«Δεσποζόμενα ζώα»; Κάπως έπρεπε να τα αποκαλέσουν βέβαια τα κατοικίδια που μοιράζονται στέγη ανθρώπων, άλλοτε για πολύ, όσο κρατάει η ζωή τους, κι άλλοτε για πολύ λίγο, όσο κρατάει η δίποδη «ευαισθησία», όταν τη γεννάει η μόδα και η μίμηση· αμέτρητα σκυλιά και γατιά τα σκόρπισαν σε όλη την Ελλάδα ηθικώς αδέσποτα δίποδα, που η ζωοφιλία τους εξατμίστηκε σαν νερό στη Σαχάρα. Με το βαρύ «δεσποζόμενος», πάντως, δεν θα συμφωνούσε κανένας απ’ όσους είχαν ή έχουν σκυλί στο σπίτι τους και το βλέμμα τους έχει διασταυρωθεί έστω και άπαξ με το βλέμμα του ζωντανού: και χορτάτο φαΐ και χάδια και παιχνίδια να είναι, τα μάτια του σαν να παραπονιούνται και να μελαγχολούν. Μόνιμα. Αυτά δεσπόζουν.
Δεν έχει βέβαια νόημα για όλους το βλέμμα του σκύλου, των ζώων γενικά. Για παράδειγμα, δεν είχε για τους δύο φαντάρους στην Κόνιτσα, που βασάνισαν ένα σκυλί και το πέταξαν στον γκρεμό. Και ανέβασαν κατόπιν το κατόρθωμά τους, βιντεοσκοπημένο, στο Ιντερνετ. Ισως τους παρακίνησε το ίδιο πάνω-κάτω μείγμα αναλγησίας και αλαζονείας που είχε πείσει προ ετών κάποιους «απελευθερωτές» Αμερικανούς στρατιώτες να εφοδιάσουν το Διαδίκτυο με πόζες θριάμβου, όπου το φόντο ήταν διαμελισμένα πτώματα Αφγανών ή κομμένα κεφάλια. Υπάρχει σοβαρή διαφορά ως προς το επίπεδο των άθλων, η χαλασμένη ρίζα όμως είναι ίδια.
Τη μανία δημοσιοποίησης των πάντων, ακόμα και της βαρβαρότητας, τη μανία της αυτοέκθεσης, ακόμα κι αν αφορά απολύτως προσωπικές στιγμές, δεν την προκάλεσε το φέισμπουκ. Το φέισμπουκ την εκμεταλλεύτηκε αγρίως, και προκάλεσε τον εθισμό όσων είχαν την προδιάθεση να εθιστούν, πουλώντας την ψευδαίσθηση ότι η ιδιωτικότητα θα παραμείνει προστατευμένη υπό το καθεστώς του, χάρη στους αλγορίθμους του. Αστεία πράγματα. Το απέδειξε και η υποκλοπή προσωπικών δεδομένων από το φέισμπουκ, για να χειραγωγηθεί η ψήφος των Αμερικανών στις προεδρικές εκλογές και των Βρετανών στο δημοψήφισμα.
Η συγγνώμη του μεγιστάνα Μαρκ Ζούκερμπεργκ, για την πλύση εγκεφάλου που υπέστησαν εκατομμύρια άνθρωποι που τον εμπιστεύτηκαν, μπορεί να απέσπασε οικουμενική δημοσιότητα, δεν έχει όμως μεγαλύτερη αξία από τη συγγνώμη των δύο Ελλήνων φαντάρων που βρήκαν να πουν, σε δικολαβίστικα ελληνικά, ότι «το συμβάν είναι μη αποδεκτό προς τις αρχές» τους. Για ποιο συμβάν απολογούνται άραγε; Για την κακοποίηση του σκύλου ή για τη δημοσιοποίησή της με τα βούκινα του φέισμπουκ; Θα μετάνιωναν αν δεν αυτοπροδίδονταν;