Οργισμένες αντιδράσεις προκάλεσε στους αλβανικούς πληθυσμούς των Βαλκανίων η επιχείρηση απαγωγής από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες έξι Τούρκων εκπαιδευτικών στο Κόσοβο, οι οποίοι εργάζονταν σε σχολεία συνδεδεμένα με τον ιμάμη Γκιουλέν, καθώς και η ευθεία απειλή του Ταγίπ Ερντογαν εναντίον του πρωθυπουργού Ραμούς Χαραντινάι πως «θα πληρώσει» για το ότι έπαυσε τον υπουργό Εσωτερικών και τον επικεφαλής της μυστικής αστυνομίας ως υπευθύνους για την αρπαγή.
Προσωπικότητες της πολιτικής, άνθρωποι του πνεύματος, μέσα μαζικής ενημέρωσης στο Κόσοβο, την Αλβανία, την ΠΓΔΜ, τη Βοσνία, χώρες με συμπαγείς αλβανικούς πληθυσμούς, εξέφρασαν σε υψηλούς τόνους τη δυσαρέσκειά τους για την αλαζονεία του Τούρκου ηγέτη, αρνούμενοι να θεωρήσουν εαυτούς αλλά και γενικότερα το έθνος τους «υποτελείς των νεοοθωμανικών φαντασιώσεων» του Ερντογάν. Πολύ περισσότερο, δε, όταν η προσβλητική, όπως την εξέλαβαν, ενέργεια της Αγκυρας ακούμπησε στο «άγιο δισκοπότηρο» των Αλβανών, το Κόσοβο.
Ο αναπληρωτής πρωθυπουργός του Κοσόβου και εκ των πλέον προβεβλημένων πολεμάρχων του UCK Φατμίρ Λιμάι, απευθυνόμενος στον Τούρκο πρόεδρο, είπε ότι «θα πρέπει να αντιληφθεί ότι δεν είμαστε υποτελείς κανενός, το Κόσοβο είναι ανεξάρτητο κράτος και κανένας δεν έχει το δικαίωμα να εξαπολύει απειλές», προσθέτοντας με νόημα: «Το Κόσοβο είναι δυτικοευρωπαϊκό κράτος και όποιος το αμφισβητήσει αυτό θα λάβει την κατάλληλη απάντηση».
Σκληρή κριτική άσκησε ο διευθυντής της προσκείμενης στον πρωθυπουργό Εντι Ράμα εφημερίδας των Τιράνων Tema, Μέρο Μπάζε, σημειώνοντας μεταξύ άλλων: «…Το γεγονός ότι ο πρόεδρος της Τουρκίας αισθάνεται σαν να είναι σουλτάνος του Κοσόβου και νομίζει ότι μπορεί να διορίζει και να αποπέμπει πρωθυπουργούς θα πρέπει να μας κάνει να σκεφθούμε σοβαρά. Οι δηλώσεις αυτές είναι ένας λόγος για να σκεφθούμε ότι μια επισφαλής και χωρίς δημοκρατικά στάνταρ χώρα, όπως η Τουρκία, μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τον δυτικό προσανατολισμό των Αλβανών, σε περίπτωση που η επιρροή της επί της αλβανικής πολιτικής τάξης είναι μεγάλη».
Στο ίδιο πνεύμα, η επίσης φιλοκυβερνητική Dita κατηγορεί τον Ερντογάν για σχέδιο ισλαμικής ριζοσπαστικοποίησης των αλβανικών πληθυσμών και συμπεριφορά «μικρού σουλτάνου», τονίζοντας ότι συμμαχεί με τη Ρωσία, ενώ παραβιάζει τα ανθρώπινα να δικαιώματα γεμίζοντας τις φυλακές με πολίτικους αντιπάλους του.
Δεν είναι βέβαιο ότι μέσα στη μεγαλομανία του ο Τούρκος ηγέτης αντιλαμβάνεται ότι μπορεί να λειτουργεί ανεξάρτητο μουσουλμανικό κράτος, εν προκειμένω το Κοσοβο, εντός των «συνόρων της καρδιάς του» χωρίς να κάνει τεμενάδες στον ίδιο και την πολιτική του. Σίγουρα, πάντως, είναι υπότροπος ως προς τις προκλήσεις απέναντι στον αλβανικό εθνικισμό, τον οποίο επιχειρεί να χειραγωγήσει στα Βαλκάνια μέσω του Ισλάμ, στο γενικότερο παιγνίδι επιρροής που εξελίσσεται στην περιοχή. Ηταν το 2013 όταν, μιλώντας σε συγκέντρωση στο Πρίζρεν του Κοσόβου, διακήρυξε πως «το Κόσοβο είναι Τουρκία και η Τουρκία είναι Κόσοβο», προκαλώντας θύελλα διαμαρτυριών στο αλβανικό στοιχείο της Βαλκανικής.
Ο διάσημος Αλβανός συγγραφέας Ισμαήλ Κανταρέ δήλωσε τότε ότι ίσχυαν στο ακέραιο όσα είχε γράψει στο έργο του «Η τριβή», στο οποίο καταγγέλλει την οθωμανική εισβολή και κατοχή ως υπαίτιους για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται το αλβανικό έθνος.
«Ο,τι έχω γράψει είναι πολύ επίκαιρο», είχε πει χαρακτηριστικά, και ακόμα πιο σκληρά λόγια χρησιμοποίησε τότε ο επίσκοπος των ρωμαιοκαθολικών του Κοσόβου, Ντόντε Γκιέργκ. «Βγήκαν στην επιφάνεια η νοσταλγία και οι φιλοδοξίες κάποιων, νεοοθωμανών και η επιθυμία του Τούρκου ηγέτη να είναι αφέντης των Αλβανών. Η ομιλία του Ερντογάν ήταν προσβλητικού περιεχόμενου και αντίθετη με την ιστορική αλήθεια…», είπε.
Σφοδρές επικρίσεις είχε δεχθεί επίσης από τον αλβανικό Τύπο και εξέχοντες πολιτικούς και διανοούμενους όταν πριν από δύο χρόνια, επισκεπτόμενος τα Τίρανα, αξίωσε δημόσια από τον πρωθυπουργό Εντι Ράμα να κλείσει τα σχολεία των «γκιουλενιστών». Οι Αλβανοί δεν έκλεισαν τα σχολεία, όπως δεν τα έκλεισαν, υπό την πίεση της κοινής γνώμης, και τα Σκόπια, το Κόσοβο, αλλά και η Βοσνία – απλώς κατέβασαν τις ταμπέλες και επέτρεψαν στον Ερντογαν να ανοίξει άλλα, χρηματοδοτούμενα από την Αγκυρα. Ωστόσο, ο Ερντογάν δεν έπαψε ποτέ και με κάθε αφορμή να ασκεί αφόρητες πιέσεις γι’ αυτό στις κυβερνήσεις.
Οι εκβιασμοί
Τώρα βλέποντας ότι οι απειλές δεν πιάνουν, μετέρχεται «προωθημένες» μεθόδους, όπως οι επιδρομές και οι απαγωγές ή οι εκβιασμοί. Oπως, για παράδειγμα, επιχειρεί στην αλβανική κυβέρνηση αξιώνοντας να εκδιώξει τον ηγέτη της μουσουλμανικής μειονότητας στην Αλβανία, προκειμένου να εγκαινιάσει ο ίδιος το μεγαλύτερο τζαμί της Ευρώπης, το οποίο κατασκευάστηκε στα Τίρανα με χρηματοδότηση από την Τουρκία. Ο λόγος που θέλει την «κεφαλή» του μουφτή «επί πίνακι» είναι επειδή τον έχει κατατάξει στους φίλα προσκείμενους στον Φετουλάχ Γκιουλέν, εχθρούς του «τρομοκράτες».