Η Εκκλησία και οι χυδαιολογίες του κ. Αμβροσίου

Η Εκκλησία και οι χυδαιολογίες του κ. Αμβροσίου

2' 12" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Υπάρχουν μερικές πράξεις (συμπεριφοράς ή λόγου) που δεν χρειάζονται σχολιασμό. Η βιαιοπραγία ενός βουλευτή. Η οπλοφορία ενός προέδρου ποδοσφαιρικού σωματείου. Η χυδαιολογία ενός κρυπτοφασίστα ιεράρχη. Είναι τόσο προφανής η εκτός ορίων συμπεριφορά, που δεν χρειάζεται να ειπωθεί οτιδήποτε. Ο δράστης αυτοσχολιάζεται.

Για την ακρίβεια, η χυδαιότητα επιτελεί ενοποιητική λειτουργία: χωρίς να χρειαστεί να επικοινωνήσουμε λεκτικά, έχουμε ήδη συντονιστεί ψυχικά. Η ακραία συμπεριφορά του δράστη θυμίζει στην κοινότητα αυτά που θεωρεί αυτονόητα (την επικοινωνία που στηρίζεται στον σεβασμό) αλλά δεν είχε την ευκαιρία να το συνειδητοποιήσει. Ο λόγος μίσους του μητροπολίτη Αμβροσίου κατά των ομοφυλοφίλων («φτύστε τους», «αποβράσματα», «αν είχα όπλο και μπορούσα από τον νόμο, θα το χρησιμοποιούσα να τελειώνουμε») παρουσιάζει ενδιαφέρον, όχι τόσο για την απροκάλυπτη επιθετικότητά του, όσο γιατί δεν αποδοκιμάζεται έντονα, ούτε ο φορέας του καλείται να ζητήσει επισήμως συγγνώμη, από τον θεσμό που τυπικά υπηρετεί – την Εκκλησία της Ελλάδος. Και γιατί μπορεί να προτρέπει σε πράξεις βίας, και η Δικαιοσύνη, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, να δέχεται ότι οι χαρακτηρισμοί του έχουν «μεταφορικό» χαρακτήρα και να τον αθωώνει!

Με αυτή τη λογική, αν πεις μια γυναίκα «που….α», ο χαρακτηρισμός σου δεν είναι υβριστικός αλλά μεταφορικός! Και στον πιο ταπεινό καφενέ οι άνθρωποι γνωρίζουν διαισθητικά τι συνιστά μεταφορά και τι προσβολή. Μόνο μερικοί δικαστές μας δεν διαθέτουν επαφή με την ομιλούμενη γλώσσα.

Η χυδαιότητα πάντα θα υπάρχει. Σε κάθε περίπτωση, οι φορείς της είναι εφήμεροι. Αυτό που διαρκεί είναι ο θεσμός: η ποιότητα λόγου που καλλιεργεί, οι προτεραιότητες που υπηρετεί. Η Ιερά Σύνοδος και ο Αρχιεπίσκοπος, λαλίστατοι επί συντεχνιακών θεμάτων, όπως και για οτιδήποτε συντηρεί τη συμβολική-υλική ηγεμονία τους, δεν κάλεσαν τον κ. Αμβρόσιο σε απολογία, ούτε τον απείλησαν με πειθαρχική δίωξη. Δεν αισθάνονται ότι ο λόγος μίσους του Αμβροσίου υπονομεύει τις χριστιανικές αξίες και το έργο αγάπης που φορείς της Εκκλησίας μας ακούραστα διεκπεραιώνουν;

Η ομοφυλοφιλία διχάζει τις χριστιανικές Εκκλησίες. Είναι κατανοητό, όλες οι απόψεις είναι σεβαστές. Η χυδαιότητα, όμως, δεν είναι. Δείτε τις σχετικές διαμάχες στους κόλπους της Καθολικής Εκκλησίας και της Εκκλησίας της Αγγλίας. Οταν ένας επίσκοπος παρεκτρέπεται λεκτικά (χωρίς φυσικά να προτρέπει σε βία), τον επαναφέρει στην τάξη η ηγεσία της Εκκλησίας. Είναι αδύνατον στην Εκκλησία της Αγγλίας, λ.χ., να εκστομίσει ένας ιερωμένος τις χυδαιότητες του Αμβροσίου και να παραμείνει στη θέση του. Λειτουργεί η δύναμη του αυτονόητου – το κοινό απόθεμα άρρητης γνώσης που συνέχει έναν θεσμό. Στη δική μας Εκκλησία λειτουργεί η δύναμη του ισχυρού – λέω και κάνω ό,τι γουστάρω.

Ως χριστιανός θλίβομαι για το κατάντημα του κ. Αμβροσίου και ντρέπομαι για την επίσημη Εκκλησία μου που ανέχεται τη συμπεριφορά του. Ως πολίτης απογοητεύομαι που ο χυδαίος λόγος μένει ατιμώρητος.

* Ο κ. Χαρίδημος Κ. Τσούκας (www.htsoukas.com) είναι καθηγητής στα Πανεπιστήμια Κύπρου και Warwick.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή