Ελιγμοί Τσίπρα με Σκοπιανό και συνταγματική αναθεώρηση

Ελιγμοί Τσίπρα με Σκοπιανό και συνταγματική αναθεώρηση

3' 9" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Σε διαδοχικές παρτίδες «πολιτικού πόκερ» οδηγεί τις εξελίξεις ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, αρχικά με το ονοματολογικό της ΠΓΔΜ και στη συνέχεια, το φθινόπωρο, με τη δρομολόγηση των διαδικασιών για τη συνταγματική αναθεώρηση, με στόχο τη δημιουργία ρηγμάτων στα κόμματα της αντιπολίτευσης και την αντιστροφή του κλίματος στην τελική ευθεία προς τις προσεχείς εκλογές.

Παρά τα μηνύματα «σκλήρυνσης» που εκπέμπει ο υπουργός Εξωτερικών της ΠΓΔΜ Νίκολα Ντιμιτρόφ στα ζητήματα της «ταυτότητας», της «γλώσσας» και του συντάγματος, κυβερνητικές πηγές μεταδίδουν πως η επίτευξη αμοιβαίας αποδεκτής λύσης παραμένει ρεαλιστικός στόχος. Κατά τις ίδιες πληροφορίες, παράλληλα με τις δημόσιες συναντήσεις των κ. Κοτζιά και Ντιμιτρόφ, υπάρχει ανοικτός δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ του κ. Τσίπρα και του πρωθυπουργού της ΠΓΔΜ Ζόραν Ζάεφ σε σαφώς θετικότερο κλίμα, που όμως κρατείται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας ώστε να καταστούν ευκολότεροι οι χειρισμοί στο εσωτερικό των Σκοπίων.

Οπως αναφέρεται, στον πυρήνα της διαπραγμάτευσης βρίσκεται πρόταση σύμφωνα με την οποία στη διεθνή συμφωνία μεταξύ των δύο χωρών θα αναλαμβάνεται η δέσμευση για τροποποίηση του συντάγματος της ΠΓΔΜ, καθώς και για τη δρομολόγηση των σχετικών διαδικασιών. Με βάση τη συμφωνία, στη σύνοδο του ΝΑΤΟ, τον Ιούλιο, στην ΠΓΔΜ θα δοθεί «αναβαθμισμένη» σχέση με τη Βορειοατλαντική Συμμαχία, αλλά και ρητή δέσμευση για πλήρη ένταξη μόλις η αναθεώρηση του συντάγματος ολοκληρωθεί.

Ο κ. Τσίπρας δεν προσδοκά ότι τυχόν συμφωνία θα τύχει της αποδοχής της Ν.Δ. Προεξοφλεί, όμως, ότι μπορεί να εγκριθεί από τη Βουλή χωρίς τις ψήφους των ΑΝΕΛ και του Πάνου Καμμένου: Η κύρωση της συμφωνίας απαιτεί απλή πλειοψηφία, ενώ υπάρχουν παράλληλα η «δεξαμενή» των ανεξάρτητων βουλευτών, αλλά και το Κίνημα Αλλαγής, εντός του οποίου υπάρχει μια ισχυρή τάση υπέρ της επίλυσης του ονοματολογικού της ΠΓΔΜ, ακόμη και με σοβαρές υποχωρήσεις. Παράλληλα, ο κ. Τσίπρας θα επιχειρήσει να αξιοποιήσει τη διαδικασία της αναθεώρησης του Συντάγματος ως όχημα για την ανάδειξη διαχωριστικών γραμμών από τη Ν.Δ., αλλά και συγκλίσεων με το Κίνημα Αλλαγής.

Το δίλημμα της Ν.Δ.

Ο κ. Μητσοτάκης θεωρεί ότι με τις κινήσεις του ο κ. Τσίπρας δυναμιτίζει το κλίμα συναίνεσης που απαιτείται για τη συνταγματική αναθεώρηση. Ομως, δεν έχει καταλήξει για τη στάση που θα τηρήσει όταν δρομολογηθεί η διαδικασία. Εάν δηλαδή θα ψηφίσει ορισμένα υπό αναθεώρηση άρθρα, ώστε να διασφαλιστεί αυξημένη πλειοψηφία στην παρούσα Βουλή και να μπορεί να τα τροποποιήσει στην κατεύθυνση που ο ίδιος επιθυμεί με 151 βουλευτές στην επόμενη. Ή, εάν θα τορπιλίσει τη διαδικασία, ώστε η επόμενη Βουλή να ξεκινήσει με «λευκό χαρτί» την αναθεωρητική διαδικασία. Πάντως, όπως αναγνωρίζεται, στη δεύτερη εκδοχή υπάρχει ο κίνδυνος η συνταγματική αναθεώρηση να «παγώσει» για χρόνια, καθώς οι μεθεπόμενες εκλογές θα διεξαχθούν με απλή αναλογική και ακόμη και εάν η Ν.Δ. είναι και πάλι πρώτο κόμμα θα απαιτηθούν ευρείες συνεργασίες προκειμένου να διαμορφωθούν οι απαιτούμενες πλειοψηφίες για την τροποποίηση του Συντάγματος.

Σημειώνεται, τέλος, πως ένα πρώτο δείγμα «ανοιγμάτων» προς το Κίνημα Αλλαγής, με μοχλό το Σύνταγμα, έδωσε ο πρωθυπουργός με την απαντητική του επιστολή προς τη Φώφη Γεννηματά, όπου έκανε σαφή αναφορά σε αναθεώρηση με «προοδευτικό πρόσημο». Συνομιλητές του κ. Τσίπρα αναφέρουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να αποδεχθεί ορισμένες από τις θέσεις της κ. Γεννηματά, όπως περιλαμβάνονται στην πρόταση του Κινήματος Αλλαγής για «μίνι» αναθεώρηση, αλλά θεωρείται βέβαιο ότι θα απορρίψει άλλες, όπως η αλλαγή του άρθρου 16, ώστε να επιτρέπεται η ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων. Επίσης, αρνητικά προσεγγίζεται η πρόταση ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να εκλέγεται κατά την τρίτη ψηφοφορία με 160 ψήφους και όχι 180 όπως ισχύει σήμερα.

Κυβερνητικά στελέχη αιτιολογούν τη συγκεκριμένη θέση με το σκεπτικό ότι τα κόμματα εμφανίζονται να συμφωνούν με τη λελογισμένη αύξηση των αρμοδιοτήτων του Προέδρου της Δημοκρατίας, οπότε είναι κρίσιμο ο τελευταίος να έχει ευρύτερη «νομιμοποίηση». Είναι, όμως, προφανές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, επί της ουσίας, επιθυμεί να έχει και στο μέλλον, ως αντιπολίτευση, το «όπλο» της διάλυσης της Βουλής λόγω αδυναμίας εκλογής Προέδρου. Εξάλλου, το έχει ήδη χρησιμοποιήσει μία φορά το 2014.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή