Το φροντιστήριο του… φραπέ

Το φροντιστήριο του… φραπέ

1' 51" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η νέα έκθεση του ΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης) για την ελληνική εκπαίδευση δεν περιέχει κάτι που δεν γνωρίζουμε, τουλάχιστον εμπειρικά, ή κάτι που δεν συζητείται ευρέως εδώ και –πολλά– χρόνια. Ενα στοιχείο βέβαια είναι, ομολογουμένως, εντυπωσιακό: το 99% (!) των μαθητών της Γ΄ Λυκείου παρακολουθεί απογευματινά μαθήματα σε φροντιστήριο ή ιδιαίτερα μαθήματα ή και τα δύο. Κατά τα άλλα, επέστρεψε και πάλι το φάντασμα της αξιολόγησης (ατομικής εκπαιδευτικών και εξωτερικής των σχολείων) την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ αρνείται πεισματικά· επέστρεψε η απουσία σύνδεσης των ΑΕΙ με την αγορά εργασίας· επέστρεψε η επισήμανση ότι η ελληνική εκπαίδευση «εστιάζει περισσότερο στην εκμάθηση των διδακτικών αντικειμένων παρά στην ανάπτυξη δεξιοτήτων».

Η, διαρκής, ολική επαναφορά στα ίδια προβλήματα, με στοιχεία κάθε φορά που δηλώνουν επιδείνωση, είναι μάλλον το πιο καθοριστικό από όλα όσα προαναφέραμε. Η εδραιωμένη ασυνέχεια της δημόσιας διοίκησης και μαζί η περιφρόνηση για τη δουλειά του προηγούμενου υπουργού Παιδείας. Ο εκάστοτε υπουργός έχει τη δική του αντίληψη περί πραγματικότητας στην ελληνική εκπαίδευση. Είτε φαντασιώνεται ότι οι παρεμβάσεις του θα αφήσουν εποχή είτε ανακοινώνει ρηξικέλευθες αλλαγές προς επικοινωνιακή χρήση και μόνο μιας και το «σύστημα» θα τις καταπιεί ή επιθυμεί βαθύτατα να αφήσει, απλώς, τον χρόνο να κυλήσει εξυπηρετώντας συνδικαλιστικές αξιώσεις και απεμπολώντας ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις.

Ενα ερώτημα: Πώς διαπαιδαγωγούνται τα παιδιά σε αυτήν τη χώρα; Οχι μόνο σε επίπεδο γνώσεων αλλά τρόπου σκέψης και αξιών;

Ενα παράδειγμα: Σε ένα ακριτικό νησί, μια ηλιόλουστη μέρα. Αραχτοί σε μια καφετέρια, μερικοί νέοι απολαμβάνουν τον φραπέ τους με καλαμάκι ή χωρίς. Τι θα τους εμποδίσει να κάνουν και μια βόλτα με ταχύπλοο, βγάζοντας σέλφι και φυτεύοντας ελληνικές σημαίες σε βραχονησίδες; Το ένστικτο, η πληροφόρηση, η κοινή λογική, η γνώση, η επεξεργασία των δεδομένων, η σχέση τους με την πραγματικότητα (και ποια), την κοινωνία, την πολιτική, την παιδεία (και ποια);

Μια (όχι η μόνη) απάντηση: Η εικόνα δεν αποτελεί εξαίρεση. Στο ταχύρρυθμο φροντιστήριο της καφετέριας και του «φραπέ» – επί του συμβολικού, καθώς το ρόφημα… εξελίσσεται– έχουν μαθητεύσει γενιές Ελλήνων. Θα «ποινικοποιήσουμε» τον καφέ, λοιπόν; Οχι προφανώς. Οφείλουμε όμως να σκεφτούμε ότι η ανεμελιά χωρίς αντίβαρα μετακινείται στην αδιαφορία ή στην αποχαύνωση, η κουβέντα χωρίς έρμα βρίσκει φιλόξενη στέγη στον λαϊκισμό κάθε μορφής, η εγκατάλειψη της δημόσιας εκπαίδευσης ανοίγει δρόμο για την επέλαση της επιθετικής αμάθειας. Με σημαίες ή χωρίς.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή