«Ηθελα την παλιά, αγνή Ελλάδα»

«Ηθελα την παλιά, αγνή Ελλάδα»

2' 43" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Το 1960, μόλις 18 χρόνων, πήγα με φίλους μου για πεζοπορία στην Πελοπόννησο. Θυμάμαι λοιπόν ένα απόγευμα, που έστησα τη σκηνή μου σε έναν ελαιώνα στον Μυστρά. Μετά από λίγο ήρθε μια γιαγιά από ένα κοντινό σπίτι. “Τι κάνεις εδώ; Θα κοιμηθείς εδώ μέσα στο κρύο, θα πεθάνεις! Πού είναι η μητέρα σου;!”, μου είπε. Με πήρε σχεδόν με το ζόρι, με έβαλε στο σπίτι με την οικογένειά της, με τάισαν το καλύτερο φαγητό που είχαν, με έβαλαν να κοιμηθώ στα καλά, υφαντά στρωσίδια τους. Αυτή είναι μια από τις πρώτες μου αναμνήσεις από την Ελλάδα».

Στα 58 χρόνια που μεσολάβησαν από τότε, ο 76χρονος σήμερα Βρετανός Τιμ Σάλμον γύρισε με τα πόδια όλη την Ελλάδα. Δούλεψε ως καθηγητής στην Κρήτη, αργότερα στην Αθήνα και, ακόμα κι όταν επέστρεψε στην πατρίδα του, διατήρησε μια πολύ στενή, τακτική σχέση με τη χώρα. «Μετά τη χούντα έπιασα δουλειά στο Κολλέγιο Αθηνών. Το κύμα του τουρισμού είχε αρχίσει να επικρατεί σε πολλές περιοχές κι αυτό με ενοχλούσε γιατί εγώ ήθελα την παλιά, αγνή Ελλάδα. Κάποιος, λοιπόν, μου μίλησε για τα Αγραφα. Δεν υπήρχε καν δρόμος τότε. Η περιοχή και οι άνθρωποί της με μάγεψαν».

Μερικά χρόνια αργότερα, ο κ. Σάλμον αποφάσισε να γράψει έναν περιπατητικό οδηγό για την Πίνδο, που ήταν τότε εντελώς άγνωστη στους ξένους. «Το βιβλίο ξεκίνησε ως περιγραφή της δικής μου διαδρομής από την Αμφισσα έως τον Γράμμο. Τα παλιά μονοπάτια ήταν ακόμα ορατά, συναντούσες συνεχώς ανθρώπους που πήγαιναν λ.χ. να πλύνουν τις φλοκάτες τους στο ποτάμι. Δεν υπήρχαν όμως χάρτες. Απευθύνθηκα στη Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού που, μετά από πολλές ώρες βαρετών συζητήσεων με αξιωματικούς, μου έδωσε ουσιαστικά δύο “διαδρόμους”. Ετσι, απευθύνθηκα στους ντόπιους που γνώριζαν καλά τα παλιά μονοπάτια. Η πρώτη τους αντίδραση ήταν: «να πας από τον “δημόσιο” (σ.σ.: δρόμο), θα χαθείς, δεν θα το βρεις, έχει “κλείσει” το μονοπάτι». Μόλις όμως τους έλεγα ότι ήρθα από την Αμφισσα με τα πόδια, τότε αμέσως μου έλεγαν ό,τι ήθελα να μάθω».

Η πρώτη έκδοση του βιβλίου έγινε το 1986. Στην πορεία προστέθηκε η διαδρομή της Πελοποννήσου, από το Διακοφτό έως τη Μεσσηνιακή Μάνη και τα μονοπάτια της Πίνδου ενώθηκαν σε μια μεγάλη διαδρομή, από την Αμφισσα έως την Κόνιτσα και τα ελληνοαλβανικά σύνορα. Επιπλέον η συγγραφική ομάδα εμπλουτίστηκε με τη συμμετοχή τού επίσης Βρετανού Μάικλ Κάλεν, που έχει μεγαλώσει στην Ελλάδα και ασχολείτο επί πολλά χρόνια με τον πεζοπορικό τουρισμό. Σήμερα κυκλοφόρησε η τρίτη έκδοση του οδηγού (The Peloponnese and Pindos Way, εκδ. Ανάβαση).

«Κάθε χρόνο, δεκάδες χιλιάδες περιπατητές διασχίζουν τα μονοπάτια των γαλλικών Πυρηναίων ή της Κορσικής. Οι διαδρομές αυτές είναι διάσημες σε όλο τον κόσμο. Γιατί λοιπόν να μην φτιάξουμε τη δική μας Pindos Way ή Peloponnese Way και να βοηθήσουμε ουσιαστικά τους λίγους ορεινούς οικισμούς που έχουν μείνει ζωντανοί να επιβιώσουν με τον πιο αειφορικό τρόπο;».

Το βιβλίο χωρίζεται σε δύο σκέλη: στην Πελοπόννησο και την Πίνδο και σε επιμέρους τμήματα, με λεπτομερή περιγραφή. «Με 5-8 ώρες περπάτημα κάθε ημέρα, υπολογίζω ότι η διαδρομή της Πελοποννήσου χρειάζεται 15 ημέρες και της Πίνδου περίπου ένα μήνα. Προφανώς δεν είναι απαραίτητο κάποιος να διανύσει σε ένα ταξίδι όλη τη διαδρομή, μπορεί να επιλέξει ένα ή περισσότερα τμήματα, ανάλογα με τον χρόνο που διαθέτει». Οσο για την αγαπημένη διαδρομή του Τιμ Σάλμον; «Τα Αγραφα. Αν δεν τα έχεις δει, δεν μπορώ να στα περιγράψω».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή