Γιάελ Πέρλοβ, η Ισραηλινή σκηνοθέτις που πιστεύει στη δύναμη της συνεργασίας

Γιάελ Πέρλοβ, η Ισραηλινή σκηνοθέτις που πιστεύει στη δύναμη της συνεργασίας

2' 1" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Συνάντησα την Ισραηλινή σκηνοθέτιδα Γιάελ Πέρλοβ στον τελευταίο όροφο του αθηναϊκού της ξενοδοχείου, την ώρα που έδυε ο ήλιος πάνω από τις πολυκατοικίες. Ηρθε στην Αθήνα για ολιγοήμερες διακοπές και ήταν εντυπωσιασμένη από τη ζωντάνια της ελληνικής πρωτεύουσας. Περάσαμε ώρες συζητώντας, κάποιες εβδομάδες προτού γίνουν τα νέα επεισόδια μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραηλινών, ένα θέμα που την έχει απασχολήσει πολύ στην καριέρα της. Πριν από μερικά χρόνια, είχε εμπνευστεί και πραγματοποιήσει ένα δύσκολο κινηματογραφικό εγχείρημα συνεργασίας με τίτλο «Water» και μέλη και από τις δύο εθνότητες. Επρόκειτο για μικρού μήκους ταινίες για το νερό ενωμένες σε μια ενότητα.

Ο πατέρας της ήταν ο διεθνούς φήμης σκηνοθέτης Ντέιβιντ Πέρλοβ, που πέθανε το 2003 – ήταν ένας από τους τελευταίους «ποιητές της κάμερας». Και όπως ήταν φυσικό, το μήλο έπεσε κάτω από τη μηλιά. Η οικογένεια Πέρλοβ έχει καταγωγή από τη Βραζιλία και τα ατίθασα μαλλιά καθώς και η πρόσχαρη αύρα της Γιάελ είχαν κάτι τελείως νοτιοαμερικάνικο. «Ισως γι’ αυτό ερωτεύτηκα την Ελλάδα τόσο πολύ, ήδη από προηγούμενες επισκέψεις μου. Η πόλη σας έχει ζεστασιά και ανθρωπιά που δεν τη συναντάς σε άλλα ευρωπαϊκά μέρη. Νιώθω σπίτι μου. Η Μεσόγειος είναι μια κοινή πατρίδα».

Η σκηνοθέτις που είχε πάρει μέρος και στην εβδομάδα Ισραηλινού Κινηματογράφου της Αθήνας, πέρυσι, έγινε ευρύτερα γνωστή από την ταινία «Μπεν Γκουριόν, ο επίλογος»: «Μετά τον θάνατο του πατέρα μου, αποφάσισα να βρω τις κόπιες από τις ταινίες και τα ντοκιμαντέρ του και να τα ψηφιοποιήσω. Επρόκειτο για μια ταινία μεγάλου μήκους για τον ιδρυτή και πρώτο πρωθυπουργό του Ισραήλ, γυρισμένη στο τέλος της δεκαετίας του 1960 με τίτλο “42:6”. Εκτός από τα αρνητικά, βρήκα ένα φιλμ 35mm από μια συνέντευξή του που είχε γίνει κατά την προετοιμασία της ταινίας. Υπήρχε η εικόνα αλλά όχι το ηχητικό της τμήμα. Μαζί με έναν συνεργάτη, τον Γιαρίβ Μοζέρ, κάναμε εξοντωτική έρευνα και το εντοπίσαμε στο εξωτερικό. Με βάση αυτό το υλικό που συνενώθηκε, κάναμε μια νέα ταινία».

Η Πέρλοβ θεωρεί τη συνεργασία με τους Παλαιστίνιους, ένα καθοριστικό βίωμα για την πορεία της: «Ενιωσα ότι όφειλα να πάρω μια τέτοια πρωτοβουλία, να τείνω το χέρι στην άλλη πλευρά. Διδάσκω κινηματογράφο στο Τελ Αβίβ. Διάλεξα κάποιους από τους φοιτητές μου να κάνουν ταινίες μικρού μήκους για το νερό και μετά μέσα από το Facebook βρήκα Παλαιστίνιους νέους από τη Ραμάλα και τη Βηθλεέμ. Το εγχείρημα ήταν πολύ δύσκολο. Το αστείο είναι ότι προβλήθηκε σε όλο τον κόσμο αλλά όχι στο Ισραήλ και μόνο μια φορά στην Παλαιστίνη…».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή