Ελλάς – Γαλλία…

2' 8" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η​​ φύση δεν ανέχεται το κενό, αλλά ούτε και η πολιτική. Ετσι, λοιπόν, μετά την έξοδο της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ενωση –όταν αυτή ολοκληρωθεί και υπό αδιευκρίνιστους ακόμη όρους–, η Γαλλία αρχίζει να τίθεται ατύπως επικεφαλής στα θέματα αμύνης έναντι των υπολοίπων εταίρων της.

Δικαίως από μιαν άποψη, διότι θα είναι η μόνη χώρα της Ε.Ε. που διαθέτει πυρηνικό οπλοστάσιο –αν και μικρών δυνατοτήτων–, καθώς και ειδικές δυνάμεις να ενεργήσουν αποτελεσματικώς εκτός της ηπείρου. Μέχρι στιγμής τον ρόλο αυτό διεδραμάτιζε εντός της Ενώσεως η Βρετανία, με επιπλέον σημαντικότατο στοιχείο την «ειδική σχέση» του Λονδίνου με την Ουάσιγκτον.

Η συμφωνία χρονομισθώσεως δύο γαλλικών φρεγατών τύπου FREMM, που θα ενταχθούν στη δύναμη του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, είναι σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση αναλήψεως πρωταγωνιστικού ρόλου της Γαλλίας στην υπό διαμόρφωση κοινή ευρωπαϊκή αμυντική πολιτική.

Υπάρχουν πρακτικοί λόγοι –οικονομικοί– που ώθησαν τον πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν σε αυτή την πρωτοβουλία. Η γαλλική Total μετέχει στις έρευνες για την αξιοποίηση ενεργειακών κοιτασμάτων στην Κύπρο και στην Ελλάδα, νοτίως της Κρήτης. Η αντίδραση της Τουρκίας στην Κύπρο, διά της παρουσίας ναυτικών της δυνάμεων, εξανάγκασε την ιταλική Eni να αναβάλει τη διεξαγωγή ερευνών. Δεν συνέβη όμως το ίδιο με την αμερικανική Exxon Mobil, λόγω της αμερικανικής ναυτικής παρουσίας στην περιοχή των ερευνών.

Σε ευρωστρατηγικό επίπεδο, η ιδέα μιας «κοινής αμύνης» κυοφορείτο επί δεκαετίες και είχε καταντήσει από μιαν άποψη ανέκδοτο, παρά πολιτική προοπτική. Αλλά η αντιπαράθεση της καγκελαρίου Αγκελα Μέρκελ με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ φαίνεται πως προσέδωσε μία κάποια δυναμική –αγνώστου εντάσεως και διαρκείας– στην ιδέα της ευρωπαϊκής αμύνης.

Για λόγους προφανείς και ιστορικούς το Βερολίνο δεν ήταν δυνατόν να αναλάβει ρόλο ηγετικό στο αμυντικό εγχείρημα της Ενώσεως. Ετσι ανέκυψε ο «πρωταγωνιστικός» ρόλος της Γαλλίας, που κολακεύει τη γαλατική ματαιοδοξία ή φιλοδοξία –για να μην είμαστε και απολύτως κυνικοί– σε μία στιγμή που οι Γερμανοί Χριστιανοδημοκράτες και Βαυαροί εταίροι τους, απέρριψαν τις προτάσεις του κ. Μακρόν για αλλαγές στην Ευρωζώνη.

Απομένει η διερεύνηση της στάσεως των ΗΠΑ. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερα ασκημένος στρατηγικός νους για να γίνει αντιληπτό ότι η ευρωπαϊκή άμυνα, ακόμη και εάν υποτεθεί ότι θα φθάσει στην πλήρη ολοκλήρωσή της, δεν μπορεί να συγκριθεί έστω και κατ’ ελάχιστον με τις δυνατότητες του αμερικανικού οπλοστασίου, ούτε καν με εκείνες της Ρωσίας του Βλαντιμίρ Πούτιν. Περιφερειακός θα είναι ο ρόλος της και αυτό μέχρις εκείνο το σημείο που δεν προκαλεί διατάραξη της ισορροπίας.

Αλλά στην κατάσταση που ευρισκόμεθα, ευπρόσδεκτες η χρονομίσθωση και η ένταξη των γαλλικών φρεγατών στη δύναμη του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού. Ελλάς – Γαλλία συμμαχία άλλη μία φορά. Εν τινι μέτρω, όμως, και ο Θεός να βάλει το χέρι του.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή