Επί πολλά χρόνια το υπουργείο Πολιτισμού μοίραζε χρήματα σε πρόσωπα, φορείς, οργανισμούς ακόμη και σε συλλόγους της συμφοράς. Ηταν κοινό μυστικό. Συνήθως όταν έφευγε ο ένας υπουργός, ο επόμενος τον «άδειαζε» με στοιχεία που τις περισσότερες φορές διανέμονταν από το γραφείο του. Ετσι, σε ειδικούς λογαριασμούς και όχι μόνον κατασπαταλήθηκε δημόσιο χρήμα, για πελατειακές σχέσεις και πολλές ψήφους.
Ο πρώην υπουργός Πολιτισμού, βουλευτής Αριστείδης Μπαλτάς, και ακόμη 40 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσαν ερώτηση προς τους υπουργούς Δικαιοσύνης, Οικονομικών, Εσωτερικών και Πολιτισμού και Αθλητισμού με θέμα «Οικονομικοί-διαχειριστικοί έλεγχοι σε χρονίζουσα εκκρεμότητα (το παράδειγμα του υπουργείου Πολιτισμού)». Πιάνουν μάλιστα το θέμα από τη δεκαετία του ’90, ρωτώντας τι έγινε με τους ελέγχους, τα πορίσματα και τις καταγγελίες που εκκρεμούν στις εισαγγελίες, εάν υπάρχει μέριμνα για την εξέτασή τους ώστε να μην εμπέσουν σε παραγραφή οι ευθύνες κακοδιαχείρισης, εφόσον προκύψουν. Εστιάζουν στα χρόνια της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, θυμίζουν τις δηλώσεις περί «μαύρης τρύπας» του Θ. Πάγκαλου, επικαλούνται ερωτήσεις βουλευτών της Ν.Δ. όπως του Μ. Βαρβιτσιώτη και του Κ. Καρρά το 2004 προς τον τότε υπουργό Πολιτισμού Ε. Βενιζέλο, που σημείωναν ότι «με τη χρησιμοποίηση του ειδικού λογαριασμού η πολιτεία και τα ελεγκτικά όργανα του Δημοσίου στερούνται τη δυνατότητα ελέγχου ενός πακτωλού χρημάτων», καθώς και των Μ. Βορίδη, Β. Αποστολάτου, Α. Γεωργιάδη το 2008, όταν εκείνοι ήταν βουλευτές του ΛΑΟΣ, και ο Μ. Λιάπης υπουργός Πολιτισμού. Θυμίζουν την υπόθεση Κ. Ζαχόπουλου, την έκθεση του Λ. Ρακιντζή στον Εισαγγελέα Εφετών, εκείνη του ΣΔΟΕ, κατόπιν του φορολογικού ελέγχου που πραγματοποίησε στο ΤΑΥΠΥΠΠΟ για την περίοδο 2004-2008 και άλλα πολλά.
Η διαπλοκή στη χώρα μας έχει μακρά ιστορία σημειώνουν οι βουλευτές, φέρνοντας ως παράδειγμα το υπουργείο Πολιτισμού που «παρείχε αφειδώς επιχορηγήσεις που δεν ελέγχονταν», φαινόμενο που συνεχίστηκε και με την κατάργηση του ειδικού λογαριασμού. Ερωτήσεις έγιναν από βουλευτές της εκάστοτε αντιπολίτευσης, «σε κάποιες συγκεκριμένες περιπτώσεις ξεκίνησαν οικονομικοί και διαχειριστικοί έλεγχοι, οι οποίοι είτε σταμάτησαν είτε δεν οδήγησαν πουθενά, είτε εκκρεμούν ακόμα».
Η ερώτηση απευθύνεται σε όλους τους αρμόδιους υπουργούς, για να αναζητηθεί η πορεία των ελέγχων που δεν ολοκληρώθηκαν, ζητώντας να αναζητηθούν ευθύνες, αλλά και «να γίνει ενδελεχής έρευνα ως προς το γιατί δεν έχουν αποδοθεί ευθύνες που προέκυψαν από τα πορίσματα που ολοκληρώθηκαν». Ολα αυτά είναι αυτονόητα: η διερεύνηση καταγγελιών, οι έλεγχοι, η απόδοση ευθυνών. Δυστυχώς σ’ αυτή τη χώρα το αυτονόητο θέλει διευκρίνιση.