Μια μικρή αλλαγή στην οργάνωση της βιβλιοθήκης φάνηκε αρκετή ώστε να έρθουν δύο εκδόσεις πλάι πλάι, σε μια –φαινομενικά– παράδοξη συνύπαρξη: η «Πόλη» του χαράκτη Φρανς Μαζερέελ (1889-1972), που εκδόθηκε από τον οίκο Αγρα το 2017 και το «Formentera Storyline» των Jean-René Étienne και Lola Raban-Oliva, που εντάσσεται στην ύλη του τεύχους 220 του Paris Review, πάλι του 2017.
Τι συνδέει αυτές τις δύο εκδόσεις; Με διαφορά 92 ετών (1925 και 2017), ο Γερμανός χαράκτης και το γαλλικό καλλιτεχνικό ντουέτο Partel Oliva έγραψαν ένα μυθιστόρημα με εικόνες: χαρακτικά και φωτογραφίες αντιστοίχως. Ο Φρανς Μαζερέελ, δίχως καθόλου λέξεις, και οι Partel Oliva, με ελάχιστες, δημιούργησαν μια αυτόνομη αναγνωστική εμπειρία, πέρα από τα όρια της λεκτικής γλώσσας. Της γλώσσας που χρειάζεται τις λέξεις, οι οποίες καθορίζουν το όριο του κόσμου, όπως έλεγε ο Λούντβιχ Βίτγκενσταϊν: «Τα όρια της γλώσσας μου είναι τα όρια του κόσμου μου».
Δίχως τέτοιους καθορισμούς, χωρίς καμιά άλλη αγκύλωση, ο Φρανς Μαζερέελ, τον οποίο ο Στέφαν Τσβάιχ, στον πρόλογο της «Πόλης» (σε μτφρ. Μαρίας Αγγελίδου), συγκρίνει με τον Ουόλτ Ουίτμαν και εκθειάζει το ταλέντο και την ελευθεροφροσύνη του καλλιτέχνη, καταθέτει, σε 100 ξυλογραφίες, μία πανοραμική άποψη της μεγαλούπολης του Μεσοπολέμου, σε μία αριστουργηματική σειρά έργων που ανασυνθέτουν μια ολόκληρη εποχή ταχύτητας, ελευθερίας αλλά και αίματος. Το καλλιτεχνικό ντουέτο, που εργάζεται στο Παρίσι, περιγράφει την υπαρξιακή καταβύθιση μιας παρέας δέκα στενών φίλων στην ισπανική νήσο Φορμεντέρα.
Δίπλα δίπλα στη βιβλιοθήκη πια, η «Πόλη» και το «Formentera Storyline» λένε μια μεγάλη ιστορία που γράφεται και ξαναγράφεται από τον αναγνώστη – από τον τρόπο που εκείνος διαβάζει τις λέξεις που λείπουν.