Ράινερ Χόφμαν στην «Κ»: Ο Ολαφ Σολτς ενδιαφέρεται για αλλαγή πορείας στην Ευρώπη

Ράινερ Χόφμαν στην «Κ»: Ο Ολαφ Σολτς ενδιαφέρεται για αλλαγή πορείας στην Ευρώπη

3' 41" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ο Ράινερ Χόφμαν, πρόεδρος της γερμανικής συνομοσπονδίας συνδικαλιστικών ενώσεων (DGB), συμμετείχε χθες σε συνδιάσκεψη για τα 100 χρόνια της ΓΣΕΕ στο Μέγαρο Μουσικής στην Αθήνα. Στο διάλειμμα των εργασιών η «Κ» είχε μια ενδιαφέρουσα συνομιλία μαζί του:

– Εχω την εντύπωση ότι η γερμανική ΓΣΕΕ ελάχιστη αλληλεγγύη επέδειξε στην περίπτωση της Ελλάδας στη διάρκεια της κρίσης. Τι λέτε;

– To αντίθετο ισχύει. Εχω βρεθεί ο ίδιος τρεις φορές στην Αθήνα, μίλησα με τα ελληνικά συνδικάτα και την ελληνική κυβέρνηση. Η DGB είχε εξάλλου κάνει παρέμβαση στην Κομισιόν ότι η πολιτική λιτότητας είναι η λανθασμένη θεραπεία, γεγονός που αποδείχθηκε από την κατάσταση στην αγορά εργασίας στις χώρες της Νότιας Ευρώπης.

– Εχετε πράγματι συναντηθεί με τον πρωθυπουργό μας. Ποια είναι η γνώμη σας γι’ αυτή την κυβέρνηση; Είναι μια αριστερή κυβέρνηση;

– Πρέπει να είμαστε αντικειμενικοί. Λόγω του μνημονίου καμία κυβέρνηση σε πρόγραμμα δεν είχε ιδιαίτερες δυνατότητες ελιγμών.

– Θεωρείτε δηλαδή ότι άσκησε μια αριστερή πολιτική;

– Πιστεύω ότι με τις δεδομένες συνθήκες και τις πολύ αυστηρές προϋποθέσεις επιχείρησε να κάνει ό,τι καλύτερο μπορούσε.

– Τα ελληνικά συνδικάτα δεν απολαμβάνουν ιδιαίτερο κύρος και έχουν στενές σχέσεις με τα κόμματα. Συχνά, μια ηγετική θέση σε κάποιο από αυτά θεωρείται εφαλτήριο για μια πολιτική καριέρα. Πρόσφατα εξασφαλίσατε την επανεκλογή σας στην προεδρία της DGB. Εχετε προτάσεις προς τους Ελληνες συναδέλφους σας πώς να τονώσουν την αξιοπιστία των συνδικάτων;

– Τα συνδικάτα είναι οργανώσεις που βασίζονται στη συμμετοχή των μελών. Παντού στην Ευρώπη έχουμε το πρόβλημα ότι τα συνδικάτα συρρικνώνονται τη στιγμή που η ισχύς τους εξαρτάται άμεσα από τον αριθμό των μελών τους. Δεν είναι δουλειά μου να κάνω συστάσεις στη ΓΣΕΕ, το μόνο που μπορώ να πω από τη γερμανική οπτική είναι πως από το 1949 έχουμε αποφασίσει στη Γερμανία να είναι κομματικά ανεξάρτητες οι συνδικαλιστικές ενώσεις, αλλά σε καμία περίπτωση πολιτικά ουδέτερες.

– Η Ελλάδα φαίνεται ότι έχει αποφασίσει να εισάγει το γερμανικό μοντέλο των mini-jobs για να πατάξει την ανεργία των νέων. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος;

– Ασφαλώς, υπάρχει. Τα mini-jobs οδηγούν σε οικονομική ανασφάλεια, υπό την οποία οι εργαζόμενοι δύσκολα μπορούν να διαμορφώσουν το μέλλον τους. Εχουμε ήδη τέτοιες πικρές εμπειρίες στη Γερμανία, όπου βρίσκεται σε εξέλιξη η σχετική συζήτηση. Από την πλευρά των συνδικάτων είναι σαφές ότι αυτή η οδός είναι εσφαλμένη.

– Πιστεύετε ότι με τον Ολαφ Σολτς θα μπει ένα τέλος στην πολιτική λιτότητας στην Ευρώπη; Ο ίδιος έχετε επανειλημμένως ασκήσει κριτική στον προκάτοχό του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Ή μήπως τελικά δεν είναι ζήτημα προσώπων αλλά κάθε Γερμανός υπουργός Οικονομικών καλείται να υπερασπιστεί την οικονομική ορθοδοξία;

– Ο Ολαφ Σολτς και η σημερινή κυβέρνηση βρίσκονται μόλις 9 εβδομάδες στην εξουσία. Είναι πολύ νωρίς να το κρίνει κανείς με βεβαιότητα. Ωστόσο, θέλω να πω δύο πράγματα. Η κυβερνητική συμφωνία, που συνήφθη μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων έχει τη δυναμική για μια διαφορετική ευρωπαϊκή πολιτική, που δεν θα ακολουθεί μια σκληρή δημοσιονομική πολιτική. Το δεύτερο είναι πως κατά τη γνώμη μου ο Ολαφ Σολτς προσωπικά έχει μεγάλο ενδιαφέρον για μια αλλαγή πορείας.

– Η Γερμανία έχει μια σημαντική ανάπτυξη, η οποία όμως παρ’ όλα αυτά δεν λύνει το πρόβλημα των ανισοτήτων ή του φόβου φτωχοποίησης μεγάλης μερίδας του πληθυσμού. Ολα αυτά γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης από τα λαϊκιστικά κόμματα. Πώς μπορούν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις να παίξουν ένα θετικό ρόλο για την εξάλειψη αυτής της διαρκούς ανασφάλειας;

– Στόχος θα πρέπει να είναι η ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής. Μην ξεχνάτε ότι στη Γερμανία το 20% ζει με τον κατώτατο μισθό. Κι είναι ακριβώς αυτοί οι άνθρωποι οι οποίοι ανησυχούν για το μέλλον που είναι πιο ευάλωτοι στην επιρροή τέτοιων ακροδεξιών σχηματισμών. Εναπόκειται στην Ευρώπη συνολικά να αντιμετωπίσει τέτοιου είδους φαινόμενα, δεν μπορούμε να την αφήσουμε στο έλεος των λαϊκιστικών κομμάτων.

– Στη διάρκεια της κρίσης ζήσαμε μια ιδιότυπη σύγκρουση γενεών στην Ελλάδα. Πολλοί νέοι θεωρούν ότι εργάζονται σαν σκλάβοι για να χρηματοδοτούν τις παχυλές συντάξεις των γονιών και των παππούδων τους. Μήπως πρέπει σταδιακά να εξοικειωθούμε με την ιδέα ότι το κοινωνικό κράτος τελειώνει και ότι θα πρέπει να φροντίζουμε ιδιωτικά ο καθένας για τη σύνταξή μας;

– Οχι. Είναι θέμα πολιτικής βούλησης κατά πόσον το ασφαλιστικό σύστημα θα εξυγιανθεί για να επιβιώσει μελλοντικά. Βιώνουμε ευρύτατες αλλαγές και το βασικό ζητούμενο είναι να συμμετάσχουν οι εργοδότες στη χρηματοδότηση του κοινωνικού κράτους. Πρέπει να σταματήσουμε να επιδιδόμαστε σε έναν αδυσώπητο ανταγωνισμό προς τα κάτω, ο οποίος μόνο αρνητικές συνέπειες έχει και δεν επιτρέπει στο κράτος να δημιουργήσει τα έσοδα που θα τού επιτρέψουν να εγγυηθεί σταθερότητα στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή