Οτιδήποτε και να λέγεται, όσες προσπάθειες και να γίνονται για να αλλάξει, το ελληνικό Δημόσιο αποδεικνύει πάντα ότι είναι μια πελώρια κατσαρίδα που επιβιώνει επιβάλλοντας τους δικούς του όρους υπό οποιεσδήποτε συνθήκες. Η δημοσιοϋπαλληλία είναι ένα κόμμα υπεράνω όλων των κομμάτων, όλων των νόμων και του Συντάγματος. Αυτή είναι το κράτος και όποιος νομίζει κάτι διαφορετικό είναι επιεικώς αφελής. Πάρτε την περιβόητη αξιολόγηση για την οποία γίνεται τόσος θόρυβος, η ΑΔΕΔΥ σηκώνει το ανάστημά της για να μην προχωρήσει και κάποιοι δημοσιογράφοι ασκούμε πίεση για το αντίθετο, νομίζοντας ότι με αυτόν τον τρόπο οι ικανότεροι θα ανελιχθούν και οι άχρηστοι θα μείνουν πίσω. Οπότε θα βελτιωθεί σημαντικά και η δημόσια διοίκηση. Αμ δε. Ολες οι πληροφορίες οδηγούν στο συμπέρασμα πως είτε προχωρήσει είτε όχι η αξιολόγηση, τα πράγματα θα παραμείνουν ίδια και απαράλλαχτα. Οπως ακριβώς την εποχή που υπήρχαν τα φύλλα ποιότητας και όλα ήταν άριστα!
Στην αξιολόγηση των υπαλλήλων του Δημοσίου επιμένουν οι δανειστές και είναι ένα από τα προαπαιτούμενα προς υλοποίηση. Ξεχνούν οι ανόητοι ότι εδώ είναι Ελλάδα, δεν είναι παίξε-γέλασε, και ήδη η αρμόδια υπουργός Ολγα Γεροβασίλη έχει φροντίσει να την ξεδοντιάσει από κάθε ουσία, μαχόμενη μόνο για την ολοκλήρωση του τυπικού μέρους της. Με την ΑΔΕΔΥ βεβαίως να υπονομεύει και το τυπικό, για να καταλάβουν όλοι ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο!
Τυπικά, οι υπάλληλοι πρέπει να συμπληρώσουν ένα έντυπο και να το υποβάλουν στον προϊστάμενό τους για να τους βαθμολογήσει με άριστα το 100, και το 60 να αποτελεί κατά κάποιον τρόπο τη βάση. Ομως, ο προϊστάμενος είναι υποχρεωμένος να αιτιολογήσει τις βαθμολογίες πάνω από 90 και κάτω του 60. Τρελός είναι όμως να το κάνει; Επομένως ο μαγικός αριθμός που θα προκύψει απ’ άκρου εις άκρον του Δημοσίου είναι ο 89, καθώς και ο προϊστάμενος κρίνεται, ανώνυμα μάλιστα και κατά βούληση, από τους υφισταμένους του. Γι’ αυτό και θα κάνει τα πάντα για να τους κρατήσει ευχαριστημένους, δίχως ο ίδιος να εκτεθεί με αιτιολογικές εκθέσεις και χωρίς να ρισκάρει το πολύτιμο σαρκίο του σε αντεκδικήσεις.
Αυτό, αν όλα πήγαιναν ομαλά. Αλλά συμβαίνει επίσης η αξιολόγηση να γίνεται γενικά και αόριστα και όχι επί κάποιου συγκεκριμένου έργου, άλλοι υπάλληλοι θέλουν να συμπληρώσουν το σχετικό έντυπο και άλλοι υπακούουν στις εντολές της ΑΔΕΔΥ, προϊστάμενοι δεν επιθυμούν να έχουν σχέση με τη διαδικασία και επικρατεί ένα αλαλούμ από το οποίο δεν πρόκειται να βγει τίποτα νέο. Οι άχρηστες υπηρεσίες θα συνεχίσουν να υπάρχουν και ήδη προστίθενται καινούργιες από τους Συρανέλ για να διορίσουν, η ηλεκτρονική σύνδεση καθυστερεί όπως πάντα, η γραφειοκρατία βασιλεύει, η πολυνομία δεν δείχνει σημάδια υποχώρησης, οι ανεξάρτητες αρχές έχουν πάψει να είναι ανεξάρτητες γιατί δεν τις θέλει η κυβέρνηση και οι ερμηνευτικές εγκύκλιοι παραμένουν απαραίτητες για να εφαρμοστούν οι νόμοι κατά το δοκούν των υπουργών…