Οι φρεγάτες, η φιλία, η Ε.Ε.

1' 41" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η ελληνογαλλική αμυντική συνεργασία, όπως αυτή προκύπτει από τη χρονομίσθωση δύο φρεγατών πολλαπλών αποστολών τύπου FREMM, αλλά και οι προεκτάσεις της (αγορά έπειτα από πενταετία υψηλής τεχνολογίας κορβετών και προμήθεια εξελιγμένων πυρομαχικών), πέρα από το έμμεσο διμερές ενδιαφέρον, έχει ορισμένες επιμέρους ιδιαίτερες πτυχές. Η πρώτη αφορά τον ρόλο που η Ελλάδα καλείται να διαδραματίσει στην περιοχή. Οι νέες φρεγάτες είναι οπλικά συστήματα που δεν έχουν μόνον αμυντικό ρόλο, αλλά μπορεί να υποστηρίξουν μια επιχειρησιακή πολυτυπία, την οποία το Πολεμικό Ναυτικό ουδέποτε διέθετε. Ως εκ τούτου, η συμφωνία κατά πάσα πιθανότητα διαθέτει και κάποια γεωπολιτική προέκταση, με προφανή προβολή στα ευρωπαϊκά ενεργειακά και λοιπά συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο.

Η δεύτερη πτυχή είναι αυτή της γενικότερης γαλλικής στάσης στα ζητήματα άμυνας. Ο πρόεδρος Μακρόν, εκτός από τη ρητή και (πλέον) πρακτική στήριξη την οποία εκδήλωσε προς την Ελλάδα, έχει προχωρήσει σε ανάλογες διαβεβαιώσεις και προς τη Βρετανία. Παράλληλα, η Γαλλία πρωτοστατεί στην προσπάθεια εμβάθυνσης της επιχειρησιακής συνεργασίας. Σε αυτό το πλαίσιο ηγείται και των διαφόρων ευρωπαϊκών επιχειρήσεων που πραγματοποιούνται υπό την αιγίδα της Ε.Ε. είτε στο πλαίσιο της Μόνιμης Διαρθρωμένης Συνεργασίας (PESCO) είτε σε αμιγώς πολυμερές πλαίσιο υπό γαλλική σημαία. Μια ένδειξη της γενικότερης προσπάθειας που κάνει η Γαλλία να ηγηθεί στην Ε.Ε. (ως η μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη) σε ζητήματα άμυνας φάνηκε και από τη συμμετοχή της στα πρόσφατα υπό αμερικανικό συντονισμό χτυπήματα στη Συρία, αλλά και στη γενικότερη συμμετοχή με αρκετά μέσα (επιχείρηση Chammal) στις δράσεις κατά του Ισλαμικού Κράτους.

Πρακτικά, η συγκεκριμένη συμφωνία είναι μια πρώτη ουσιαστική αποτύπωση ότι το «παιχνίδι» στην Ανατολική Μεσόγειο αλλάζει. Η Ε.Ε. δεν είναι διατεθειμένη να αφήσει το φυσικό αέριο της περιοχής «λάφυρο» στα χέρια μιας ασταθούς Τουρκίας, ούτε όμως και να απολέσει τη δυνατότητα παρέμβασής της σε μια περιοχή υψηλού ενδιαφέροντος για τα συνολικότερα ευρωπαϊκά (ιστορικά) συμφέροντα. Ακόμη πιο συγκεκριμένα, η Ελλάδα, για πρώτη φορά μετά δεκαετίες, ως χώρα στα εξωτερικά σύνορα της Ε.Ε., καλείται να διαδραματίσει ένα ρόλο πιο ενεργό απ’ ό,τι συνήθως. Οι απαντήσεις δεν περισσεύουν, ούτε είναι εύκολες. Απαιτείται, λοιπόν, ψυχραιμία. Η υπόθεση είναι εθνική. Δεν είναι κομματική.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή