπισαν τότε οι Έλληνες σχεδιαστές όταν αποφασίσατε να μπείτε στον χώρο τους;
Βρέθηκα από κριτής κρινόμενος, όπως είχε γράψει τότε πολύ πετυχημένα και η ελληνική Vogue. Δεν ήταν πολύ ευχάριστο, έχω να σού πω, γιατί την κριτική δεν την αντιμετωπίζω πάντα με ηρεμία. Αλλά η ‘’κακή’’ κριτική πάντα σε βοηθάει να γίνεις καλύτερος. Όσο για τους άλλους σχεδιαστές, δεν είχα εισπράξει κάτι αρνητικό. Πάντα σκέφτομαι καλοπροαίρετα. Ξεκίνησα έτσι κι αλλιώς με παπούτσια και τσάντες οπότε οι σχεδιαστές μού έστελναν και πελάτες για να συνδυάσουν τα σχέδιά τους. Το 2008 ξεκίνησα να κάνω ρούχα και αυτό ήρθε ως μια φυσική εξέλιξη των πραγμάτων. Υποθέτω ότι όλα αυτά τα χρόνια ζήσατε μεγάλες στιγμές στη μόδα, αν σκεφτούμε ότι βιώσατε και τις καλές οικονομικά εποχές. Ό,τι και να έγινε, δεν έκανα ποτέ εκπτώσεις στη δουλειά μου. Ακόμα και με το τίποτα προσπαθούσα να δημιουργήσω κάτι όμορφο και να κρατήσω ψηλά την ποιότητα ώστε να γίνονται αυτά που πρέπει και να έχουμε μια σωστή εικόνα ως εταιρεία. Να κάνω πάντα επιδείξεις, ακόμα και αν μετά υπήρχε δυσκολία να βγούμε έξω να κεράσω τους φίλους μου.The show must go on.
Αν σάς έλεγα να ξεχωρίζατε την πιο όμορφη στιγμή από το αρχείο σας, ποια θα ήταν αυτή;
Τώρα πια, σίγουρα θα έβαζα την Alison Brie στις Χρυσές Σφαίρες γιατί δεν έχει ξανασυμβεί κάτι τόσο δυνατό. Και, φυσικά, όταν είχα καλεσμένη σε επίδειξή μου την Fiona Von Thyssen πριν δύο χρόνια στο Ζάππειο. Μια αξέχαστη μέρα όπου είχαν ανοίξει οι ουρανοί ενώ το σόου ήταν προγραμματισμένο να γίνει έξω και εκεί που σκεφτόμουν πως όλοι μου οι κόποι χάθηκαν, αυτή η γυναίκα -που για μένα είναι μύθος- γύρισε και μού είπε ‘’Βασίλη, έχουμε περάσει χειρότερα απ’ αυτό’’. Εκείνη τη μέρα έγινε μια μαγική επίδειξη. Βάλαμε μέσα τις καρέκλες και με μουσική Σοπέν και τη βροχή δημιουργήθηκε ένα απίστευτο σκηνικό που συγκίνησε τον κόσμο.
Στις συλλογές σας υπάρχει πάντα μια νοσταλγία, μια αισθητική άλλης εποχής. Πώς το μεταφράζετε αυτό;
Είμαι από τους σχεδιαστές που κοιτάζουν πίσω για να πάνε μπροστά, εμπνέομαι από το παρελθόν. Και τελικά με αυτό που έγινε στις Χρυσές Σφαίρες και με όσα έγραψε ο διεθνής Τύπος, έκανα πολύ καλά. Είναι σωστό να μένεις πιστός στα ιδανικά σου, στα πιστεύω σου και η δουλειά κάθε δημιουργού είναι καλό να είναι αναγνωρίσιμη. Και πιστεύω ότι η δουλειά μου έχει μια ταυτότητα.
Οι εικόνες αυτές συνδέονται και με τα παιδικά σας χρόνια;
Σίγουρα… Πάντα έχω την εικόνα της μητέρας μου με φίλες της να παίζουν κουμ καν και πώς ήταν ντυμένες. Έχω αναμνήσεις από τα 60’s και τα 70’s που σίγουρα με έχουν επηρεάσει. Και από μικρό παιδί κολλούσα με τον παλιό κινηματογράφο. Το πρώτο μου περιοδικό το πήρα στα 12. Και όπως βλέπεις εδώ, δημιούργησα ένα μεγάλο αρχείο, το μοναδικό στην Ελλάδα που υπάρχει σε τέτοια έκταση. Από μικρός ήμουν ταγμένος στη μόδα.
Είχατε δύσκολα παιδικά χρόνια;
Κοίτα, δεν ήταν εύκολα, όπως δεν ήταν και πολλών ανθρώπων. Ο καθένας από εμάς αν κοιτάξει πίσω θα βρει δυσκολίες. Η συγγραφέας Ρέα Βιτάλη βρήκε τη ζωή μου αρκετά ενδιαφέρουσα και θα κυκλοφορήσει φέτος τον Δεκέμβριο ένα βιβλίο όπου θα είναι μέσα όλα…
Έχετε μιλήσει για τη ‘’μάχη’’ σας στο παρελθόν με τις ουσίες. Σε πρόσφατη συνέντευξή σας, σάς άκουσα να καλείτε όποιον χρειάζεται πραγματική βοήθεια να σάς στείλει ένα μήνυμα στα social media και να μεσολαβήσετε για να την βρει…
Και ήδη έγινε. Ο μόνος λόγος που βγαίνω προς τα έξω με αυτό είναι αυτό το ένα μήνυμα ενός ανθρώπου. Γιατί μια ψυχή φτάνει. Αν μπορεί να σωθεί μια ψυχή κι αν εγώ μπορώ να είμαι μεσολαβητής, όπως έγινε ακριβώς και σε μένα ώστε να βρει την ηρεμία και την ευτυχία, γιατί όχι. Ο μόνος λόγος που απαντάω γι’ αυτό όταν ερωτώμαι είναι γιατί ίσως να μπορέσω να ακουμπήσω κάποιον άνθρωπο εκεί έξω, να ταυτιστεί και να αναζητήσει βοήθεια και κυρίως να πιστέψει ότι μπορεί και εκείνος να ξεφύγει.
Πρόσφατα σάς είδαμε και ως guest στο My Style Rocks. Θα πηγαίνατε κριτής σε ένα ριάλιτι μόδας;
Δεν μ’ αρέσει καθόλου να κρίνω τους ανθρώπους, οπότε δεν ξέρω αν θα ήμουν ‘’καλός’’ στην κριτική μου έτσι όπως θα την ήθελε κάποιο κανάλι. Θα έλεγα μόνο καλά πράγματα. Μπορείς να είσαι αντικειμενικός και μέσα από το καλό. Πάντα υπάρχει κάτι θετικό να πεις.
Έχετε απωθημένα;
Ό,τι απωθημένο είχα στη ζωή, όπως και το κόκκινο χαλί πρόσφατα, το ζω. Βλέπω ότι τα όνειρά μου και οι στόχοι, που μάλιστα είχα γράψει κάποτε σε χαρτί, εκπληρώνονται. Αρκεί να έχεις ευγνωμοσύνη για τη ζωή και να πιστέψεις ότι βρίσκεσαι μέσα σ’ αυτό.
Κάποια ξένη σταρ που θα θέλατε να φορέσει δημιουργία σας;
Είναι πολλές… Η Cate Blanchett και η Tilda Swinton είναι ανάμεσα σ’ αυτές. Θα ήθελα να έιχα ντύσει τη Nicole Kidman στην ταινία του Λάνθιμου. Αυτό θα ήταν ωραίο πάντρεμα.
Έχετε κάποιο κρυφό ταλέντο;
Η μαγειρική. Μαγειρεύω 50’s φαγητά σε 50’s σκεύη. Έχω μια τεράστια συλλογή από παλιά κουζινικά και μαγειρεύω σ’ αυτά.
Η σπεσιαλιτέ σας;
Κάνω καταπληκτικό χαλβά.
Πώς είναι ο Βασίλης Ζούλιας εκτός ατελιέ;
Είμαι από τους ανθρώπους που δεν είναι workaholic. Μέχρι τις 6 το απόγευμα τελειώνω τη δουλειά μου και μετά έχω μια προσωπική ζωή. Θα κάνω γυμναστική, θα πάω στις ομάδες αυτοβοήθειας που γεμίζουν πολύ τη ζωή μου, θα δω φίλους. Έχω μια γεμάτη ζωή, και είμαι πολύ ευτυχισμένος γι’ αυτό.