Ανασφάλεια live…

1' 42" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Στην τραγωδία της Μαρφίν, οι φυσικοί αυτουργοί παραμένουν άγνωστοι, ωστόσο υπήρξαν καταδίκες που αφορούσαν την έλλειψη μέτρων ασφαλείας στο κτίριο. Η επιχείρηση όφειλε να είχε κάνει πρόβλεψη για την ασφαλή διέξοδο των εργαζομένων σε περίπτωση κακόβουλης ενέργειας ή πυρκαγιάς. Ηταν δικαίωμα των υπαλλήλων να εργάζονται σε ένα ασφαλές περιβάλλον. Το ίδιο ισχύει και για το δημόσιο χώρο. Το κράτος οφείλει να παρέχει στους πολίτες, που ζουν και μετακινούνται στη δικαιοδοσία του, αίσθημα ασφάλειας, κατ’ αρχάς προνοώντας και εν συνεχεία, και εάν χρειαστεί, παρεμβαίνοντας. Κι αν δεν μπορεί να βρίσκεται παντού, οφείλει να εμφανίζεται στα προγραμματισμένα ραντεβού. Κι αν δεν μπορεί να μας κάνει την τιμή σε όλα, ας δίνει τουλάχιστον το «παρών» στα «ραντεβού» ομάδων στις οποίες παραδοσιακά παρεισφρέουν ακραία στοιχεία. Πόσο μάλλον όταν αυτά λαμβάνουν χώρα στο κέντρο της πόλης. Πόσο μάλλον όταν θα βρίσκεται εκεί ο πρώτος πολίτης της πόλης.

Οπως όλοι είδαμε, το Σάββατο το απόγευμα το κράτος δεν τήρησε τη δική του πλευρά της συμφωνίας. Απουσίαζε από τον Λευκό Πύργο, στην προγραμματισμένη τελετή υποστολής της σημαίας από ποντιακό και στρατιωτικό τιμητικό άγημα στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για τη Γενοκτονία των Ποντίων. Στο επίμαχο βίντεο βλέπουμε πολλούς, πουθενά όμως κάποιο όργανο της τάξης. Ο πρόεδρος της Ενωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Θεσσαλονίκης, σε δηλώσεις του, έκανε λόγο για τέσσερις παρευρισκόμενους αστυνομικούς, πέραν του προσωπικού φρουρού του δημάρχου. «Τι θέλετε, όταν υπάρχει όχλος 100 ατόμων να προσπαθούν να συλλάβουν ένα άτομο για να γίνουν και αυτοί θύματα;» αναρωτήθηκε, απαντώντας στο εύλογο ερώτημα γιατί δεν υπήρξε άμεση αντίδραση της αστυνομίας την ώρα του επεισοδίου. Αστυνομικές πηγές ανέφεραν, επίσης, ότι δεν υπήρξε ενημέρωση πως θα βρίσκεται εκεί ο Γιάννης Μπουτάρης.

Κάπως έτσι, σε live αναμετάδοση, παρακολουθήσαμε την απόπειρα λιντσαρίσματος του δημάρχου Θεσσαλονίκης. Δεν ήταν το μόνο θύμα της επίθεσης. Πολλοί λυγίσαμε και γονατίσαμε στην άσφαλτο μαζί του, και άλλων τα γόνατα μάτωσαν και πόνεσαν τα πλευρά από τα χτυπήματα. Οσο ανήμπορος και φοβισμένος αισθάνθηκε την ώρα που τον καταδίωκε το μαινόμενο πλήθος, το ίδιο αισθανθήκαμε πολλοί ακόμη. Αν εκείνος δεν έχει την πολυτέλεια να αισθάνεται ασφαλής στην πόλη του, τι μπορούμε να περιμένουμε οι υπόλοιποι;

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή