Το παράλληλο Σύμπαν του Ερντογάν

Το παράλληλο Σύμπαν του Ερντογάν

2' 2" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η κριτική που άσκησε η Αγκελα Μέρκελ κατά της Τουρκίας για την εισβολή στη βόρεια Συρία και η απάντηση της Αγκυρας δείχνουν με τον σαφέστερο τρόπο τα όρια της ευρωπαϊκής επιρροής στην Τουρκία και την απολυταρχική αντίληψη του καθεστώτος Ερντογάν. Αυτός ο συσχετισμός καθιστά μια δύσκολη συμβίωση με τη γείτονα ακόμη πιο επικίνδυνη για την Ελλάδα και την Κύπρο.

Ενώ ο Τούρκος πρόεδρος κινείται μέσα σε μια προσωπική δίνη, γνωρίζοντας ότι η επιβίωσή του (όχι μόνο πολιτική, αλλά ίσως και φυσική) εξαρτάται από την επιβολή της θέλησής του στα πράγματα και τη διατήρηση της εικόνας του μεγάλου νικητή και προστάτη των μουσουλμάνων, έχει συνδέσει την τακτική αυτή με παραδοσιακές συμπεριφορές και επιδιώξεις του τουρκικού κράτους. Μεταξύ αυτών: η ομηρία πολιτών άλλων χωρών (και εδώ συγκαταλέγονται Αμερικανοί, Γερμανοί και άλλοι Ευρωπαίοι πολίτες, πέρα από τους δύο Ελληνες στρατιωτικούς), η καταστολή κάθε πιθανής εσωτερικής αμφισβήτησης, ο πόλεμος εναντίον των Κούρδων, η μακρόχρονη προσπάθεια να προσαρτήσει μέρη της Συρίας και του Ιράκ, η αμφισβήτηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, η συνεχής πίεση εναντίον της Ελλάδας.

Την ώρα που υπονομεύει την κληρονομιά του Μουσταφά Κεμάλ, με την επιστροφή του Ισλάμ στο κέντρο της πολιτικής και κοινωνικής ζωής, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επενδύει πάνω στα μεγάλα ρεύματα που τρέφουν τον τουρκικό εθνικισμό πάνω από έναν αιώνα. Κατάφερε να καταστήσει τη δική του ανάγκη εθνική υπόθεση. Και είναι εντυπωσιακό πώς ένας ολόκληρος λαός παραδίδεται στη βούλησή του με τόση ευκολία, καθώς οι θεσμοί υποκύπτουν στις κυβερνητικές πιέσεις και στον φόβο. Η είδηση της πώλησης του συγκροτήματος μέσων ενημέρωσης Ντογάν σε φιλοκυβερνητικό όμιλο την Τετάρτη σηματοδοτεί την πτώση ίσως του τελευταίου (ήδη κλονισμένου) προπυργίου μιας ελίτ που οραματιζόταν την ενσωμάτωση της Τουρκίας στη Δύση.

Η προχθεσινή ομιλία της κ. Μέρκελ στην Ομοσπονδιακή Βουλή ήταν η ισχυρότερη καταδίκη της τουρκικής εισβολής στο Αφρίν, καθώς η επίθεση εναντίον των Κούρδων συμμάχων των ΗΠΑ έχει περάσει σχεδόν ασχολίαστη αλλού. Ομως η Ε.Ε. και οι χώρες-μέλη της, οι ΗΠΑ και η διεθνής κοινότητα, γενικώς, δεν ασκούν καμία επιρροή στον κ. Ερντογάν. Η μόνη πιθανή πίεση θα ήταν από τον Βλαντιμίρ Πούτιν, καθώς οι δύο «ισχυροί άνδρες» συνδέονται σε έναν εύθραυστο γάμο συμφερόντων. Την ώρα που οι σχέσεις της Ρωσίας με τη Δύση βρίσκονται και αυτές στο ναδίρ, η όποια επιρροή της Μόσχας στην Αγκυρα δεν θα εστιάζεται στη λύση προβλημάτων με τρίτες χώρες. Οσο συνεχίζεται αυτή η κατάσταση, η Τουρκία μπορεί να λειτουργεί σε ένα δικό της, παράλληλο Σύμπαν, μετατρέποντας το άσπρο σε μαύρο, κατηγορώντας τη Γερμανία ότι υποστηρίζει θέσεις «τρομοκρατικών οργανώσεων».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή