Εκλογικές διαδικασίες στην Ιταλία και στη Γερμανία σήμερα θα καθορίσουν τις επόμενες εξελίξεις όχι μόνο στις ίδιες αλλά και σε ολόκληρη την Ε.Ε. Ενδεικτικό της σημασίας της Γερμανίας είναι ότι τα 464.000 μέλη του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος που ψήφισαν υπέρ ή κατά νέου «μεγάλου συνασπισμού» του κόμματός τους με τους Χριστιανοδημοκράτες έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα από ολόκληρο το εκλογικό σώμα της Ιταλίας. Οι Γερμανοί ψήφισαν διά ταχυδρομείου τις προηγούμενες εβδομάδες και το αποτέλεσμα θα ανακοινωθεί σήμερα. Οι κάλπες στην Ιταλία κλείνουν στις 11 μ.μ.
Στη Γερμανία αναμένεται ότι το αποτέλεσμα θα είναι υπέρ της νέας συνεργασίας μεταξύ των δύο μεγαλύτερων κομμάτων, αν και υπήρξε κινητοποίηση να εγγραφούν στο SPD νέα μέλη που αντιτίθεντο στη συμφωνία. Στην Ιταλία τα προγνωστικά δείχνουν ότι ίσως να μην υπάρξει λειτουργική πλειοψηφία και η χώρα να βρεθεί στη δίνη νέας πολιτικής κρίσης, όπως έχει συμβεί τόσες φορές μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις έδειχναν τον συνασπισμό της Κεντροδεξιάς, με ηγέτη τον πρώην πρωθυπουργού Σίλβιο Μπερλουσκόνι, να κερδίζει 37% των ψήφων, το Κίνημα 5 Αστέρων (Μ5S) να κερδίζει 28% και το Δημοκρατικό Κόμμα (PD) του Ματέο Ρέντσι να βρίσκεται στο 27%. Ο Μπερλουσκόνι, ο οποίος λόγω καταδίκης δεν δικαιούται να είναι ο ίδιος υποψήφιος, έχει συνάψει συμφωνία με τον Ματέο Σαλβίνι, ηγέτη της Λέγκας (πρώην Λέγκα του Βορρά) ότι ο ηγέτης του κόμματος που θα κερδίσει τις περισσότερες ψήφους θα προταθεί για πρωθυπουργός. Ο Μπερλουσκόνι έχει προτείνει για τη θέση αυτή τον πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου Αντόνιο Ταγιάνι, εάν προηγηθεί το δικό του κόμμα, το Forza Italia.
Μεταξύ των πιθανών εξελίξεων εάν δεν υπάρξει νικητής, θα ήταν μια συμφωνία μεταξύ του PD και του Μ5S, με τη μεσολάβηση του μικρού αριστερού κόμματος των «Ελεύθερων και Ισων», εφόσον έφευγε από την αρχηγία του κόμματός του ο πρώην πρωθυπουργός Ρέντσι. Αλλη πιθανή λύση θα ήταν συνεργασία μεταξύ Μπερλουσκόνι και Ρέντσι. Επίσης, θα μπορούσε να προτείνει ο πρόεδρος της Δημοκρατίας μια «θεσμική» κυβέρνηση, η οποία θα αναλάμβανε συγκεκριμένες ευθύνες, όπως τη μεταρρύθμιση του εκλογικού συστήματος, την εκπροσώπηση της χώρας στην Ε.Ε., την κατάρτιση νέου προϋπολογισμού, κ.ά. Μετά τον σχηματισμό του νέου «μεγάλου συνασπισμού» στη Γερμανία, το Βερολίνο αναμένεται να καταπιαστεί σοβαρά με τη μεταρρύθμιση της Ε.Ε., σε συνεργασία με τη Γαλλία του Μακρόν. Η Ιταλία χρειάζεται ισχυρή και αξιόπιστη κυβέρνηση για να συμμετάσχει ουσιαστικά στη διαδικασία. Χρειάζεται, όμως, σοβαρή και σταθερή κυβέρνηση για να αντεπεξέλθει στις οικονομικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει. Παρά τις μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας, η παραγωγικότητα έχει μείνει στάσιμη, ενώ οι μισθοί αυξήθηκαν. Σε πραγματικούς αριθμούς, το ΑΕΠ είναι 5,4% χαμηλότερο από το 2007, ενώ ο μέσος όρος των 28 χωρών-μελών της Ε.Ε. είναι αύξηση της τάξεως του 8,4% και της Γερμανίας 12,3%, σύμφωνα με ανάλυση της γερμανικής εφημερίδας FAZ. Το δημόσιο χρέος των 2,3 τρισ. ευρώ (132% του ΑΕΠ) είναι το μεγαλύτερο στην Ευρώπη και η Ιταλία πρέπει να πωλήσει φέτος ομόλογα αξίας 390 δισ. Ενώ τα spreads είναι χαμηλά, πολιτική ανασφάλεια θα προκαλούσε σοβαρούς κινδύνους. Κυβερνητικός συνασπισμός κομμάτων που αντιτίθεται στο ευρώ θα ήταν ακόμη πιο επικίνδυνος – και για την Ιταλία και για το ευρώ.
Σε αυτό το κλίμα, με τόσα ανοιχτά μέτωπα στην οικονομία, είναι εντυπωσιακό πως τα κόμματα επιδόθηκαν σε ένα παραλήρημα παροχολογίας που (σύμφωνα με την κοστολόγηση του καθηγητή Ρομπέρτο Περότι του πανεπιστημίου Bocconi του Μιλάνου) κυμαίνεται από 56 δισ. ευρώ (3,1% του ΑΕΠ) έως 310 δισ. ευρώ (17% του ΑΕΠ) ετησίως. Επίσης, όταν ο Σαλβίνι της Λέγκας είπε ότι θα διώξει 500.000 μετανάστες από τη χώρα, ο Μπερλουσκόνι υπερθεμάτισε, λέγοντας ότι αυτός θα διώξει 600.000. Η μάχη για την εξουσία δεν λογαριάζει την επόμενη μέρα. Οποιο και αν είναι το αποτέλεσμα σήμερα, το αύριο θα είναι δύσκολο για την Ιταλία.