«Ακάλυπτες» υποσχέσεις

1' 36" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Πολλά ειπώθηκαν προχθές στη Θεσσαλονίκη από τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Επικρατείας, για την οικονομία που πιάνει τους στόχους, για ανασυγκρότηση της παραγωγικής βάσης, ανάπτυξη με κόκκινες γραμμές, κοινωνική οικονομία, διεύρυνση του κοινωνικού κράτους κ.ά. Ομως το κοινωνικό κράτος δεν μπορεί να κοστίζει περισσότερο από αυτό που μπορεί να χρηματοδοτήσει η ιδιωτική οικονομία. Από εκείνο που μπορεί να αποδώσει η παραγωγή προϊόντων, υλών, τεχνολογίας, οι εξαγωγές κ.λπ. Το κράτος δεν μπορεί να είναι κοινωνικά δίκαιο όταν είναι άνισο –με ελλείψεις στην πρώτη γραμμή και πλεονάζοντες στα μετόπισθεν– και συντηρείται με δανεικά.

Οταν αδυνατεί να επενδύσει όσο χρειάζεται στην Παιδεία, στην επινοητικότητα και στην καινοτομία που θα δώσουν ώθηση σε παραγωγικές μονάδες, στην επιμόρφωση ειδικών και τεχνικών που θα τις στελεχώσουν, στη στήριξη των επιχειρήσεων ώστε να εξάγουν. Οταν δεν ενθαρρύνει τη διαρκή παραγωγικότητα μέσα σε έναν κόσμο πιο ευρύ από τον χώρο παραγωγής, ώστε ο δημιουργός να έρχεται σε επαφή με την κοινωνία (η επινοητικότητα είναι αδιαχώριστη από τον βαθμό εξέλιξης της κοινωνίας), εκείνο το δίκτυο σχέσεων ανάμεσα σε διαφορετικούς τομείς που σχηματίζουν έναν άυλο ιστό, τον παραγωγικό πολιτισμό μας.

Τα στοιχεία δείχνουν ότι η Ελλάδα δεν αξιοποιεί όσο θα μπορούσε την παραγωγική της δύναμη – έχουμε από τις χειρότερες επιδόσεις στην Ε.Ε. Δεν προωθεί αβίαστα ό,τι φύεται κάτω από τη θερμότητα της δημιουργίας. Οχι ότι δεν παράγουμε. Παράγουμε, μέσα στις εγγενείς μας ιδιαιτερότητες, παρά την κρίση, τη μείωση της κατανάλωσης, τη μικρή αποτελεσματικότητα της εργασίας (λείπουν οι δεξιότητες, το προηγμένο τεχνολογικό περιβάλλον, υποδομές, δίκτυα μεταφορών και επικοινωνίας), την αθρόα εισαγωγή ξένων φτηνών προϊόντων…

Ομως πολλά εμποδίζουν να πράξουμε καλύτερα. Και χωρίς εκείνη τη διάθεση σύμπραξης ώστε να μπορέσουμε να προσπεράσουμε από κοινού τα ουσιώδη προβλήματα και τους χώρους όπου ευδοκιμούν οι αρνητικές καταστάσεις, μέσα σε μια καθημερινότητα χωρίς εμφανή θετικά αποτελέσματα, όπου φέρουμε την αχρηστία μας σαν κορώνα, δεν μπορεί να υπάρξει ρωμαλέα παραγωγή, άρα ευημερία, επομένως χρηματοδότηση ενός ισχυρού και –στον βαθμό που θα το επιλέξει– κοινωνικά δίκαιου κράτους.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή