Η Ακαδημία Αθηνών υποδέχθηκε ως νέο μέλος τον νομπελίστα οικονομολόγο Χριστόφορο Πισσαρίδη

Η Ακαδημία Αθηνών υποδέχθηκε ως νέο μέλος τον νομπελίστα οικονομολόγο Χριστόφορο Πισσαρίδη

14' 48" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η Ακαδημία Αθηνών, κατά τη δημόσια συνεδρία της σήμερα, Τρίτη, υποδέχθηκε ως νέο μέλος της τον Ακαδημαϊκό κ. Χριστόφορου Πισσαρίδη, κάτοχο Βραβείου Νόμπελ Οικονομικών Επιστημών και καθηγητή της Σχολής Οικονομικών του Λονδίνου.

Τον νομπελίστα οικονομολόγο Χριστόφορο Πισσαρίδη και νέο μέλος της Ακαδημίας Αθηνών προσφώνησε ο Πρόεδρος της Ακαδημίας κ. Αντώνιος Ν. Κουνάδης.

Στη συνέχεια, ο Ακαδημαϊκός κ. Λουκάς Παπαδήμος παρουσίασε την προσωπικότητα και το έργο του κ.Χριστόφορου Πισσαρίδη.

Στην ομιλία του ο κ.Λουκάς Παπαδήμος εξήρε τη συμβολή του νομπελίστα οικονομολόγου στην Οικονομική Επιστήμη και Πολιτική, καθώς επίσης το ερευνητικό και συγγραφικό έργο του Χριστόφορου Πισσαρίδη το οποίο χαρακτήρισε εκτενέστατο και εξαιρετικά σημαντικό.

Ο Ακαδημαϊκός κ. Λουκάς Παπαδήμος αναφέρθηκε εκτενώς στην πανεπιστημιακή σταδιοδρομία του νομπελίστα οικονομολόγου και στις κορυφαίες διεθνείς διακρίσεις του κ. Πισσαρίδη.

«Ο Χριστόφορος Πισσαρίδης είναι ένας εξέχων επιστήμων που με το πρωτότυπο και ουσιώδες ερευνητικό και συγγραφικό έργο του έχει συμβάλει καθοριστικά στη διαμόρφωση του κύριου θεωρητικού προτύπου που χρησιμοποιείται ευρέως για την μακροοικονομική ανάλυση της αγοράς εργασίας», είπε ο κ. Παπαδήμος και συμπλήρωσε:

«Το θεωρητικό αυτό πλαίσιο είναι εξαιρετικά χρήσιμο για τον σχεδιασμό της οικονομικής πολιτικής και την επιλογή των κατάλληλων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που συντελούν στην αύξηση της απασχόλησης και την επίτευξη ισόρροπης και βιώσιμης ανάπτυξης. Συνολικά, οι ακαδημαϊκές και λοιπές επαγγελματικές του δραστηριότητες τον έχουν αναδείξει ως κορυφαίο διεθνώς αναγνωρισμένο οικονομολόγο».

Ακολούθησε ομιλία του κ. Χριστόφορου Πισσαρίδη, με θέμα: «Η αγορά εργασίας στον κόσμο της τεχνητής νοημοσύνης».

Διαβάστε αναλυτικά την ομιλία του Ακαδημαϊκού κ. Λουκά Παπαδήμου, ο οποίος παρουσίασε την προσωπικότητα και το έργο του κ.Χριστόφορου Πισσαρίδη.

«Κύριε Πρόεδρε, Κυρίες και Κύριοι Ακαδημαϊκοί, Κυρίες και Κύριοι,

Αγαπητέ και εκλεκτέ συνάδελφε και φίλε Χριστόφορε Πισσαρίδη,

1. Με μεγάλη χαρά παρουσιάζω τη σταδιοδρομία και το επιστημονικό έργο σου, καθώς και την προσφορά σου στην οικονομική επιστήμη και την εφαρμογή της στην οικονομική πολιτική.

Αισθάνομαι ιδιαίτερα ευτυχής που σήμερα σε υποδεχόμαστε ως τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών λόγω της εξαιρετικά σημαντικής συμβολής σου στην οικονομική επιστήμη αλλά και λόγω της μακρόχρονης φιλίας μας. Πιστεύω ότι εκφράζω την ευχαρίστηση και την ικανοποίηση όλων των μελών του ανώτατου πνευματικού ιδρύματος της χώρας διότι συγκαταλέγεται μεταξύ μας ένας κορυφαίος επιστήμων και μια προσωπικότητα με διεθνή εμβέλεια και αναγνώριση.

Κυρίες και κύριοι,

Ι.  Σπουδές

2. O νέος ακαδημαϊκός γεννήθηκε στη Λευκωσία της Κύπρου το 1948. Σπούδασε οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Essex απ’ όπου έλαβε το πτυχίο Bachelor of Arts το 1970, με "first class honours", και το πτυχίο Master in Economics το 1971, με "distinction". Ακολούθως, έγινε δεκτός στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα του London School of Economics and Political Science (LSE), όπου έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα (Ph.D.) στα οικονομικά το 1973. Το θέμα της διατριβής του ήταν Individual Behaviour in Markets with Imperfect Information (Ατομική Συμπεριφορά σε Αγορές με Ατελή Πληροφόρηση) και ο κύριος εποπτεύων καθηγητής ήταν ο Michio Morishima.

ΙΙ. Πανεπιστημιακή Σταδιοδρομία

3. Η πανεπιστημιακή του σταδιοδρομία από το 1976 έως σήμερα, συνδέεται κυρίως, αλλά όχι αποκλειστικά, με το London School of Economics and Political Science, όπου δίδαξε διαδοχικά ως Λέκτωρ και ως Reader και το 1986 εξελέγη καθηγητής οικονομικών. Το 2006 του απονεμήθηκε ο τίτλος του Norman Sosnow Professor of Economics και από το 2013 έως σήμερα είναι ο Regius Καθηγητής Οικονομικών στο LSE. Επίσης, από το 2010 είναι Καθηγητής Ευρωπαϊκών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Κύπρου και από το 2013 είναι καθηγητής "at Large" στο Ινστιτούτο Προκεχωρημένων Σπουδών του Πανεπιστημίου Επιστημών και Τεχνολογίας του Hong Kong.

4. Κατά τα 40 έτη της πανεπιστημιακής σταδιοδρομίας του, ο Χριστόφορος Πισσαρίδης διετέλεσε επισκέπτης καθηγητής ή ερευνητής σε άλλα κορυφαία πανεπιστήμια ή επιστημονικά ινστιτούτα, όπως στα πανεπιστήμια Harvard (1979-1980), Princeton (1984), Yale (2000) και Berkeley (1990-1991), στο Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο στη Φλωρεντία (1989) και στο Ινστιτούτο Προκεχωρημένων Σπουδών στη Βιέννη (1992). 

III. Λοιπές Δραστηριότητες

5. Οι επιστημονικές του δραστηριότητες περιλαμβάνουν τη συμμετοχή σε επιστημονικά ιδρύματα, καθώς και σε συντακτικές επιτροπές επιστημονικών περιοδικών. Συγκεκριμένα, έχει διατελέσει μέλος των διοικητικών συμβουλίων της Βασιλικής Οικονομικής Εταιρείας (1996-2003) και της Οικονομετρικής Εταιρείας (2005-2010) και είναι μέλος ή εταίρος (fellow) επιστημονικών ιδρυμάτων και Ακαδημιών, όπως της Βρετανικής Ακαδημίας (2002) και της Academia Europea (2011).

Επίσης, ο κ. Πισσαρίδης ήταν associate editor του περιοδικού Economica (1980-1983), αναπληρωτής συντάκτης των περιοδικών Econometrica (1996-2006) και Economic Journal (2000-2005) και μέλος των συντακτικών επιτροπών άλλων επιστημονικών περιοδικών, όπως του Review of Economic Studies, του Labour και του AEJ Macroeconomics.

6. Εκτός από το ερευνητικό και συγγραφικό του έργο ο κ. Πισσαρίδης έχει συμβάλει στη διαμόρφωση προτάσεων οικονομικής πολιτικής και έχει διευθύνει σημαντικά κέντρα μελετών, όπως το Κέντρο για τα Οικονομικά της Εργασίας στο LSE (από το 1985 έως το 1990), το Μακροοικονομικό Πρόγραμμα στο Κέντρο για τις Οικονομικές Επιδόσεις στο LSE (από το 1999 έως το 2007) και από το 2011 είναι Πρόεδρος του Κέντρου Μακροοικονομικής στο LSE. Επίσης, έχει διατελέσει Ειδικός Σύμβουλος της Οικονομικής Επιτροπής της Βρετανικής Βουλής (από το 2001 έως το 2005), Εξωτερικό Μέλος της Επιτροπής Νομισματικής Πολιτικής της Κύπρου (από το 2000 έως το 2007), ενώ από το 2013 είναι Πρόεδρος του Συμβουλίου Εθνικής Οικονομίας της Κύπρου.

IV. Διακρίσεις

7. Το πλούσιο και πρωτότυπο επιστημονικό έργο του κ. Πισσαρίδη έχει αναγνωριστεί διεθνώς, με πολλά βραβεία. Κορυφαία διεθνής διάκριση είναι η απονομή του Βραβείου Nobel στην Οικονομική Επιστήμη, το οποίο έλαβε το 2010 μαζί με τους Peter A. Diamond και Dale Τ. Mortensen, για την πρωτοποριακή ανάλυση της λειτουργίας της αγοράς εργασίας και του ρόλου των "ενεργών πολιτικών" απασχόλησης. Επίσης, ιδιαίτερα σημαντική διάκριση είναι η απονομή του Βραβείου IZA για τα οικονομικά της εργασίας που έλαβε το 2005 μαζί με τον Dale Τ. Mortensen. Το 2011 διετέλεσε Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Οικονομολόγων.

V. Επιστημονικό Έργο

8. Το ερευνητικό και συγγραφικό έργο του κ. Πισσαρίδη είναι εκτενέστατο και εξαιρετικά σημαντικό. Είναι συγγραφέας τεσσάρων βιβλίων και έχει επιμεληθεί την έκδοση, μαζί με τον Jeffrey Frankel, τριών συλλογικών τόμων πεπραγμένων διεθνών σεμιναρίων επί θεμάτων μακροοικονομικής. Έχει δημοσιεύσει περισσότερα από 100 άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά και σε συλλογικούς τόμους.

9. Αναλυτική παρουσίαση του εκτενούς επιστημονικού του έργου δεν είναι δυνατή στον σύντομο χρόνο που έχω στη διάθεσή μου. Γι’ αυτό θα εστιάσω την παρουσίασή μου σε ορισμένα μόνο έργα που θεωρώ ότι είναι αντιπροσωπευτικά της συμβολής του στην οικονομική επιστήμη.

Το βιβλίο Equilibrium Unemployment Theory (Θεωρία Ισορροπίας της Ανεργίας), MIT Press, Cambridge, Massachusetts, 2000, αποτελεί κύρια και θεμελιώδη συμβολή του κ. Πισσαρίδη στην ανάλυση κρίσιμων θεμάτων που αφορούν την αγορά εργασίας, την ανάπτυξη της οικονομίας και τη χάραξη της οικονομικής πολιτικής.

Στη μονογραφία αυτή αναπτύσσει μια συγκεκριμένη και πρωτότυπη θεωρία της λειτουργίας της αγοράς εργασίας και των προσδιοριστικών παραγόντων της ανεργίας και, ειδικότερα, του επιπέδου ισορροπίας του ποσοστού ανεργίας. Η θεωρία βασίζεται στην υπόθεση ότι οι επιχειρήσεις και οι εργάτες – εργαζόμενοι ή άνεργοι – επιδιώκουν να μεγιστοποιήσουν τα οικονομικά τους οφέλη έχοντας ορθολογικές προσδοκίες όσον αφορά τη λειτουργία της οικονομίας και την πολιτική που την επηρεάζει. Το επίπεδο ισορροπίας της ανεργίας είναι ουσιαστικά αποτέλεσμα της ισορροπίας των ροών (εισόδου και εξόδου) στην αγορά εργασίας που απορρέουν από τη διαδικασία "αναζήτησης εργασίας και της κατάλληλης αντιστοίχισης των δεξιοτήτων των ανέργων με τα χαρακτηριστικά των κενών θέσεων εργασίας" (the search and matching process). Οι μηχανισμοί δημιουργίας και καταστροφής θέσεων εργασίας οδηγούν στη συνύπαρξη ανέργων και κενών θέσεων εργασίας, και οι μισθοί καθορίζονται στο πλαίσιο μιας διαπραγμάτευσης μεταξύ εργατών και επιχειρήσεων και τα οφέλη επιμερίζονται σύμφωνα με την ισορροπία που διατύπωσε ο Nash.

Ένα σημαντικό χαρακτηριστικό αυτής της θεωρίας της ανεργίας είναι ότι ουσιαστικά είναι και "μακροοικονομική", επειδή αναπτύσσεται με βάση την συμπεριφορά δύο αντιπροσωπευτικών οικονομικών (ομάδων) – των εταιρειών και των εργατών – που είτε απασχολούνται είτε είναι άνεργοι, και επειδή επιδιώκει να προσδιορίσει το επίπεδο ισορροπίας του ποσοστού ανεργίας για το σύνολο της οικονομίας. Αυτό επιτρέπει την ενσωμάτωση της θεωρίας της ανεργίας σε ένα νεοκλασικό υπόδειγμα ισόρροπης οικονομικής ανάπτυξης.

10. Με βάση το θεωρητικό αυτό πρότυπο ο κ. Πισσαρίδης έχει εξετάσει τις επιπτώσεις των παραγόντων – εξωγενών και ενδογενών – που προσδιορίζουν τις μακροχρόνιες εξελίξεις και τις κυκλικές διακυμάνσεις της απασχόλησης και της οικονομικής δραστηριότητας. Επειδή το επίπεδο ισορροπίας του ποσοστού ανεργίας και οι κενές θέσεις εργασίας εξαρτώνται, μεταξύ άλλων, και από παραμέτρους της πολιτικής, όπως τα επιδόματα ανεργίας, τη φορολόγηση των μισθών και τις επιδοτήσεις απασχόλησης (επιδοτήσεις για τη δημιουργία θέσεων εργασίας), το θεωρητικό πλαίσιο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να διερευνηθεί με ποιά μέτρα η οικονομική πολιτική μπορεί να μειώσει τη μακροχρόνια ανεργία, να ενισχύσει την οικονομική ανάπτυξη και να αυξήσει την κοινωνική ευημερία.

11. Σε άλλες ερευνητικές εργασίες και σε πιο πρόσφατες μελέτες του, ο κ. Πισσαρίδης διεύρυνε και τροποποίησε το βασικό θεωρητικό του πρότυπο ώστε να εξετάσει τις επιπτώσεις μέτρων οικονομικής πολιτικής και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας και την οικονομική δραστηριότητα.

12. Σε μια καινοτόμο μελέτη του  εξετάζει, βάσει του θεωρητικού πλαισίου που προανέφερα, τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και την καταστροφή υφιστάμενων θέσεων, καθώς και τη διαχρονική εξέλιξη της ανεργίας και των κενών θέσεων εργασίας όταν η οικονομία υπόκειται σε διάφορες μορφές διαταράξεων (shocks) που είτε επηρεάζουν τη συνολική δραστηριότητα (παραγωγικότητα της εργασίας) είτε επηρεάζουν τη διαφοροποίηση (dispersion) των τιμών των προϊόντων.

Το θεωρητικό υπόδειγμα οδηγεί σε συμπεράσματα που είναι συνεπή με πολλά ευρήματα εμπειρικών ερευνών στις ΗΠΑ και σε άλλες χώρες.

13. Ένα θέμα που έχει απασχολήσει οικονομολόγους αλλά και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι οι επιπτώσεις στην ανεργία και τους μισθούς του φόρου που επιβάλλεται στην εργασία (του φόρου απασχόλησης). Ο κ. Πισσαρίδης έχει εξετάσει τις συνέπειες της μεταβολής αυτού του φόρου με βάση τέσσερα διαφορετικά υποδείγματα ισορροπίας στην αγορά εργασίας.  Σκοπός της μελέτης είναι να διερευνηθεί η επίδραση τόσο της διάρθρωσης όσο και του επιπέδου του φόρου απασχόλησης στην ανεργία και το επίπεδο των μισθών κάτω από εναλλακτικές υποθέσεις όσον αφορά τη δομή και λειτουργία της αγοράς εργασίας.

Από την ανάλυση των θεωρητικών υποδειγμάτων που αναπτύσσει ο κ. Πισσαρίδης και από προσομοιώσεις των υποδειγμάτων αυτών για επιλεγμένες τιμές των παραμέτρων τους προκύπτουν ενδιαφέροντα – συγκεκριμένα αλλά και γενικά – συμπεράσματα για την οικονομική πολιτική.

Ένα γενικό συμπέρασμα που συνάγεται είναι μάλλον αποθαρρυντικό όσον αφορά την αναμενόμενη επίδραση  στην ανεργία και τους μισθούς μιας μεταβολής του φόρου απασχόλησης. Επειδή η αγορά εργασίας δεν είναι ομοιογενής αλλά αποτελείται από τμήματα με διαφορετικά χαρακτηριστικά που αντιστοιχούν και στα τέσσερα υποδείγματα, οι συνέπειες μιας μεταβολής του φόρου απασχόλησης για την ανεργία είναι γενικά δύσκολο να εκτιμηθούν, ποιοτικά και ποσοτικά. Επομένως, η μείωση της ανεργίας πρέπει να επιδιωχθεί κυρίως με τη χρήση άλλων μέσων οικονομικής πολιτικής.

14. Ένα άλλο θέμα, αντικείμενο εκτενούς και συστηματικής έρευνας τα τελευταία χρόνια, αφορά την αδυναμία της βασικής οικονομικής θεωρίας να εξηγήσει την παρατηρούμενη μεταβλητότητα της ανεργίας και των μισθών όταν καταγράφονται έντονες και απρόβλεπτες μεταβολές της παραγωγικότητας. Το φαινόμενο αυτό έχει χαρακτηριστεί ως "ο γρίφος της μεταβλητότητας της ανεργίας"  από τον κ. Πισσαρίδη, ο οποίος έχει εξετάσει τα διαθέσιμα εμπειρικά αποδεικτικά στοιχεία σχετικά με την κυκλική συμπεριφορά των αμοιβών και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι μισθοί, ιδίως για νέες θέσεις εργασίας, χαρακτηρίζονται από σημαντική μεταβλητότητα, σύμφωνα με το βασικό του υπόδειγμα. Το συμπέρασμα αυτό έρχεται σε αντίθεση με την ευρέως διαδεδομένη άποψη ότι γενικώς οι μισθοί χαρακτηρίζονται από ακαμψία στη διάρκεια του οικονομικού κύκλου.

15. Στη διάλεξη  που έδωσε στη Στοκχόλμη στις 8 Δεκεμβρίου 2010 κατά την τελετή απονομής του βραβείου Nobel, ο κ. Πισσαρίδης παρουσίασε, μεταξύ άλλων, τα ευρήματα των ερευνών του που καταδεικνύουν τις συνέπειες στην ανεργία των διαφορετικών δομών και θεσμών στην αγορά εργασίας και των πολιτικών στήριξης των εισοδημάτων στη Βρετανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες τη δεκαετία του 1980 και κατά την περίοδο της μεγάλης οικονομικής ύφεσης το 2008 που προκλήθηκε από τη χρηματοπιστωτική κρίση. Στη Βρετανία η εφαρμογή "ενεργού πολιτικής" στήριξης των εισοδημάτων διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στον περιορισμό της αύξησης της ανεργίας κατά την περίοδο της χρηματοπιστωτικής κρίσης. Αντίθετα, στις Ηνωμένες Πολιτείες, αυξανόμενες "τριβές" στην αγορά εργασίας, οι οποίες επηρέασαν δυσμενώς τη διαδικασία "αναζήτησης και αντιστοίχισης", είχαν ως αποτέλεσμα η ανάκαμψη της οικονομίας να έχει, για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, σχετικά μικρή θετική επίδραση στην απασχόληση.

16. Η εξέλιξη της ανεργίας κατά την περίοδο της κρίσης και της μεγάλης ύφεσης, δηλαδή την τριετία 2007-2009, στις χώρες του Ο.Ο.Σ.Α έχει διερευνηθεί διεξοδικά από τον κ. Πισσαρίδη  με βάση διάφορες μεθοδολογίες. Μεταξύ των ευρημάτων της μελέτης, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η διαπίστωση ότι η αύξηση της ανεργίας στη Βρετανία στη διάρκεια της μεγάλης ύφεσης ήταν κατά κύριο λόγο συνέπεια της κάμψης της οικονομικής δραστηριότητας και όχι της ύπαρξης διαρθρωτικών αδυναμιών, και ότι οι καλύτερες επιδόσεις της Γερμανίας όσον αφορά το ποσοστό ανεργίας κατά την περίοδο της μεγάλης ύφεσης και τα επόμενα έτη οφείλονται στις μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας που εφαρμόστηκαν την περίοδο 2003-2005 και βελτίωσαν την ευλυγισία της αγοράς εργασίας, με τη χαλάρωση των περιορισμών στις συμβάσεις εργασίας και τη δραστική μείωση των επιδομάτων ανεργίας.

VI. Συμβολή στην Οικονομική Επιστήμη και Πολιτική

17. Από την προηγούμενη σχετικά σύντομη παρουσίαση μέρους μόνο του ερευνητικού και συγγραφικού του έργου προκύπτει αβίαστα ότι το επιστημονικό έργο του κ. Πισσαρίδη είναι πλούσιο, πρωτότυπο και χρήσιμο για την κατανόηση των προσδιοριστικών παραγόντων της ανεργίας, καθώς και των πολιτικών – ιδίως διαρθρωτικού χαρακτήρα – που επηρεάζουν την απασχόληση και, επομένως, την οικονομική δραστηριότητα.

18. Ολοκληρώνοντας, πρέπει να υπογραμμίσω τη μεγάλη συμβολή του κ. Πισσαρίδη στη διαμόρφωση και ανάπτυξη του θεωρητικού πλαισίου, που αρχικά εισήγαγε ο Peter Diamond, για την ανάλυση της λειτουργίας των αγορών που χαρακτηρίζονται από την ατελή πληροφόρηση των οικονομικών μονάδων όσον αφορά τη διαμόρφωση των τιμών καθώς και τα χαρακτηριστικά των προϊόντων και υπηρεσιών που ζητούνται και προσφέρονται στην αγορά. Σε αντιδιαστολή με τις υποθέσεις της κλασικής οικονομικής θεωρίας, το γεγονός ότι στην πραγματικότητα οι αγοραστές δεν έρχονται σε άμεση επαφή με τους πωλητές και δεν έχουν πλήρη στοιχεία για τις τιμές όλων των αγαθών και υπηρεσιών οδηγεί σε μια διαδικασία "αναζήτησης και αντιστοίχισης" που απαιτεί χρόνο και συνεπάγεται κόστος για όλες τις οικονομικές μονάδες. Το αποτέλεσμα είναι να δημιουργούνται τριβές στην αγορά και το επίπεδο ισορροπίας να μην είναι βέλτιστο και να μην αξιοποιούνται πλήρως όλοι οι διαθέσιμοι πόροι. Σε ορισμένες περιπτώσεις, το κόστος της διαδικασίας "αναζήτησης" στην αγορά μπορεί να συνεπάγεται πολλαπλά πιθανά επίπεδα ισορροπίας. Επομένως, οι κυβερνήσεις έχουν τη δυνατότητα και την υποχρέωση να λάβουν μέτρα προκειμένου η οικονομία να τείνει προς το βέλτιστο δυνατό σημείο ισορροπίας με τη μέγιστη απασχόληση.

19. Ο κ. Πισσαρίδης, σε συνεργασία με τον Dale Τ. Mortensen, ανέπτυξε περαιτέρω αυτή τη θεωρία και την εφάρμοσε στην αγορά εργασίας. Οι μελέτες του έχουν συμβάλει ουσιαστικά στην ορθότερη ανάλυση και την καλύτερη κατανόηση των παραγόντων και πολιτικών που επηρεάζουν το ποσοστό ανεργίας, τη διαμόρφωση των μισθών και τις κενές θέσεις εργασίας. Επίσης, έχουν συμβάλει στην αποτελεσματικότερη αξιολόγηση και υιοθέτηση κανονιστικών ρυθμίσεων στην αγορά εργασίας και την εφαρμογή "ενεργού πολιτικής" για την αύξηση της απασχόλησης.

20. Δύο σημαντικά συμπεράσματα από τη θεωρητική ανάλυση του κ. Πισσαρίδη για τις κατάλληλες ρυθμίσεις και πολιτικές στην αγορά εργασίας είναι τα εξής: Πρώτον, όταν το ποσοστό ανεργίας και οι κενές θέσεις εργασίας κινούνται προς αντίθετες κατευθύνσεις, οι μεταβολές αυτές αντανακλούν διακυμάνσεις της ζήτησης και απαιτούν μεταβολές στις παρεμβάσεις μακροοικονομικής πολιτικής – νομισματικής ή δημοσιονομικής – που επηρεάζουν τη συνολική ζήτηση στην οικονομία. Όταν, όμως, το ποσοστό ανεργίας και οι κενές θέσεις εργασίας αυξάνονται ταυτόχρονα, τότε οι μεταβολές αυτές μάλλον αντανακλούν διαρθρωτικά χαρακτηριστικά που επηρεάζουν την αποτελεσματική λειτουργία της αγοράς εργασίας. Σε αυτή την περίπτωση, για να αυξηθεί η απασχόληση απαιτούνται διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που θα βελτιώσουν τη λειτουργία της αγοράς.

Δεύτερον, η νέα θεωρία έχει συμβάλει στην καλύτερη αξιολόγηση των επιπτώσεων της ασφάλισης κατά της ανεργίας (unemployment insurance) στο ποσοστό και τη διάρκεια της ανεργίας, καθώς και των εναλλακτικών σχημάτων παροχής αυτής της ασφάλισης.

Είναι ευρέως αποδεκτό ότι η θεωρία που ανέπτυξε ο κ. Πισσαρίδης έχει αναδειχθεί ως το επικρατέστερο πλαίσιο ανάλυσης των επιπτώσεων της οικονομικής πολιτικής στην αγορά εργασίας. Πάντως, όπως ο ίδιος έχει υπογραμμίσει, παρά τη μεγάλη πρόοδο που έχει σημειωθεί, υπάρχουν ακόμη σημαντικά θέματα προς διερεύνηση για την καλύτερη κατανόηση της λειτουργίας της αγοράς εργασίας και των διακυμάνσεων της οικονομικής δραστηριότητας, ιδίως θέματα που αφορούν την ακαμψία των μισθών, την αλληλεπίδραση μεταξύ των αγορών εργασίας και κεφαλαίου, που ήταν έντονη κατά την πρόσφατη οικονομική κρίση, καθώς και των επιπτώσεων των νέων τεχνολογιών στην απασχόληση, θέμα ιδιαίτερα επίκαιρο για το οποίο θα μας μιλήσει σήμερα ο κ.Πισσαρίδης.

21. Το ερευνητικό και συγγραφικό έργο του Χριστόφορου Πισσαρίδη συμπεριλαμβάνει επίσης θέματα που αφορούν την ανάπτυξη της οικονομίας και έχει συμβάλει στην καλύτερη κατανόηση των βασικών παραγόντων που προσδιορίζουν τον ρυθμό οικονομικής ανάπτυξης μακροπρόθεσμα και των μέσων οικονομικής πολιτικής που δύνανται να προάγουν την ισόρροπη και βιώσιμη ανάπτυξη. Οι μελέτες του διερευνούν θέματα σχετικά με την οικονομική ανάπτυξη με άμεσο και έμμεσο τρόπο, κυρίως μέσα από την ανάλυση των συνθηκών και των μηχανισμών που διαμορφώνουν το επίπεδο "πλήρους απασχόλησης", το οποίο αντιστοιχεί στο "μη πληθωριστικό" ποσοστό ανεργίας και είναι συνεπές με τη μέγιστη δυνατή, μη πληθωριστική και βιώσιμη μεγέθυνση της οικονομίας.

22. Επίσης, πρέπει να τονισθεί ότι ο κ. Πισσαρίδης έχει συντελέσει σημαντικά στη διερεύνηση και την επίλυση προβλημάτων συνδεδεμένων με την ανάπτυξη της οικονομίας και την ενίσχυση της απασχόλησης με τη συμμετοχή του σε συμβούλια και επιτροπές υψηλού επιπέδου στην Κύπρο και τη Βρετανία, που επικεντρώθηκαν στην αντιμετώπιση της οικονομικής ύφεσης και της χρηματοπιστωτικής κρίσης. Η ενεργός συμμετοχή του στην πρακτική της οικονομικής ανάλυσης και πολιτικής αποτελεί ουσιαστική συμβολή στην οικονομική επιστήμη στην πράξη.

VII. Επίλογος

Κυρίες και Κύριοι,

23. Συμπερασματικά, ο Χριστόφορος Πισσαρίδης είναι ένας εξέχων επιστήμων που με το πρωτότυπο και ουσιώδες ερευνητικό και συγγραφικό έργο του έχει συμβάλει καθοριστικά στη διαμόρφωση του κύριου θεωρητικού προτύπου που χρησιμοποιείται ευρέως για την μακροοικονομική ανάλυση της αγοράς εργασίας. Το θεωρητικό αυτό πλαίσιο είναι εξαιρετικά χρήσιμο για τον σχεδιασμό της οικονομικής πολιτικής και την επιλογή των κατάλληλων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που συντελούν στην αύξηση της απασχόλησης και την επίτευξη ισόρροπης και βιώσιμης ανάπτυξης. Συνολικά, οι ακαδημαϊκές και λοιπές επαγγελματικές του δραστηριότητες τον έχουν αναδείξει ως κορυφαίο διεθνώς αναγνωρισμένο οικονομολόγο.

24. Η κλεψύδρα έχει αδειάσει και ο διαθέσιμος χρόνος έχει εξαντληθεί. Η σημερινή συνεδρία ανήκει στον νέο ακαδημαϊκό και αναμένουμε με μεγάλο ενδιαφέρον την ομιλία του.

Αγαπητέ συνάδελφε,

Πριν κατέλθω από το βήμα, σου εύχομαι από καρδιάς επιτυχή συνέχιση του επιστημονικού σου έργου και η συμβολή σου στις δραστηριότητες της Ακαδημίας να είναι δημιουργική».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή