Κύριε διευθυντά
Πρόσφατα βρέθηκα στην περιοχή του Ρίμινι και βέβαια πήγα να δω και τους τάφους της ταξιαρχίας, η οποία τόσο ηρωικά πολέμησε εκεί. Το νεκροταφείο έχει την πρωτοτυπία να βρίσκεται ακριβώς επάνω σε έναν κύριο δρόμο με μεγάλη κίνηση, στη μέση ενός προαστίου, έτσι ώστε να θυμίζει στους Ιταλούς καθημερινά το άδοξο τέλος του πολέμου που είχε αρχίσει ο Μουσολίνι! Εμφανώς όμως χρειαζόταν ένα καλό καθάρισμα και βάψιμο των σιδερένιων καγκέλων. Δεν μπορεί το πλησιέστερο ελληνικό προξενείο να πληρώνει ένα ή έστω δύο μεροκάματα κάθε τόσο για αυτήν τη δουλειά; Οσο για τις δύο ελληνικές σημαίες, έχουν μια πολύ ωραία θέση, αλλά χρειάζονται και αυτές μια ανανέωση κάθε τόσο. Το όλο είναι εντυπωσιακό και συγκινητικό, αλλά δυστυχώς δίνει τη γνωστή εικόνα της ελληνικής μιζέριας. Γιατί άραγε;
Αλεξανδρος Μπεζης, Κηφισιά