Είναι τα «Ανεμοδαρμένα ύψη» μια θυελλώδης ιστορία αγάπης; Μάλλον όχι, απαντά ο σκηνοθέτης Σίμος Κακάλας, «είναι κάτι πιο σκοτεινό, μια ιστορία εκδίκησης, θα έλεγα». Το πάθος των δύο «ακραίων χαρακτήρων» και το διαχρονικό δίπολο μεταξύ «φύσης και πολιτισμού, ζωώδους ενστίκτου και ανθρώπινου», είναι σύμφωνα με τον ίδιο τα συστατικά που κάνουν το μοναδικό μυθιστόρημα της Εμιλι Μπροντέ διαχρονικό, και το ενδιαφέρον του κέντρισαν «η ατμόσφαιρα και οι ακραίες καιρικές συνθήκες και εσωτερικά στους ανθρώπους και το πώς αντανακλώνται στο εξωτερικό περιβάλλον».
Στο μυθιστόρημα παρακολουθούμε την ιστορία του Χίθκλιφ, της Κάθριν και των απογόνων τους σε ένα διάστημα περίπου 30 ετών και σε μια απομονωμένη ορεινή περιοχή της βρετανικής επαρχίας ευάλωτη στους δυνατούς ανέμους. Ο ανεκπλήρωτος έρωτας του ορφανού και ατίθασου Χίθκλιφ προς την Κάθριν μετατρέπεται σε άσβεστο μίσος όταν εκείνη επιλέγει τον ευγενή Εντγκαρ. Η έπαυλη που ζούσαν ο Χίθκλιφ και η Κάθριν ως παιδιά, τα «Ανεμοδαρμένα ύψη», γίνονται για τον νεαρό άνδρα αφιλόξενος τόπος και φεύγει για να επιστρέψει αργότερα και να εκδικηθεί για την ταπείνωσή του ακόμα και μετά τον θάνατο της Κάθριν. Οι κεντρικοί χαρακτήρες «μοιάζουν με ένα άλλο είδος» ανθρώπου, σημειώνει ο κ. Κακάλας, που θεωρούν τους υπόλοιπους «αναλώσιμους». Σε μια άλλη ανάγνωση τα απομονωμένα Υψη μοιάζουν με ένα εργαστήριο εξέτασης της ανθρώπινης φύσης. «Το ερώτημα για το ποια είναι η ανθρώπινη φύση επανέρχεται σήμερα με την ανάπτυξη της τεχνολογίας. Ισως η φύση του ανθρώπου είναι να δημιουργεί “φύσεις”, δηλαδή περιβάλλοντα. Είμαστε άπληστα όντα αλλά φτάσαμε και σε ένα σημείο».
Η παράσταση όπως και το μυθιστόρημα χωρίζεται σε δύο μέρη, με το δεύτερο να ετοιμάζεται για το φθινόπωρο. «Σαν να λέμε σε δύο γενιές. Η εκδίκηση του Χίθκλιφ συμβαίνει στην επόμενη γενιά, τα τραβάνε οι επόμενοι σαν να λέμε», λέει γελώντας ο κ. Κακάλας.
Το απαιτητικό στη θεατρική μεταφορά του μυθιστόρημα της Εμιλι Μπροντέ βρήκε τον δρόμο προς τη σκηνή δύο φορές την περίοδο 2017-18. Ο Γιάννης Καλαβριανός σκηνοθέτησε τα «Ανεμοδαρμένα ύψη» για το ΚΘΒΕ σε μια ενιαία παράσταση συνδυάζοντας στοιχεία αφήγησης και πρόζας. Η προσέγγιση του Σίμου Κακάλα θα εστιάσει στις διάφορες τεχνικές αφήγησης με ιδιαίτερα θεατρικά εργαλεία. «Θέλω να ακολουθήσω τα πολλαπλά επίπεδα αφήγησης που υπάρχουν στο κείμενο μέσω μασκών, κούκλας και σκιάς, να χρησιμοποιήσω διάφορες φόρμες. Θέλω να βρω την ισορροπία μέσα σε όλα αυτά και να μην κάνω “θέατρο”, δηλαδή μόνο διαλόγους και σκηνές», σημειώνει υπογραμμίζοντας ότι σε μια εποχή που οι επιρροές είναι πολλές και ο όγκος της πληροφορίας μεγάλος είναι θετική «η επιστροφή σε κάποιες απλές, πανάρχαιες, φόρμες στην αφήγηση».
Θέατρο Χώρος, Πραβίου 6, Βοτανικός. Από 16 Μαρτίου.