ΕΒΖ: Ακαρπες απέβησαν οι προσπάθειες για χρηματοδότηση

ΕΒΖ: Ακαρπες απέβησαν οι προσπάθειες για χρηματοδότηση

1' 46" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η μεσολάβηση του πρωθυπουργού για να βρεθεί χρηματοδότηση στην ΕΒΖ ίσως είναι η τελευταία ελπίδα για να αποφύγει το λουκέτο και την εκκαθάριση η ιστορική βιομηχανία. Οι προσπάθειες που έγιναν το τελευταίο τρίμηνο από τη διοίκηση να εξασφαλισθεί χρηματοδότηση, είτε μέσω νέου τραπεζικού δανείου είτε με πώληση της εταιρείας σε ιδιώτη επενδυτή, απέβησαν άκαρπες. Οι οικονομικές αντοχές της επιχείρησης σύμφωνα με τη σημερινή εικόνα φθάνουν το αργότερο μέχρι τον Ιούνιο.

Η διοίκηση της εταιρείας βρήκε τις πόρτες κλειστές και στις τέσσερις συστημικές τράπεζες, στις οποίες απευθύνθηκε. Οι ξένοι όμιλοι που έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον να αναλάβουν το συνολικό χρέος της επιχείρησης προς την πιστώτρια Τράπεζα Πειραιώς, που φθάνει τα 165 εκατ. ευρώ, θέτουν ως όρο: α) Να ρευστοποιηθούν τα περιουσιακά στοιχεία (ακίνητα) στην Ελλάδα, β) να κλείσουν οι παραγωγικές μονάδες στην Ελλάδα και να χρησιμοποιηθεί το εμπορικό δίκτυο και γ) να παραμείνει σε λειτουργία το μοναδικό κερδοφόρο περιουσιακό στοιχείο της εταιρείας που είναι οι δύο θυγατρικές ζαχαρουργίες στη Σερβία. Η κυβέρνηση χρειάστηκε να αλλάξει μέχρι σήμερα τέσσερις διοικήσεις, γιατί τα κομματικά στελέχη που είχαν διοριστεί δεν μπορούσαν να «υπηρετήσουν» το πρόγραμμα και η εταιρεία, αντί να βγάζει από πάνω της βαρίδια, φορτωνόταν και άλλα. Ο ορκωτός ελεγκτής δήλωσε αδυναμία έκφρασης συμπεράσματος για τις ετήσιες λογιστικές καταστάσεις 2016-2017, καθώς όπως σημειώνει χαρακτηριστικά: «Η ΕΒΖ είναι σε νέο στάδιο συζητήσεων με την πιστώτρια τράπεζα για το σχήμα αναδιάρθρωσης του δανεισμού της». Η μητρική εταιρεία λειτουργεί με υψηλό κόστος διοίκησης και διάθεσης, που οφείλεται, κυρίως, στις υψηλές ανελαστικές δαπάνες μισθοδοσίας προσωπικού.

Οι ληξιπρόθεσμες τραπεζικές δανειακές υποχρεώσεις ανέρχονταν στις 30/6/2017 σε 165,405 εκατ. ευρώ έναντι 151,896 εκατ. ευρώ στις 30/6/2016. Οι λόγοι που οδηγούν στο υψηλό κόστος παραγωγής ζάχαρης είναι κυρίως η μικρή παραγωγή, σε συνδυασμό με τις υψηλές τελικές τιμές τεύτλων και τα υψηλά λειτουργικά κόστη. Οι ταμειακές ροές είναι ανύπαρκτες, τα αρνητικά ίδια κεφάλαια ανέρχονται πλέον σε 115,3 εκατ. ευρώ (30/6/2017). Είναι ενδεικτικό ότι, ενώ το κόστος παραγωγής ζάχαρης ανέρχεται στα 700 ευρώ ανά τόνο, η ΕΒΖ πωλεί στα 400 ευρώ ανά τόνο. Παράλληλα, η εταιρεία έχει υψηλό μισθολογικό κόστος αφού συντηρεί μεγάλο αριθμό εργαζομένων με υψηλές αμοιβές. Ειδικότερα, ο μέσος ετήσιος μισθός στην επιχείρηση φθάνει τις 48.000 ευρώ.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή