Κύριε διευθυντά
Στον επαγγελματικό μου βίο διηύθυνα την κλινική μιας (σπάνιας σχετικά) ιατρικής ειδικότητας. «Σπάνια», με την έννοια ότι οι προϋποθέσεις για να την αποκτήσεις ήταν τόσες, που δεν την έκαναν ελκυστική. Παρ’ όλα αυτά όμως, όταν απουσίαζα υπήρχαν έως και 5 ικανότατοι συνάδελφοι που μπορούσαν πλήρως να με αντικαταστήσουν, χωρίς να αναστέλλεται απολύτως τίποτε από τη λειτουργία της κλινικής (η οποία ήταν δημόσια). Διερωτώμαι τι είναι αυτό, που σε όλες σχεδόν τις άλλες δημόσιες υπηρεσίες καθιστά και τον κατώτατο ανειδίκευτο υπάλληλο αναντικατάστατο, ώστε, όταν απουσιάζει, να σε αντιμετωπίζουν με το απίστευτο «επιχείρημα»: «Δυστυχώς ο αρμόδιος, που έχει αναλάβει το θέμα σας λείπει, και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα εμείς». Εκτός και αν οι δημόσιοι υπάλληλοι πλησιάζουν αριθμητικά το σύνολο των πολιτών της χώρας και αναλογεί ένας στον καθένα μας.
Νικος Ζαχαριαδης