Πολλοί πιστεύουν ότι ο Στάλιν θα τηρούσε σε κάθε περίπτωση τη συμφωνία με τον Τσώρτσιλ στη Γιάλτα τον Οκτώβριο του 1944, σύμφωνα με την οποία η Μόσχα δεν θα επέβαλλε κομμουνιστικό καθεστώς στην Αθήνα. Στις αρχές του 1947 όμως, όταν η Βρετανία, εξουθενωμένη από τον πόλεμο, ήταν έτοιμη να αποσύρει τη στρατιωτική και οικονομική βοήθεια από την Ελλάδα, όλα τα ενδεχόμενα ήταν και πάλι ανοιχτά. Πρόλαβε τις εξελίξεις ο Χάρι Τρούμαν, που εδώ εικονίζεται στο σπίτι του στο Μιζούρι μετά το τέλος και της δεύτερης προεδρικής θητείας του, το 1953, συντροφιά με τη σύζυγό του Ελίζαμπεθ-Βιρτζίνια Τρούμαν.
Ο 33ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών συνειδητοποίησε ότι χωρίς δυτική βοήθεια η Ελλάδα και η Τουρκία θα γίνονταν σύντομα χώρες κομμουνιστικές, με αποτέλεσμα η επιρροή της Μόσχας να απλωθεί στη Μεσόγειο και στη Μέση Ανατολή. Στις 12 Μαρτίου 1947 περιέγραψε στο Κογκρέσο το «δόγμα Τρούμαν» και ανακοίνωσε το σχέδιο Μάρσαλ. Η αποστολή αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας και η έγκριση οικονομικών ενισχύσεων ύψους 400 εκατομμυρίων δολαρίων απέτρεψαν την επιβολή του κομμουνισμού στις δύο χώρες.
Το άγαλμα του Χάρι Τρούμαν, που τοποθετήθηκε το 1963 στη συμβολή των οδών Βασιλέως Κωνσταντίνου και Βασιλέως Γεωργίου στην Αθήνα, λειτουργεί συχνά ως αλεξικέραυνο του θυμού και του μίσους πολιτών που ακόμα και επτά δεκαετίες μετά τον Εμφύλιο επιμένουν να διατηρούν ζωντανό το «όνειρο» μιας δικτατορίας ερυθρής απόχρωσης. ■