Δεν πρέπει να έχουμε παράπονο. Ανεξάρτητα από τα προβλήματα που καθημερινά αντιμετωπίζουμε, η ζωή στην Ελλάδα μάς επιφυλάσσει πολλές άλλες εκπλήξεις. Πρόσφατα, δόθηκε στη δημοσιότητα η εξαιρετική έρευνα της διαΝΕΟσις για το «Τι πιστεύουν οι Ελληνες». Πήρε αρκετή δημοσιότητα, κυρίως στα «πιασάρικα» ευρήματά της. Μάλιστα, ορισμένα από τα ευρήματά της προσπάθησα να αναδείξω στη στήλη αυτή, όπου έγραψα ένα χιουμοριστικό άρθρο στις 25 Μαρτίου 2018 με τίτλο «Μια φοβερή αποκάλυψη». Να όμως που η έρευνα είναι ένα πραγματικό χρυσωρυχείο και αποκαλύπτει απίστευτα πράγματα που διηγώντας τα, δυστυχώς, πρέπει όλοι να κλαίμε.
Στην ερώτηση Α35 «Ο ιδανικός πολιτικός ηγέτης για την Ελλάδα, με ποιον θα έμοιαζε;», οι πρώτοι είναι 1. Βλαντιμίρ Πούτιν 30%, 2. Αγκελα Μέρκελ 14,2%, 3. Εμανουέλ Μακρόν 12,8%, 4. Ντόναλντ Τραμπ 2,1%, Αλλος 16,6% και Δ.Ξ./ Δ.Α. / Κανείς 24,4%. Στις αναφορές που είδα στα ΜΜΕ αναδείχθηκε κυρίως η δημοφιλία του Πούτιν. Να όμως που τα πραγματικά ενδιαφέροντα ευρήματα βρίσκονται στην προτελευταία απάντηση: Αλλος. Ελάτε όμως πρώτα να αξιολογήσουμε τη (με σημαντική διαφορά) πρωτιά του Πούτιν σαν τον «ιδανικό πολιτικό ηγέτη για την Ελλάδα»!
Εμείς που περηφανευόμαστε για τα βαθιά δημοκρατικά μας πιστεύω, θεωρούμε ότι ο Πούτιν είναι ο ιδανικός πολιτικός ηγέτης! Βρίσκεται στην εξουσία από το 1999 μέχρι σήμερα είτε σαν πρόεδρος είτε σαν πρωθυπουργός, εναλλάσσοντας ρόλους. Παρά το γεγονός ότι το ρωσικό σύνταγμα προβλέπει μόνο δύο 4ετείς θητείες για τον πρόεδρο, ο Πούτιν, ο οποίος ήδη εξάντλησε τις δύο θητείες 2000 – 2008, προτίθεται να ξαναβάλει υποψηφιότητα για τρίτη φορά! Είναι βέβαιο ότι θα κερδίσει με μεγάλη διαφορά. Ηδη κέρδισε τις πρόσφατες εκλογές με 77% και ξανάγινε πρωθυπουργός!
Για να σας χαλαρώσω, θέλω να σας περιγράψω μια ευρηματική διαφήμιση, η οποία πριν από πολλά χρόνια είχε κάνει πάταγο στην Αμερική. Μπαίνει ένας καουμπόι σε ένα μπαρ και ανακοινώνει: «Ολοι εδώ μέσα πίνουν μπύρα X». Δύο άσχετοι σηκώνουν το χέρι και φωνάζουν: «Εκτός από μας». Ο καουμπόι τραβάει το πιστόλι και τους καθαρίζει, λέγοντας: «Τώρα, όλοι εδώ μέσα πίνουν μπύρα X». Θέλησα να σας αναφέρω τη διαφήμιση, γιατί στην Αμερική απαγορεύτηκε η προβολή της για λόγους δεοντολογίας. Στη Ρωσία, όμως, όλοι οι αντίπαλοι του Πούτιν κάτι παθαίνουν. Είτε πεθαίνουν, είτε κλείνονται στη φυλακή, είτε μεταναστεύουν σε άλλες χώρες. Ετσι καταλήγουμε στο διαφημιστικό: «Ολοι στη Ρωσία ψηφίζουν Πούτιν».
Λέγεται ότι ο Πούτιν είναι ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο. Αναξιόπιστες αμερικανικές εκτιμήσεις ανεβάζουν την περιουσία του σε 200 δισεκατομμύρια δολάρια. Για σύγκριση ο Bill Gates της Microsoft έχει μόνο 80 δισεκατομμύρια δολάρια. Δεν γνωρίζω πώς πλούτισε ο Πούτιν, αλλά σίγουρα δεν είναι από επιχειρηματικές δραστηριότητες όπως ο Gates, γιατί μέχρι το 1999 ήταν επικεφαλής της KGB, δηλαδή δημόσιος υπάλληλος. Εμείς, λοιπόν, που δεν ανεχόμαστε πολιτικούς που βουτάνε το δάκτυλο στο μέλι, θέλουμε σαν ηγέτη αυτόν που κατά τεκμήριο ιδιοποιήθηκε τα περισσότερα μελίσσια της χώρας του. Οπως λέει μια παροιμία: «Τα πολλά ξαφνικά χρήματα, τα αποκτάς είτε με τον γάμο είτε με την κλοπή». Από τον γάμο δεν μου φαίνεται να τα πήρε για προίκα.
Το να προσπαθήσει κάποιος να εξηγήσει τη δημοφιλία του Πούτιν στην Ελλάδα, απαιτεί ειδικές ψυχιατρικές γνώσεις που δεν διαθέτω. Μόνο μερικές απλοϊκές σκέψεις θα σας πω. Πιστεύω ότι ο Πούτιν αντιπροσωπεύει τα απωθημένα πολλών συμπατριωτών μας. Κυρίως τη «μαγκιά»! Βουτάει σε παγωμένα νερά, είχε σύζυγο και παράλληλα εξωσυζυγικές σχέσεις («έχει σκίσει τη γάτα»), είναι απόλυτος ηγέτης (λίγο δικτάτορας, αλλά δεν μας νοιάζει), είναι πάμπλουτος (έστω και αν φθονούμε τον πλούσιο γείτονά μας) και για ξεκάρφωμα πάει στο Αγιον Ορος και στην Εκκλησία για να τιμήσει την Ορθοδοξία μας. Να μην το ξεχάσω. Αντιπροσωπεύει και τον αγνό αριστερό που όλοι έχουμε κρυμμένο μέσα μας! Τρομάρα μας.
Για να κλείσουμε το θέμα Πούτιν, σας φύλαξα για το τέλος το καλύτερο. Τα μεγαλύτερα ποσοστά δημοφιλίας ο Πούτιν τα συγκεντρώνει στους ψηφοφόρους των Ανεξαρτήτων Ελλήνων 58,9% και της Χρυσής Αυγής 43,6%! Επίσης, στα δημογραφικά τα μεγαλύτερα ποσοστά τα συγκεντρώνει στους άνδρες 34,2%, στους νέους ηλικίας 25 – 39 χρονών 33,6% και σε όσους έχουν μόνο πρωτοβάθμια εκπαίδευση 39,4%. Τα συμπεράσματα δικά σας. Αξίζει να σημειωθεί ότι η δημοφιλία του Πούτιν μεταξύ των ψηφοφόρων του ΚΚΕ είναι μόνο 28,1%, ενώ το ποσοστό του στους ψηφοφόρους της Ν.Δ. είναι μεγαλύτερο 28,6%! Επαναλαμβάνω το ρεφρέν: «Και διηγώντας τα να κλαις».
Οπως σας προανέφερα, το ενδιαφέρον στις απαντήσεις βρίσκεται στην ανάλυση του Αλλος. Η έρευνα δεν διευκρινίζει αν οι απαντήσεις είναι αυθόρμητες ή από κατάλογο, αλλά υποθέτω ότι είναι αυθόρμητες. Θα σας δώσω ονόματα και ποσοστά και παρ’ όλο που είναι κουραστικό να διαβάζει κανείς αριθμούς, σας παρακαλώ να δώσετε ιδιαίτερη προσοχή, γιατί πιστεύω ότι είναι εξαιρετικά αποκαλυπτικοί. Ανδρέας Παπανδρεού 2,1%, Ελευθέριος Βενιζέλος 2,1%, Ιωάννης Καποδίστριας 1,7%, Κωνσταντίνος Καραμανλής 1,7%, Αλέξης Τσίπρας 0,8%, Μπαράκ Ομπάμα 0,8%, Φιντέλ Κάστρο 0,5%. Φρανσουά Μιτεράν 0,4%. Γεώργιος Παπαδόπουλος 0,4%, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης 0,3%, Κιμ Γιονκ Ουν 0,3%, Ουίνστον Τσώρτσιλ 0,3%, Μάργκαρετ Θάτσερ 0,2%, Μέγας Αλέξανδρος 0,2%, Ταγίπ Ερτογάν 0,2%, Μαχάτμα Γκάντι 0,2%, Τσε Γκεβάρα 0,2%, Βασίλης Λεβέντης 0,2%, Νέλσον Μαντέλα 0,2%, Χαρίλαος Τρικούπης 0,1% και Κυριάκος Μητσοτάκης 0,1%. Παρέλειψα μερικούς ξένους αλλά δεν παρέλειψα κανέναν Ελληνα, για να σας δώσω την πρωτοφανή εικόνα που αναδεικνύεται από αυτά τα ποσοστά.
Δεδομένου ότι η έρευνα έγινε σε 1.250 ανθρώπους το 1% σημαίνει 13 απαντήσεις και το 0,2% σημαίνει 3 απαντήσεις, για να έχετε μια ακριβή αντίληψη των μεγεθών. Ολα τα παραπάνω ποσοστά είναι κυριολεκτικά αμελητέα. Εδώ όμως βρίσκεται το ενδιαφέρον στοιχείο της έρευνας. Αποκαλύπτει πλήρως την έλλειψη παιδείας και γνώσεων που έχουν όσοι συμμετείχαν στην έρευνα. Παρακαλώ, διαβάστε ξανά τον κατάλογο των ονομάτων. Είναι κυριολεκτικά ασύλληπτο ότι βάζουν στην ίδια μοίρα τον Τσώρτσιλ, τη Θάτσερ, τον Γκάντι και τον Μαντέλα με τον Τσε Γκεβάρα και τον Λεβέντη.
Χωρίς τον Τσώρτσιλ πιθανότατα η σβάστικα θα κυμάτιζε ακόμα στην Ακρόπολη. Η Θάτσερ έσωσε τη Μεγάλη Βρετανία από τον άκρατο Σοσιαλισμό που οδήγησε τη χώρα στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Ο Γκάντι με την Παθητική Αντίσταση (φορούσε μόνο υφαντά και πήρε τη γίδα του στο Λονδίνο για να πίνει γάλα ώστε να μην αγοράζει αγγλικά προϊόντα) κατάφερε να κερδίσει την ανεξαρτησία της χώρας του από την αποικιοκρατία. Ο Μαντέλα κατάφερε να ενώσει ένα βαθιά διχασμένο κράτος. Κανένας από αυτούς δεν μας κάνει. Μάλλον όλοι οι παραπάνω δεν είναι «ιδανικότεροι» από τον Τσε Γκεβάρα και τον Βασίλη Λεβέντη. Με πιάνει απελπισία μόνο που τα γράφω αυτά.
Η εκτίμηση για τους Ελληνες πολιτικούς είναι ανάλογη. Ελάχιστα ποσοστά συγκεντρώνουν ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο Ιωάννης Καποδίστριας και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Τα ποσοστά τους είναι παρόμοια σε όλες τις ηλικίες και σε όλα τα επίπεδα μόρφωσης. Μόνο ο Ελευθέριος Βενιζέλος εμφανίζει σημαντικά μεγαλύτερο ποσοστό 5,5% σε όσους έχουν μεταπτυχιακές σπουδές. Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς; Το μοναδικό ελαφρυντικό που μπορώ να σκεφθώ είναι το γεγονός ότι οι απαντήσεις στο «Αλλος» είναι αυθόρμητες, ενώ για τα πρώτα ονόματα είναι από εκφώνηση καταλόγου. Και πάλι όμως είναι τόσο μεγάλες οι διαφορές, που δεν μπορούμε να τις αγνοήσουμε. Μας αποκαλύπτουν κάτι που δεν θέλουμε να παραδεχτούμε. Είμαστε ένας λαός αμόρφωτος που δεν γνωρίζουμε ούτε τη δική μας Ιστορία, πολλώ δε μάλλον την ιστορία στον υπόλοιπο κόσμο.
Δυστυχώς, όλα αυτά προοιωνίζονται ένα πολύ ζοφερό μέλλον και κανένας δεν φαίνεται να ανησυχεί για το γεγονός αυτό. Οι πολιτικοί μας ασχολούνται με το ποιος πρέπει να πάρει πρωτάθλημα ποδοσφαίρου και άλλα εξίσου σημαντικά θέματα! Να πώς μου λύθηκαν οι απορίες για τους πολιτικούς που εκλέγουμε να μας κυβερνήσουν.
* Ο κ. Ανδρέας Δρυμιώτης είναι σύμβουλος επιχειρήσεων.