Η πεθερά και η νύφη
Σοκ και δέος προκάλεσε σε κάποιους το δημοσίευμα του Spiegel ότι καταρρέει η συμφωνία Ε.Ε. – Τουρκίας για το προσφυγικό, επειδή έξι χώρες –ανάμεσά τους και η Γερμανία– αρνούνται να πληρώσουν τον λογαριασμό για τα οφειλόμενα –ή, τελοσπάντων, τα υπεσχημένα– στην Τουρκία. Πρόκειται για τη δεύτερη δόση των 3 δισ. ευρώ και, σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι έξι αντιδρούν ζητώντας από την Κομισιόν να δώσει εξ ολοκλήρου το ποσό. Αυτοί που πραγματικά ξέρουν τι συμβαίνει στους διαδρόμους της ευρωπαϊκής εξουσίας, πάντως, δεν είναι και τόσο ανήσυχοι, αφού οσμίζονται ευρωπαϊκό «παζάρι». Ενημερωμένη πηγή μου εκτιμά ότι ίσως αυτός να είναι ένας τρόπος για να πιεστούν οι ανατολικές χώρες να πληρώσουν επιτέλους, ώστε ο λογαριασμός να μην έρχεται μονίμως στους ίδιους. Με απλά λόγια, ίσως τα λένε στην πεθερά για να τα ακούσει η νύφη. Η ίδια πηγή εκτιμά ότι στο τέλος το παζάρι θα καταλήξει κάπου στη μέση –1,8 και 1,2 δισ. αντίστοιχα– από τα κράτη-μέλη και από την Κομισιόν.
Φοβού τους Βαυαρούς
Υπάρχει, βέβαια, και μια άλλη, πιο σατανική εκδοχή: ότι όλο αυτό ίσως να είναι ένα παιχνίδι που αφορά τον αρμόδιο Γερμανό υπουργό Εσωτερικών. Θυμίζω ότι είναι ο Χορστ Ζεεχόφερ, μέχρι πρότινος πρωθυπουργός της Βαυαρίας. Καθώς και ότι η πικρή εμπειρία δείχνει πως οι Βαυαροί δεν αστειεύονται.
Καμία εμπιστοσύνη
Στη γωνία επιχειρεί να στριμώξει τον Κυριάκο Μητσοτάκη το Μέγαρο Μαξίμου με το σχέδιο για ένα «προοδευτικό» Σύνταγμα, τουλάχιστον όπως ο Αλέξης Τσίπρας το εννοεί. Οι της Φώφης Γεννηματά διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους ότι η προσέγγιση με τον Τσίπρα σε αυτό το θέμα δεν υποκρύπτει άλλου είδους «deal» και ότι η Γεννηματά έχει πεισμώσει. Σε κάθε περίπτωση, πληροφορούμαι ότι στην Πειραιώς λαμβάνουν τα μέτρα τους. Δίπλα στο επιχείρημα ότι δεν υπάρχει καμία θεσμική εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση –γιατί άραγε;– όπως και στην επαναφορά της πρότασης Μητσοτάκη προς τον Τσίπρα να αλληλοψηφίσουν τα άρθρα που η κάθε πλευρά θεωρεί αναθεωρητέα, μαθαίνω ότι θα αρχίσει να καλλιεργείται και το σκεπτικό πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα μετατρέψει το Σύνταγμα σε νέα βερσιόν του προγράμματος της Θεσσαλονίκης. Κοινώς, ότι θα εκμεταλλευθεί προεκλογικά το Σύνταγμα για να δώσει συνταγματικό κύρος στα νέα του ψέματα. Κάτι σαν «πρόγραμμα Θεσσαλονίκης 2», αλλά με εργαλειοποίηση και ευτελισμό του Συντάγματος. Θυμίζω ότι την άποψη αυτή είχε διατυπώσει δημοσίως ο Κώστας Τασούλας. Υποψιάζομαι ότι την εισηγήθηκε κιόλας.
Σφίξαν οι ζέστες…
«Είμαστε εδώ. Είμαστε παντού. Είμαστε πολλοί. Είμαστε όλο και πιο πολλοί». Αυτή την αινιγματική ανάρτηση του Ευάγγελου Αντώναρου, που μοιάζει σχεδόν σαν απειλή τύπου «ερχόμαστε» (ποιοι όμως;), είδαν διάφοροι και εκτίμησαν –όπως κι εγώ ομολογώ– ότι μάλλον παραέσφιξαν οι ζέστες. Τι θέλει να πει ο ποιητής με το «είμαστε πολλοί;». Εννοεί ότι είναι πολλοί όσοι συνεννοούνται, προβληματίζονται και έχουν τις ίδιες απόψεις για το κοινωνικό Κέντρο, το οποίο, λέει, είναι πολιτικά άστεγο. «Και εντός κομματικών τειχών», όπως μου σημειώνει, «αλλά κυρίως ανάμεσα στους κομματικά ανένταχτους που είναι και οι περισσότεροι». Δεν ξέρω για ποιο λόγο οι ανένταχτοι θα ακολουθούσαν τον Αντώναρο. Με διαβεβαιώνει, πάντως, ότι δεν πρόκειται για όμιλο προβληματισμού, αλλά για πρωτοβουλία. Ποιος ξέρει; Αν σφίξουν κι άλλο οι ζέστες, ίσως να εξελιχθεί σε κόμμα.
Υβριδικό πρωτόκολλο
Σας είχα πει ότι έρχεται ο πρίγκιπας Κάρολος. Τώρα, όμως, είναι οριστικό ότι σε λιγότερο από ένα μήνα –στις 9 Μαΐου– θα βρίσκεται ανάμεσά μας. Αυτό, αν δεν αλλάξει γνώμη η βασιλική οικογένεια, καθώς η προετοιμασία της επίσκεψης δεν είναι ακριβώς παιχνιδάκι. Διότι μπορεί ο διάδοχος του βρετανικού θρόνου να είναι γαλαζοαίματος, αλλά για το πρωτόκολλο της Προεδρίας αυτό δεν σημαίνει αρχηγός κράτους, οπότε, πρέπει ολίγον να… αυτοσχεδιάσουν για να δουν πώς θα τον υποδεχθούν, αφού, για παράδειγμα, δεν προβλέπεται τιμητικό άγημα. Υποψιάζομαι ότι θα ακολουθηθεί «υβριδικό» πρωτόκολλο – για να μην αναφέρω τι έχει να γίνει στο δείπνο προς τιμήν του. Το πρόγραμμα τώρα διαμορφώνεται. Αυτό που μπορώ να σας πω με βεβαιότητα είναι ότι το ζεύγος Κάρολου – Καμίλα δεν θα επισκεφθεί το Μουσείο της Ακρόπολης. Μαθαίνω, πάντως, ότι θέλει να οργανώσει κάτι κοντά στη θάλασσα, προκειμένου να θυμίσει τη… βρετανική θεώρηση της ναυτικής ισχύος.