Οκτώ γυναίκες –τέσσερις ηθοποιοί, τέσσερις σκηνοθέτιδες– και «απέναντί» τους μια μυθολογική ηρωίδα: η Κασσάνδρα, κόρη του Πριάμου, που είχε το χάρισμα να προβλέπει το μέλλον και την κατάρα να μην την πιστεύουν. Στο Από Μηχανής Θέατρο, σε ένα σκηνικό που θυμίζει σουίτα ξενοδοχείου ή πολυτελές σπα, αλλά στην πραγματικότητα είναι ο Κάτω Κόσμος, η Κασσάνδρα θα γίνει Κάσσυ και θα πολλαπλασιαστεί επί τέσσερα. Μπερδευτήκατε; Ας πάρουμε, λοιπόν, τα πράγματα από την αρχή.
Οι Κίρκη Καραλή, Λίλλυ Μελεμέ, Ρουμπίνη Μοσχοχωρίτη και Κυριακή Σπανού αποφάσισαν να μεταφέρουν στο θέατρο και να σκηνοθετήσουν από κοινού τον βραβευμένο μονόλογο του Αντρέα Φλουράκη «Κάσσυ», εμπνευσμένο από τον μύθο της κακότυχης Τρωαδίτισσας πριγκιποπούλας που κατέληξε λάφυρο στα χέρια του Αγαμέμνονα, με τις Μυρτώ Αλικάκη, Αμαλία Αρσένη, Φαίη Ξυλά και Λένα Ουζουνίδου. Κάθε σκηνοθέτις καθοδηγεί μία ηθοποιό. Πυρήνας του έργου είναι η αντανάκλαση του μύθου της Κασσάνδρας στο σήμερα: δηλαδή πώς οι γυναίκες, συχνά αποκλεισμένες από τον δημόσιο (ανδρικό) λόγο, επιμένουν να μιλούν και, κυρίως, να προειδοποιούν. Και πώς η δυστοπία του μέλλοντος –η μετανάστευση, οι οικολογικές καταστροφές, οι οικονομικές ανισότητες– κάνει τις προειδοποιήσεις τους πιο αναγκαίες από ποτέ.
Αλλα μέρη, άλλη εποχή
Κάθε Κάσσυ προέρχεται από διαφορετικό μέρος του κόσμου και διαφορετική εποχή. Εκείνη της Αμαλίας Αρσένη, για παράδειγμα, είναι «ένα ευαίσθητο πλάσμα. Ομως δεν αφήνει να φανούν οι ρωγμές της· είναι ένα θυμωμένο νιάτο», όπως λέει η ταλαντούχα ηθοποιός. Μια άλλη, αυτή την οποία σκηνοθετεί η Ρουμπίνη Μοσχοχωρίτη, κατάγεται από την Ιρλανδία και ο πατέρας της είναι μέλος του IRA κ.ο.κ. Πώς θα καταφέρουν να συναντηθούν όλες επί σκηνής; «Αυτό είναι μεγάλο αίνιγμα και για μας. Το εγχείρημα είναι προκλητικό, αλλά γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο πολύ ενδιαφέρον. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια προσπάθεια να εξερευνήσουμε την ίδια ιστορία από τέσσερις διαφορετικές οπτικές – για μια γοητευτική σκυταλοδρομία αφηγήσεων», εξηγεί η Λίλλυ Μελεμέ.
«Το έργο μιλάει για τη σχέση μας με τα όνειρα και το ασυνείδητο, για έναν κόσμο που μπορεί να είναι αφιλόξενος και για την προσπάθειά μας να επιβιώσουμε μέσα σ’ αυτόν με όποιον τρόπο μπορούμε. Αρα μας αφορά όλους», προσθέτει η Μυρτώ Αλικάκη. Ως ένα «ποιητικό παραλήρημα που θέτει σοβαρά ερωτήματα για την ανθρώπινη ύπαρξη και για το μέλλον της» το χαρακτηρίζει η Λένα Ουζουνίδου. «Η Κάσσυ είναι το φωτισμένο κομμάτι μας, που ξέρει ότι ο δρόμος που έχει επιλέξει η ανθρωπότητα να πορευτεί είναι καταστροφικός». Ή, όπως σημειώνει η σκηνοθέτις Κυριακή Σπανού, «υπογραμμίζει αφενός τη διαχρονική εξορία του γυναικείου λόγου στην ανυποληψία και αφετέρου την αγωνιώδη προσπάθεια των γυναικών να μιλήσουν ξανά και ξανά για τους κινδύνους που έρχονται».
«Μίλερ και Ρίτσος»
Η Κίρκη Καραλή, άλλη μία εκ του σκηνοθετικού κουαρτέτου, γοητεύθηκε από την «Κάσσυ» από την πρώτη κιόλας ανάγνωση. «Είναι κείμενο ποιητικό, μια μείξη Χάινερ Μίλερ και Γιάννη Ρίτσου, μπολιασμένο όμως με πολλά σύγχρονα στοιχεία και με χιούμορ. Σαν ένα “Sex and the city” στον Κάτω Κόσμο!», λέει. «Και με σαφές μήνυμα: Ακούστε τις γυναίκες, δώστε τους χώρο, εμπιστευθείτε τις!».
«Γιατί αφορά τον σημερινό θεατή αυτό το κείμενο;», ρωτώ τη Φαίη Ξυλά, μία από τις Κάσσυ. «Γιατί καταπιάνεται με την τραγικότητα των ανθρώπων, που ενώ ξέρουν τις συνέπειες των επιλογών τους, δεν μπορούν ή δεν θέλουν να τις αλλάξουν. Πολλές φορές σήμερα –είτε ατομικά είτε συλλογικά– στεκόμαστε αμήχανοι και φοβισμένοι, ενώ βλέπουμε την καταστροφή να πλησιάζει», απαντά εκείνη. Και φεύγει φουριόζα για την πρόβα. Η παράσταση θα κάνει πρεμιέρα στο Από Μηχανής Θέατρο στις 14 Απριλίου.