Είναι σαφές, πλέον, ότι ο Ταγίπ Ερντογάν πιστεύει πως ηγείται μιας περιφερειακής υπερδύναμης, και αποτελεί κορυφαίο πρωταγωνιστή του μουσουλμανικού κόσμου. Ετσι, αισθάνεται πως μπορεί να κάνει και να λέει ό,τι θέλει. Οχι μόνον στο εσωτερικό, με τις συνεχείς ανανεώσεις του στρατιωτικού νόμου, τη βάναυση παραβίαση κάθε είδους ελευθεριών και δικαιωμάτων, τη σύλληψη πολιτικών ηγετών και την εκτόξευση απειλών για σύλληψη και άλλων. Επιδεικνύει ανάλογη συμπεριφορά και στο εξωτερικό, με την εισβολή σε γειτονικές χώρες και απειλή εισβολής σε άλλες, αλλά και την απαίτησή του για αναθεώρηση ή «επικαιροποίηση» διεθνών συνθηκών, με απώτερο στόχο να επιστρέψει η Τουρκία στα «σύνορα της καρδιάς» του. Ο αυταρχικός ηγεμόνας στο εσωτερικό επιτίθεται πλέον και σε ηγέτες άλλων χωρών, θεωρώντας εαυτόν σύγχρονο σουλτάνο. Μετά τους Γερμανούς «ναζί», και τους υπόλοιπους Ευρωπαίους «φασίστες», το «οθωμανικό χαστούκι» στους Αμερικανούς, τις συνεχείς επιθέσεις κατά του Ισραήλ –ο γνωστός αντισημιτισμός του παρ’ ολίγον να τον οδηγήσει να χειροδικήσει κατά του Σιμόν Πέρες πριν από μερικά χρόνια στο Νταβός– στο στόχαστρο βρέθηκε ο πρωθυπουργός του Κοσόβου, το οποίο είναι σαφές ότι θεωρεί προτεκτοράτο του.
Πριν από λίγες ημέρες του επιτέθηκε με ωμό τρόπο επειδή καθαίρεσε τον υπουργό Εσωτερικών και τον αρχηγό της μυστικής αστυνομίας μετά την έκδοση έξι Τούρκων γκιουλενιστών στην Τουρκία. «Πώς μπορείς να υπερασπίζεσαι τους πραξικοπηματίες και η Τουρκία να σ’ έχει αγκαλιάσει ως αδερφό; Θα το πληρώσεις αυτό. Η καριέρα σου τελείωσε. Οι αδερφοί μου στο Κόσοβο δεν πρέπει να παρέχουν εμπιστοσύνη σε έναν πρωθυπουργό όπως εσύ. Οι αδερφοί μου του Κοσόβου, οι Κοσοβάροι που γνωρίζω, θα ζητήσουν να λογοδοτήσεις για αυτό που έκανες», προειδοποίησε σε έντονο ύφος ο Ερντογάν, ο οποίος δεν κρύβει ότι βλέπει το Κόσοβο ως επαρχία της Τουρκίας.
Η όλη συμπεριφορά του Τούρκου προέδρου, με δεδομένες πλέον τις επεκτατικές διαθέσεις, που ενισχύονται ακόμη περισσότερο από τη συνεργασία του με τους ακροδεξιούς εθνικιστές, και η επιθετική διείσδυσή του στα Βαλκάνια, η οποία έχει έντονα θρησκευτικά χαρακτηριστικά, επιβάλλει στην ελληνική πλευρά ακόμη μεγαλύτερη ετοιμότητα, αλλά και ιεράρχηση προτεραιοτήτων στη διαχείριση των δικών της ανοικτών θεμάτων. Ο απρόβλεπτος χαρακτήρας και ο αυταρχισμός του Ερντογάν, σε συνδυασμό με την έντονη επιρροή και προσπάθεια εξαγωγής του ισλαμικού στοιχείου, δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα, και η Ελλάδα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του μετώπου.