Η ώρα της κρίσεως

2' 16" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

​​Ο κίνδυνος στρατιωτικής αναμετρήσεως με την Τουρκία –στον βαθμό που υφίσταται– δεν αντιμετωπίζεται ούτε με ρητορικές καταγγελίες της συμπεριφοράς της Αγκυρας –ανάρμοστης, δίχως αμφιβολία– ούτε με τη «διεθνοποίηση» των διαφορών που υφίστανται εδώ και πολλές δεκαετίες μεταξύ των δύο χωρών.

Αλλά ούτε αντιμετωπίζεται με την επίδειξη «ισχύος» και «αποφασιστικότητος», από την πλευρά μας. Υπενθυμίζεται απλώς ότι τόσο κατά την ελληνοτουρκική κρίση του 1987, όσο και το 1996 με την περίπτωση των Ιμίων, εσύρθημεν σε διαπραγματεύσεις, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί –ατύπως– καθεστώς δυσμενέστερο για τα συμφέροντα της Ελλάδος.

Η δημόσια φλυαρία και η ούτως ειπείν «πατριωτική» ρητορεία ουδέν ωφελούν. Αφέλεια καταδεικνύουν μάλλον, διότι η αποτροπή μπορεί να λειτουργήσει μόνον εάν υπάρχει ικανοποιητική στρατιωτική ισορροπία. Οχι όταν υφίσταται δυσμενής συσχετισμός δυνάμεων και υπεροπλία του αντιπάλου.

Προληπτική πρέπει να είναι η ελληνική πολιτική έναντι των επιθετικών κύκλων της Αγκυρας. Διότι εάν δεν ισχύσει αυτό, τότε ομιλούμε περί ηρωικής θυσίας και όχι για πολιτική. Τα ανωτέρω αφορούν, βεβαίως, όχι απλώς την όποια κυβερνητική πλειοψηφία, αλλά το σύνολο των πολιτικών κομμάτων.

Υπάρχει η ευρέως υιοθετούμενη αντίληψη ότι η συμμετοχή μας στην Ευρώπη ως πλήρες και αναπόσπαστο μέλος της Ε.Ε. παρέχει εγγύηση για την ασφάλεια της χώρας. Χρήσιμες ασφαλώς οι πρόσφατες αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, με τις οποίες ελέγχεται αυστηρά η συμπεριφορά της Αγκυρας στο Αιγαίο και στην Κύπρο.

Ομως το αποτέλεσμα της ευρωπαϊκής υποστηρίξεως προς την Ελλάδα υπήρξε αποκαρδιωτικό. Αντί να καταστείλει, κατέστησε περισσότερο ακραία τη συμπεριφορά της Αγκυρας. Το Δικαστήριο την επομένη τη Συνόδου Κορυφής απέρριψε την αίτηση αποφυλακίσεως των δύο Ελλήνων στρατιωτικών που συνελήφθησαν στην τουρκική επικράτεια.

Αλλά έστω ότι η Δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη, όπως παντού και πάντα ως θρυλείται. Το ουσιώδες είναι ότι την Τετάρτη το Συμβούλιο Ασφαλείας της Τουρκίας διεμήνυσε –όχι απλώς στην Αθήνα αλλά σε όλες τις χώρες της Ε.Ε.– ότι δεν πρόκειται να γίνουν παραχωρήσεις στα δικαιώματα και συμφέροντα της Τουρκίας σε Αιγαίο, Κύπρο και Ανατολική Μεσόγειο.

Μόνον αφελείς δεν θα ανέμεναν αυτή την τουρκική αντίδραση. Η «διεθνοποίηση» των προβλημάτων που πρόσφατα ανέκυψαν αποτελούσε λάθος τακτικής. Ερεθισμό προκάλεσαν στην Αγκυρα και υπερβολική αντίδραση, απλώς και μόνον για να καταστεί σαφές ότι «εκβιασμοί» δεν θα περάσουν.

Από όλες τις χώρες της Δύσης η Ελλάς είναι αυτή, που, για λόγους ιστορικούς και μόνον, όφειλε να γνωρίζει τη νοοτροπία των Τούρκων, που παραμένει αναλλοίωτη επί αιώνες. Συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Δοθέντος ότι οι σχέσεις της Αγκυρας με την Ε.Ε. και τις ΗΠΑ διέρχονται φάση μίας κρίσεως ιδιάζουσας, ο πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας εζήτησε από τον Ρώσο πρόεδρο κ. Βλαντιμίρ Πούτιν να «διαμεσολαβήσει». Το πιθανότερο είναι ότι η διαμεσολάβηση θα αποβεί άκαρπη. Εάν συμβεί το αντίθετο, θα υπάρξουν σοβαρές επιπλοκές στις σχέσεις της Ελλάδος με την Ε.Ε. και τις ΗΠΑ. Τελικώς, η μόνη διέξοδος είναι μια διμερής συνεννόηση με την Τουρκία όσο δεν είναι πια πολύ αργά.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή