Ο Τόσκας, σε άψογη καραβανική, ζητάει από τον Καμίνη να κοιτάζει τη δουλίτσα του. Ο άνθρωπος που φωτογραφήθηκε με τον κωδικό εισόδου στον υπολογιστή του προσθέτει επίσης ότι δεν θα εμπιστευόταν τον Καμίνη ούτε για να του δώσει γράμμα. Ο κωδικός ήταν 1, 2, 3, 4, 5, 6 – «δεν το γράφεις καλύτερα, παιδί μου, μην το ξεχάσω;». Συνεχίζοντας δε, τα έβαλε με τις υπηρεσίες των οποίων προΐσταται, μάλλον ως προϊστάμενος. Δεν φταίει ο υπουργός της αστυνομίας αν συμμορίες αλητών λυμαίνονται το κέντρο της Αθήνας και άλλων πόλεων. Φταίει η αστυνομία. Διότι αυτός δεν είναι σαν τους άλλους. Δεν υποχρεώνει το όργανο να ρωτήσει αν «είναι δικά μας τα παιδιά» για να μην τα συλλάβει. Τρανή απόδειξη ο «Ρουβίκων». Ο Δραγασάκης δήλωσε ότι «δικά μας παιδιά είναι κι αυτά» –τα μωρά μου– ο Τόσκας όμως δεν πτοήθηκε. Eδωσε αμέσως στις υπηρεσίες του εντολή να τα συλλάβουν σε περίπτωση που διαπράξουν κάνα αδίκημα, με τα γνωστά θεαματικά αποτελέσματα.
Προχθές ήταν η Ερμού, χθες ήταν η Πατησίων. Για αύριο βλέπουμε. Και ένας άλλος υπουργός, ο Κουρουμπλής, με ειδικές αρμοδιότητες στη θαλάσσια ρύπανση, δήλωσε πως «όλοι οι πολίτες έχουν δικαίωμα να διαμαρτυρηθούν, αλλά όχι να καταστρέφουν και περιουσίες». Το ωραίο είναι ότι αναγνωρίζει ως διαμαρτυρία τη δραστηριότητα συμμοριών οι οποίες εκβιάζουν την αθώωση κάποιου που κατηγορείται για αποστολή εκρηκτικών επιστολών. Μπορεί η ριζοσπαστική Αριστερά να μην έχει απευθείας διασυνδέσεις με τον υπόκοσμο που τρομοκρατεί τις πόλεις, όμως συμπεριφέρεται ως ιδεολογικός του συνοδοιπόρος. Ως εκ τούτου, το θέμα δεν περιορίζεται στην αναποτελεσματικότητα της αστυνομίας. Η ενοχή της είναι κατ’ εξοχήν πολιτική και ιδεολογική. Και στην περίπτωση αυτή, η Αριστερά οφείλει να αποδείξει την αθωότητά της.
Υπάρχει βέβαια η δύναμη της συνήθειας. Η Αθήνα κάηκε επί πρωθυπουργίας Καραμανλή και υπουργίας Παυλόπουλου. Εκτοτε δεν έχει σταματήσει να καίγεται. Δεν είναι καν είδηση ότι δεκαπέντε τραμπούκοι κατέστρεψαν καταστήματα το πρωί της Παρασκευής στο κέντρο της Αθήνας. Οι καιροσκόποι της Αριστεράς ξέρουν ότι η λεγόμενη σιωπηρή πλειοψηφία μπορεί να ξεσηκώνεται για το όνομα «Μακεδονία», όμως δεν θα διαμαρτυρηθεί ποτέ για τους τραμπούκους που τρομοκρατούν την καθημερινότητα διότι το θεωρεί φυσιολογικό. Μην είδατε κάνα συλλαλητήριο για την ερήμωση του κέντρου της πρωτεύουσας; Η κατάσταση κατάντησε φυσιολογική.
Ας αποδείξουν την αθωότητά τους, λοιπόν. Οχι καταδικάζοντας τα σπασίματα υαλοπινάκων και κεφαλών. Καταδικάζοντας τη νοοτροπία που οδηγεί σ’ αυτά. «Τα παιδιά πρέπει να ξεσπάσουν» – δεν θυμάμαι ποιος το είπε, αλλά κάποιος το είπε.