Το έκοψε νωρίς
Ο κανόνας λέει ότι οι πρώην καπνιστές γίνονται οι πιο σκληροί κυνηγοί –ενίοτε και τιμωροί– των καπνιστών. Ο Σταύρος Θεοδωράκης δεν αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα. Ούτε θεωρώ τυχαίο το γεγονός ότι, όπως πληροφορούμαι, το πρώτο πράγμα που είδε μπαίνοντας χθες στο γραφείο του Νίκου Αναστασιάδη στο Προεδρικό της Λευκωσίας δίπλα σε κάτι χαρτιά ήταν ένα iqos. «Επιτέλους έκοψες το κάπνισμα!», είπε ο Θεοδωράκης ενθουσιασμένος στον Αναστασιάδη για να λάβει από τον Κύπριο πρόεδρο, που είναι γνωστός θεριακλής, μιαν απάντηση του τύπου «ναι Σταύρο μου, καπνίζω μόνο ένα πακέτο πια και το iqos…». Ο επικεφαλής του Ποταμιού τον «μάλωσε» και άρχισε το κήρυγμα όλων των μη καπνιστών στους καπνιστές για τη ζημιά που κάνει στην υγεία του… Με την ευκαιρία, θυμίζω ότι ο Σταύρος κάπνιζε gauloises άφιλτρα, αλλά το έκοψε νωρίς (πριν τα 40 του). Καιρός, πλέον, να κόψει άλλες κακές συνήθειες…
Φταίει η Μαρέβα (πάντα)
Λένε ότι όποιος δεν έχει μυαλό, έχει πόδια. Εναλλακτικά, περιμένει την επόμενη πτήση από την Αθήνα για την Αλεξανδρούπολη. Αναφέρομαι στον Κυριάκο Μητσοτάκη που διαπίστωσε χθες, ενώ θα περνούσε τον έλεγχο στο τελωνείο Κήπων για να περάσει απέναντι και να πάρει καραβάκι από το λιμάνι του Καμπάτεπε για την Iμβρο, ότι δεν είχε μαζί το διαβατήριό του. Βέβαια, τον νου του να έχει μαζί το διαβατήριο δεν έπρεπε να τον έχει ο ίδιος, αλλά το γραφείο του. Το γεγονός είναι ότι αυτό στοίχισε μια μικρή ταλαιπωρία στη νεοδημοκρατική αποστολή, που πληροφορούμαι ότι γύρισε πίσω στην Αλεξανδρούπολη για να περιμένει με πτήση από Αθήνα το διαβατήριο και να αναχωρήσει χθες το βράδυ για την Iμβρο. Ο Μητσοτάκης ξόρκισε το πάθημά του με χιούμορ, αναρτώντας μια φωτογραφία, όπου σχεδόν πνίγει τη σύζυγό του, αποδίδοντάς της την κακοτοπιά. Νομίζω ότι τρολάρει κι ο ίδιος το trend στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι πάντα η Μαρέβα φταίει. Για όλα.
Ο Γιωρίκας στο Διάστημα
Δεν ξέρω αν το έκανε από υπερβολική σεμνότητα, ή αν απλώς ο άνθρωπος έχει χιούμορ και του αρέσει να αυτοσαρκάζεται για την ποντιακή καταγωγή του. Πληροφορούμαι, όμως, ότι ο Θεόδωρος Γιουρτσίχιν-Γραμματικόπουλος, που τιμήθηκε τις προάλλες στη Θεσσαλονίκη σε εκδήλωση του Σάββα Αναστασιάδη –το «παρών» έδωσαν ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, η Μαρία Σπυράκη και ο Κώστας Τσιάρας, μεταξύ άλλων–, άφησε τους παρευρισκόμενους άφωνους όταν σε πηγαδάκι, μετά την ολοκλήρωση της εκδήλωσης, τους διηγήθηκε στιχομυθία που είχε κάποτε με τον Κωστή Στεφανόπουλο ως «ο πρώτος ελληνικής καταγωγής κοσμοναύτης». «Δεν είμαι ο πρώτος», είχε απαντήσει, προκαλώντας την έκπληξη του Στεφανόπουλου: «Είμαι ο τρίτος. Eχουν προηγηθεί ο Γιωρίκας και ο Κωστίκας», είχε πει ο κοσμοναύτης στον συνομιλητή του, που τότε αντελήφθη ότι, πράγματι, παντού υπάρχει ένας Πόντιος.
ΓΑΠικά μαγικά
Δεν ξέρω τι του είπε και πώς τον έπεισε. Αλλά πληροφορούμαι ότι ο Νίκολα Ντιμιτρόφ δήλωνε ενθουσιασμένος μετά τη συνάντησή του με τον Γιώργο Παπανδρέου. Τουλάχιστον, αυτό το κλίμα πληροφορούμαι ότι μετέδιδε το περιβάλλον του Σκοπιανού υπουργού Εξωτερικών σε ωτακουστές μου που βρέθηκαν την Παρασκευή και το Σάββατο στο Cape Sounio για τη σύνοδο των ΥΠΕΞ των χωρών του Βίσεγκραντ και των Βαλκανίων, που φιλοξένησε το υπουργείο Εξωτερικών. Ως γνωστόν, έξω απ’ τον χορό, πολλά τραγούδια λες. Εξάλλου, ο Παπανδρέου δεν θα κληθεί να ψηφίσει την όποια συμφωνία.
Κουίζ
Ποιοι δικαστικοί –υπό την καθοδήγηση έγκριτου νομικού– πιστεύουν ότι επαναφέροντας την υπόθεση Γεωργίου, η Ελλάδα θα μπορούσε να διεκδικήσει ακόμη και χρήματα από την Eνωση;
«Σκότωσε» την ιστορία
Δεν άρεσε και πολύ στις Βρυξέλλες το πρωτοσέλιδο της «Αυγής » για τους 180 και το Σκοπιανό. Η Κομισιόν δεν έχει εμπλακεί ιδιαίτερα στο Σκοπιανό και ούτε προτίθεται. Μάλιστα, στο Μπερλεμόντ πολλοί εξεπλάγησαν, καθώς μου λένε ότι ο Νίκος Κοτζιάς τους έχει διαμηνύσει εδώ και καιρό να τον αφήσουν να κάνει τη δουλειά του, καθώς και ότι δεν εμπιστεύεται τον Γιοχάνες Χαν. Εξ ου και έχω την εντύπωση ότι η επίσημη τοποθέτηση του Μαργαρίτη Σχοινά ότι οι Βρυξέλλες δεν υπαγορεύουν τίποτα, «σκότωσε» την ιστορία εν τη γενέσει της. Αυτό που δεν είπε, είναι ότι η Κομισιόν δεν προτίθεται να παίξει «μπάλα» στο γήπεδο που στρώνεται για εσωτερικές πολιτικές ατζέντες.