«Ακαδημία Λυρικής Τέχνης Maria Callas»: Επανεκκίνηση ενός αγώνα

«Ακαδημία Λυρικής Τέχνης Maria Callas»: Επανεκκίνηση ενός αγώνα

2' 42" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Την ημέρα που θα ακουστεί ο ήχος από τα συνεργεία που θα δουλεύουν μέσα στην πολυκατοικία της Πατησίων 61, η Αθήνα θα ζει μια σημαντική στιγμή. Το κτίριο του Μεσοπολέμου, εγκαταλελειμμένο επί δεκαετίες και συνδεδεμένο με τη μνήμη της Μαρίας Κάλλας, αφού εκεί έζησε από το 1937 έως το 1945, βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή.

Οι εξελίξεις των τελευταίων μηνών έχουν αποδώσει εκ νέου το κτίριο στην Εταιρεία για την «Ακαδημία Λυρικής Τέχνης Maria Callas» με νέα σύμβαση από 20 Φεβρουαρίου 2018 με τον ΕΦΚΑ, στον οποίον έχει περιέλθει πλέον η κυριότητα του ακινήτου. Για την υψίφωνο Βάσω Παπαντωνίου, που έχει αφιερωθεί στον ιερό σκοπό, όπως λέει, της δημιουργίας της Ακαδημίας Maria Callas, η περίοδος που διανύουμε είναι κρίσιμη και σημαντική. Υπάρχει η θετική προοπτική αποκατάστασης του διατηρητέου κτιρίου και μετατροπής του σε χώρο παιδείας της λυρικής τέχνης, υπάρχουν, όμως, και οι δεσμευτικοί όροι της νέας σύμβασης σύμφωνα με την οποία οι εργασίες πρέπει να αρχίσουν εντός τριμήνου από την ημερομηνία υπογραφής. Αμεση προτεραιότητα, στην παρούσα φάση, είναι να βρεθεί το ποσόν των 200.000 ευρώ για να προχωρήσει η προκαταρκτική μελέτη και να αρχίσουν οι εργασίες ώστε να ενεργοποιηθεί και να διασφαλιστεί η ισχύς της σύμβασης.

Το κόστος της συνολικής αποκατάστασης του κτιρίου υπολογίζεται περί τα 3 εκατ. ευρώ και ήδη από το 2008 έχει συνταχθεί μια πρώτη μελέτη από το αρχιτεκτονικό γραφείο του Αλέξανδρου Τομπάζη, με το οποίο υπάρχει ακόμη επικοινωνία ώστε να προχωρήσει η εφαρμογή της. Οπως λέει η Βάσω Παπαντωνίου, το ζητούμενο, σε απόλυτους όρους, είναι να δημιουργηθεί ένας χώρος σχεδόν «θρησκευτικός», δηλαδή προσηλωμένος στη γνώση και στην παιδεία, καθώς και στη διακριτική χρήση της κληρονομιάς της Κάλλας.

Οι τελευταίοι μήνες είχαν καταιγιστικές εξελίξεις. Γιατί μετά τη σύμβαση (Ιούλιος 2017) που είχε υπογραφεί με το ΝΑΤ, τον ιδιοκτήτη του κτιρίου από το 1950, το ακίνητο περιήλθε στην κυριότητα του ΕΦΚΑ, χωρίς να μπορεί να εξαιρεθεί. «Αυτό είχε ως συνέπεια την ακύρωση της αρχικής σύμβασης με το ΝΑΤ, εξέλιξη που μας υποχρέωσε να αρχίσουμε εξαρχής τη διαδικασία», λέει η Βάσω Παπαντωνίου.

Σημαντική ήταν η συμβολή του νομικού Παναγιώτη Γιαταγαντζίδη, ο οποίος είναι και μέλος του Δ.Σ. της εταιρείας. Ο κ. Π. Γιαταγαντζίδης επέτυχε να επαναφέρει την καταργηθείσα σύμβαση και να γυρίσει πάλι η υπόθεση σε θετική τροχιά με σκοπό τη λειτουργία του κτιρίου. «Ηταν μια μεγάλη νίκη», λέει η Βάσω Παπαντωνίου.

«Ο χρόνος πιέζει»

Σήμερα, παρέχεται η νομική δυνατότητα παρέμβασης στο κτίριο και αποκατάστασής του, αλλά πρέπει να τηρηθεί το χρονοδιάγραμμα της σύμβασης, με πρώτο ζητούμενο την εξεύρεση των 200.000 ευρώ. Μια επιπλέον ευτυχής εξέλιξη είναι η ασφάλιση του κτιρίου από την Τράπεζα Πειραιώς. «Ο χρόνος πιέζει», λέει η Βάσω Παπαντωνίου. «Πρέπει να εκπονηθεί η προκαταρκτική μελέτη, να εγκριθεί από το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων και να μπουν τα συνεργεία στο κτίριο. Αυτό αμέσως θα στείλει ένα θετικό μήνυμα».

Το κτίριο είναι σχεδιασμένο από τον Κώστα Κιτσίκη (1924) και ήταν γνωστό ως πολυκατοικία Παπαλεονάρδου. Είναι διατηρητέο από το 1989 αλλά είναι ταλαιπωρημένο από την εγκατάλειψη και την κακή χρήση από καταλήψεις. Η ευαίσθητη θέση του, κοντά στο Μουσείο και στο Πεδίον του Αρεως, η σύνδεσή του με τη Μαρία Κάλλας και η αρχιτεκτονική του κομψότητα (χαρακτηριστική της περιοχής) το καθιστούν μοναδικό. Από τη στιγμή που θα μπουν μέσα τα συνεργεία, θα σταλεί αυτομάτως ένα ενθαρρυντικό σήμα για την Αθήνα.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή