Από την εποχή του Γαλιλαίου το δίλημμα των ανθρώπινων κοινωνιών ήταν μεταξύ προόδου και συντήρησης. Οψίμως το ανακάλυψε ο κ. Αλέξης Τσίπρας, διανθίζοντάς το με πολιτική σκοπιμότητα. Κατά τη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ μίλησε για «τομές που έρχονται» και πως «ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να κινητοποιήσει από τώρα όλες του τις δυνάμεις για τη δημιουργία πλατιών, προοδευτικών συνεργασιών σε τοπικό επίπεδο. Με μέτωπο στον νεοφιλελευθερισμό. Με μέτωπο στον ακροδεξιό λαϊκισμό».
Αφού ο κ. Τσίπρας έκανε καριέρα με το ψευδές και καταστροφικό για τη χώρα δίλημμα «μνημόνιο – αντιμνημόνιο», αφού στο όνομά του συμμάχησε με τον ακροδεξιό λαϊκισμό, τώρα το έριξε στο ελαφρολαϊκό της προόδου. Κι αυτό όχι γενικώς, αλλά με στόχο τις αυτοδιοικητικές εκλογές στις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ προϋπολογίζει μεγάλη ήττα και γι’ αυτό τα δίνει όλα. Νομοθετικώς ο κ. Πάνος Σκουρλέτης χαντακώνει την κυβερνησιμότητα των δήμων με ένα ανοσιούργημα που «μελετούσε» δύο χρόνια και αποφάσισε να το θέσει σε διαβούλευση για 15 ημέρες. Λέμε «μελετούσε», διότι το προχειρογράφημα που βάφτισε σχέδιο νόμου δεν είναι προϊόν επισταμένης επεξεργασίας.
Απλώς το κρατούσε στο συρτάρι και τώρα που είδε κι απόειδε ότι το κόμμα του δεν έχει σε δήμο μοίρα, το μπουμπούνισε ως φοβερή και τρομερή προοδευτική τομή, που θα φτιάξει συναινέσεις. Αυτές που ο ΣΥΡΙΖΑ αρνήθηκε για πολύ σοβαρότερα θέματα. Σε πολιτικό επίπεδο, ζητεί τη «δημιουργία πλατιών, προοδευτικών συνεργασιών σε τοπικό επίπεδο», όταν σε κεντρικό επίπεδο συνεργάζεται ή έστω δέχεται τη στήριξη Καμμένων και Κατσίκηδων.
Σε όλο τον κόσμο η διαιρετική πολιτική τομή είναι μεταξύ προόδου και συντήρησης. Στην Ελλάδα είναι μεταξύ προόδου και κυνισμού, βραχυπρόθεσμου και αντιδραστικού. Το δεύτερο είναι εμφανές από το πελατειακό κράτος που στήνει η κυβέρνηση, από την οπισθοδρόμηση στα ΑΕΙ, από την εταιρεία Ανάπλασης της Αθήνας που φτιάχνει ο κ. Σπίρτζης με τον κ. Φλαμπουράρη και η οποία –να το θυμηθούμε!– θα είναι φυτώριο σκανδάλων κ.ά. Το βραχυπρόθεσμο αποδεικνύεται από το γεγονός ότι όλες οι προηγούμενες «επιφοιτήσεις» τους γίνονται μπούμερανγκ. Τελευταίο, όπως διαβάζουμε στη φιλοκυβερνητική «Εφημερίδα των Συντακτών»: «Βασικό θέμα στο Πολιτικό Συμβούλιο του ΣΥΡΙΖΑ το Σάββατο ήταν το… “Καλφαγιαννιστάν” στην ΕΡΤ – το καθεστώς Παναγιώτη Καλφαγιάννη που κυριαρχεί στη δημόσια ραδιοτηλεόραση (…) Επρεπε να το είχαν προβλέψει από την αρχή· τώρα δεν είναι εύκολο, αλλά εν πάση περιπτώσει ποτέ δεν είναι αργά» (14.5.2018).
Σε περιόδους κρίσης οι πολίτες γίνονται εξαιρετικά επιφυλακτικοί με τα μεγάλα λόγια, ειδικά όταν κάποια κόμματα τους έχουν κοροϊδέψει μια φορά. Το ίδιο ισχύει και με τα κόμματα και τους υποψήφιους αυτοδιοικητικούς.